Na przekór...

[rebellia1]

...............

[Kaska]

bechet - jestesmy z Wami - w kazdym dniu, ktory oby byl kolejnym szczesliwym dniem dla Kaszmira

[bechet]

Bardzo, bardzo Wam wszystkim dziękujemy.
To dla mnie naprawdę ważne, że mogę tu pisać, płakać i wiem, że zrozumiecie.
Będziemy pisać. Może nie codziennie, ale zawsze wtedy, gdy będzie nam ciężko.

Wczoraj wieczorem porozmawialiśmy sobie z Kaszmirem troszkę. Ustaliliśmy pewne sprawy.
I tak:
- obiecałam mu, że nie będzie już nigdy żadnych zastrzyków. Co prawda pan doktor powiedział, że leki podane iniekcyjnie działają trochę mocniej, ale Kaszmir bardzo boi się przytrzymywania i unieruchamiania. Poza tym zastrzyki są wstrętne i bolą. KONIEC Z ZASTRZYKAMI!

- od dziś Kaszmirowi wszystko wolno. Wolno chodzić po stole i pić wodę z Tż-towego kubka. Wolno jeść trzy śniadania i za chwilę prosić o obiad. Wolno pić podwójną porcję ukochanego mleka i nie przejmować się, że Duża zrzędzi coś o biegunce. Wolno biegać o trzeciej nad ranem i wpadać na śpiących ludzi "z siłą wdospadu".

- Nie będzie już nigdy przerażających podróży do weta. Jak wet taki mądry i chce nas oglądać, to niech sam się do nas pofatyguje. O.

Na koniec ustaliliśmy jeszcze, że od dzisiaj Kaszmir zostaje Absolutnie Szczęśliwym Kotem. Uznaliśmy, że to będzie najlepsze rozwiązanie w obecnej sytuacji i tej teorii będziemy się trzymać.

[beata68]

Bechet jestem z tobą, Kaszmir już jest najszczęśliwszym kotem, bo ma tak wspaniałą dużą. Wymiziaj go ode mnie.

[Nordstjerna]

I wtedy wszystko zrozumiałam.
Zrozumiałam, że te wszystkie zwykłe, małe, błahe rzeczy są najważniejsze. Że nie ma nic ważniejszego, niż wygięty koci grzbiet przy drzwiach, gdy wracam z pracy.
Nie ma nic ważniejszego niż senne słoneczne popołudnia, gdy patrzę na Kaszmira, który siędzi na balkonie i z odchyloną do tyłu głową wciąga w nozdrza zapach palonych liści.
Cała reszta się nie liczy. Właśnie to jest życie. My, tu i teraz.

Bechet, dziękuję Ci za te słowa. Powinniśmy je sobie wszyscy powtarzać, często, jak najczęściej. Choć to czasem takie trudne, bo łzy same płyną...

[Kid]

Bechet, naprawdę nie da sie już nic zrobić? To ostateczna diagnoza? 100% pewności?

Kaszmirku, czekam na opowieści o Najszczęśliwszym Kocie Świata...

[Agn]

Bechet,
przecież `rodzinne wątki` po to są. Po to by pisac o tych wszystkich drobnych drobiażdżkach, które nam i naszym kotom się przytrafiają. Pisz...
A czy to bedzie krótko, czy długo... Będziemy z Wami.

I jeszcze jedno. Metoda na `Najszczęśliwszego Kota Na Świecie` sprawdza się jak najbardziej - wystarczy zajrzeć do wątku krakowskiego Franka z Wrocławia u Elawiski.

I trzymam kciuki za Czas Ukradziony.

[kalewala]

Bechet, kiedy się dowiedziałam, pomyslałam o złośliwości losu ...
Kilka dni temu odeszła koteczka (uśpiona) - rok wcześniej jako kocię uratowana przed uśpieniem, uratowana spod igły...
Tamten rudy kot nie pojechał do Was, mógłby nie przeżyć nawet transportu, Kaszmir wydawał się być zdrowy ....
Strasznie mi źle ...

[bechet]

Bechet, kiedy się dowiedziałam, pomyslałam o złośliwości losu ...
Kilka dni temu odeszła koteczka (uśpiona) - rok wcześniej jako kocię uratowana przed uśpieniem, uratowana spod igły...
Tamten rudy kot nie pojechał do Was, mógłby nie przeżyć nawet transportu, Kaszmir wydawał się być zdrowy ....
Strasznie mi źle ...

Niepotrzebnie, Aniu.
Ten rok u nas - może nie był to absolutnie szczęśliwy rok dla Kaszmira. Jego aklimatyzacja trwała długo, długo też dawał się spychać na drugą pozycję Loli. Myśleliśmy jednak, że mamy mnóstwo czasu, więc staraliśmy się nie ingerować zbytnio i pozwolić mu oswajać się z nami i nową sytuacją w swoim rytmie.

A teraz?
Koty od jakiegoś czasu zaczęły się nawet wspólnie bawić. Kaszmir przechadza się po domu z wysoko uniesionym ogonem i sam prowokuje nas do gonitw.
To nie jest już tamten nieśmiały, zagubiony kot. Nie reaguje strachem na podniesioną rękę i głos. Ciekawie wygląda zza moich nóg, gdy otwieram drzwi wejściowe, by sprawdzić, kto przyszedł. I na każdy głos budzika zrywa się i wita nas przy łóżku, a potem pędem biegnie do łazienki na swoją poranną porcję mizianek.
Bardzo się przez ten rok zmienił. I my dzięki niemu też. Ale to już zupełnie inna historia.

[Jana]

Przesyłam ciepłe myśli i serdeczne głaski dla Absolutnie Szczęśliwego Kota

Przypomniała mi się moja Mysza... Ona też ma gdzieś tu swój wątek.

[bechet]

Bechet, naprawdę nie da sie już nic zrobić? To ostateczna diagnoza? 100% pewności?

Myślę, że nie. W poniedziałek chcę pokazać zdjęcia rtg jeszcze jednemu wetowi, ale po prześwietleniu nawet technik powiedział mi, że to rak. Widoczne są tam liczne plamki (guzy). To nie jest jedna zmiana nowotworowa, lecz kilka - kilkanaście.

[Kate23]

Bechet, muszę coś tutaj napisać.
Mam łzy w oczach, kiedy czytam ten temat Pięknie piszesz o Kaszmirku.
Ale może diagnoza została postawiona zbyt pochopnie - za co trzymam mocno kciuki!

Wiesz, 2 lata temu mojemu Guciowi zrobiliśmy RTG płuc. To zdjęcie, weta bardzo zaniepokoiło. Powiedział, że w płacie płuc widzi 3 poważne zmiany ogniskowe, które wg niego mogą wskazywać na nowotwór!!! Ale sugerował również, że mogą też to być zwłóknienia lub coś od grzyba, bo przy nowotworze w takim stopniu jak wykazał Rtg, to kot miałby gorączkę, kaszel i krwawienia z płuc. Nie był pewien tej diagnozy, kazał za miesiąc powtórzyć badanie. Skontrolowaliśmy... tym razem bardziej stawiał na nowotwór, pomimo że zmiany nie powiększyły się od poprzedniego razu, ale nadal były widoczne ogniskowe ślady i to w dodatku z naciekami! Zalecił skontrolowanie tego za 3 miesiące, ponieważ powiedział, że jeśli to nowotwór to się one powiększą.
Napiszę tylko, że od tego czasu, Gucio przy okazji miał robiony Rtg już kilka razy i nic się na szczęście nie powiększa, a ostatnio nawet wetom się wydaje, że troszeczkę jakby te zmiany były mniejsze.
Poza tym, 2 lata na nowotwór płuc, to chyba trochę dużo? Mi pozostaje mieć nadzieję, że to nic poważnego i muszę żyć z tą świadomością, że coś tam moje kochane maleństwo ma, ale nie wiadomo co. Być może te zmiany ma już od samego początku. Gucio trafił do nas przecież strasznie zaniedbany jako 3 miesięczne kocie. Nie wiemy, co wcześniej przeżył.
Te pierwsze zdjęcia konsultowałam z różnymi Warszawskimi wetami m.in. z radiologiem dr. Marcińskim.
Dowiedziałam się, że aby tak na 100% mieć pewność, czy to nowotwór, trzeba by było wykonać bronchoskopię i pobrać wycinek z drzewa oskrzelowego do badania histopatologicznego (mam nadzieję, że dobrze napisałam).
Rtg nie jest wystarczającym badaniem, by stawiać tak drastyczną diagnozę na jego podstawie.

Skontaktowałam się też z dr. Jagielskim w sprawie tych płuc.
Poniżej podaję odpowiedź, jaką od niego otrzymałam. Tylko, że mój kotek miewa też okresowo jednostronne ropne wycieki z noska (tzn. wydmuchuje takie zielone "gluty"), wtedy także łzawi mu oczko.

"Witam
Bardzo długi ten opis. Przejrzałem go na razie tylko pobierznie.
Zmiany nowotworowe na terenie klatki piersiowej kotów w zdecydowanej wiekszości przypadków sa wtórne/wynikiem przerzutu z ogniska pierwotnego zlokalizowanego poza tkanka płucną. Pierwotne nowotwory płuc są rzadkie /w przeciwieństwie do ludzi/. Musi wtedy istnieć gdzieś w organiżmie w innym miejscu ognisko nowotworowe. Dlatego chyba zdecydowanie bardziej prawdopodobne jest, że zmiany na terenie jamy nosowej/zatok okołonosowych są wynikiem przechorowania kataru kociego /herpeswirus, kaliciwirus/; herpeswirus utrzymuje sie prawdopodobnie jeszcze /wspomniane okresowe wycieki ze spojówek/. Wtórnie mogło dojść do skolonizowania nosa przez bakterie i grzyby, a zmiany w płucach moigą mieć podłoże grzybicze. Do rozważenia są 2 rzeczy: bronchoskopia lub biopsja tkanki płucnej przez ścianę klatki piersiowej; pobrany materiał do badania cytopatologicznego i posiewu /bakteriologia i mykologia/. Chciałbym zobaczyć jeszcze RTG. Ze statystycznego punktu widzenia nowotwór jest mało prawdopodobny.
Dariusz Jagielski"

Pozdrawiam Cię serdecznie i głaski dla koteczka przesyłam. Mam ogromną nadzieję, że u Kaszmirka to jednak nic poważnego

[Gen]

Nie mozna tracic nadziei.
Mojemu Karmelowi udalo sie wygrac z losem.
Od czasu kiedy przeciez zupelnie jasno bylo widac,
ze jego zycie sie konczy, minal juz prawie rok.
A dzisiaj Karmel czuje sie dobrze.
Cieszy sie kazdym dniem.
Kazdy dzien przeciez,
z tymi ktorych sie kocha,
bez bolu,
jest cudem.

[Lidka]

Trzymam kciuki, zeby to nie bylo to. Wkoncu jest tez taka mozliwosc.
Wczoraj tez uslyszalam taka diagnoze. Uczepilam sie tego, ze u kotow rak kosci jest rzadki. I mam nadzieje, ze wlasnie tak bedzie i tego samego zycze Kaszmirowi.

[Dorota]

Na koniec ustaliliśmy jeszcze, że od dzisiaj Kaszmir zostaje Absolutnie Szczęśliwym Kotem. Uznaliśmy, że to będzie najlepsze rozwiązanie w obecnej sytuacji i tej teorii będziemy się trzymać.

Kaszmirku,

Jest, jak jest...

Ale... bedziesz najszczesliwszym kotem!

Chyba... nie liczy sie czs, ale jakosc.

Glaski!