Okleśna - zdjęcia Kitka z nowego domu :-))))) str 21

[gisha]

Tak bałam się tu zaglądac i stało się najgorsze.
Koteczku dużo dobrych duszków do miziania za Teczowym Mostem!.
Biafra, dzięki za opiekę w jego ostatnich dniach.
Bardzo smutno ................

[ariel]

['] żegnaj Dziadziu

[Biafra]

Maleńka trumienka zakopana
Zastanawiam się , która to już z kolei w moim ogrodzie... i czy jest taka ilośc przy której można się uodpornić

Dziadziuś umarl wczoraj poźnym wieczorem .
Zapiszczal , zemdlal i po chwili juz nie żyl. A tak bardzo się staral...
Pomalu przelykal jedzenie, sam pil, kuwetkowal, mruczal, dzielnie znosil wszystkie zabiegi. Myslalam , że to światelko w tunelu...

Wenflon juz nie dzialal, pojechalam do kliniki zalożyc nowy i ponownie zbadać krew...dziadzius zbladl, zdenerwowal się, na lapce byl krwiak, trzeba bylo użyć tylnej. Żylka cienka...odwodniona, kotek fioletowy...
Wet sie napocil, dziadziuś slabl, temperatura mu spadla do 34,8

Nawadnianie podskórne nie jest tak skuteczne, ale dziadzius dalej walczyl,
mruczal gdy go glaskalam, nosilam przewieszonego przez ramię, masowalam , zeby krew lepiej krążyla, wcieralam w zimne lapki rozgrzewające końskie wcierki, pakowal mi się do lóżka...

Pomoc dla niego przyszla za późno. Mial juz zapewniony domek z wlasnym fotelem na którym mial się wylegiwać...ale nie zdążyl. Wczesniej nikt mu nie pomógl, każdy mówil ten kot już jest bardzo stary

W Oklesnej są rózne koty, osowiale, wydziczale...niektórych mozna nie zauwazyć bo wcisną się ze strachu między szafkę a scianę, uciekają, prychają albo siedzą tak żeby nikt ich nie dostrzegl. Czasami nie da sie wszystkich obejrzeć, przypilnować czy dzisiaj zjadly.

Ale dziadzius byl inny. Od drzwi ocieral sie o nogi, patrzyl w oczy, byl ufny, kochany dal brać się na ręce... JAKIM CUDEM nikt nie zwrócil uwagi, że ma kompletnie zgnite zęby, ropnie, nie może jeść ,języczek na wierzchu, bolą go nerki przy dotyku, ma matowe zmierzwione futerko, bardzo brzydko pachnie...

on już jest stary...tyle uslyszalam
na temat starości bez bólu i cierpienia nie chcialam się wypowiadać, nie zaogniać sytuacji, żeby cokolwiek dowiedzieć sie o tych kotach

Nie wiem co mnie bardziej dobija, rozpacz, ze obudzilam w nim nadzieję a nie dalam rady mu pomóc, czy potworna zlość, że nikt nie próbowal tego zrobic wczesniej przez tak dlugi okres czasu...

Dziadziusia teraz nic już nie boli. Mam nadzieję, że za TM wygrzewa sie w slońcu na ulubionej laweczce [']

[anita5]

tak smutno....

[Beliowen]

Bardzo, bardzo mi przykro, Biafra
Mimo tego co widziałam w wynikach chyba zdążyłam uwierzyć że razem dacie radę.

Śpij, koteczku [']

[progect]

Biedny kotek
[i]

[goska_bs]

Dziadziusiu [*]

[ryśka]

Bardzo mi przykro [i]

[Chiara]

Biafra, bardzo mi przykro. Dostał od Ciebie więcej uczucia niż przez całe wcześniejsze życie. Umierał kochany. Jestem pewna, że to wiedział.

[i]

[Myszka.xww]

[Lidka]

Maleńka trumienka zakopana
Zastanawiam się , która to już z kolei w moim ogrodzie... i czy jest taka ilośc przy której można się uodpornić

Bardzo mi przykro:(
Kibicowalam w milczeniu Waszej walce odkad Tosza mi opowiedziala.

Kiedy piwniczne koty umieraja mi na rekach a ja moge tylko plakac to tez jest cholernie smutne. I kurczy sie miejsce w ogrodku. Ale nie uodpornimy sie chyba nigdy.
Bez egzaltacji - mial swoja chwilenke, kiedy mial sie do kogo przytulic i to chyba tez jest wazne. Urodzil sie byle gdzie, przetrwal zle czasy i kiedy moglo byc lepiej odszedl. I to mnie najbardziej wkurza i zlosci. Ale widac tak musi byc.
Moze nastepny biedak bedzie mial wiecej szczescia.
Moze i mnie uda sie moje piwniczne stadko utrzymac w calosci.

[Lidka]

dubel

[Lidka]

dubel

[nan]

Tu nie ma slow, jest zal, bol, pytania co by bylo gdyby...tak dlugo przyszlo mu czekac i wcale sie nie skarzyl, chlonal milosc i zycie, ktore dostal w prezencie. Od Was...
Bylyscie, i Wy, i byla FURCIACZEK, ktora kochala Dziadzia choc nie dane im bylo sie spotkac.
To jest wazne, tak bardzo wazne, choc przeciez..boli i tak.

[Biafra]

Bardzo dziękuję wszystkim za cieple slowa,
i za to ,że trzymaliście kciuki za Dziadziusia kiedy byly mu tak bardzo potrzebne ...

Kiedy umarl mi pierwszy koń, bardzo stary , który byl u mnie tylko 6 miesięcy i tak jak Dziadziuś nie mógl jesć, myślalam , że umrę z rozpaczy. Że tyle wytrzymal , żeby trafić w bezpiecznie miejsce i czemu sie poddal ?
Jeden z wetów powiedzial, że powinnam się cieszyć, bo on u mnie poczul sie bezpiecznie i postanowil odejść i jest szczęśliwy że umarl w cieple i spokoju a nie gnil w jakiejś komórce.
Pocieszam się , że może z Dziadziem bylo tak samo...chcial już mieć spokój, polozyć się przy kimś i zasnąć, nie umierać w bólu wśród 50 kotów na regale. Walczyl cale życie i zgasl...

Może teraz z góry będzie mnie wspieral w walce o resztę jego przyjaciól niedoli.

Dziękuję FURCIACZKOWI , że dala nam nadzieję i dzielnie czekala na Dziadziusia. Takze za wsparcie finansowe jego leczenia.