Moje koty-moje szczęścia i nieszczęścia

[mirka_t]

Gucio czeka jeszcze na przeprowadzkę, bo remont w nowym domu się przeciąga. Lufka wymęczona leczeniem kataru złapała grzyba. Śnieżka nadal sika w przedpokoju na podłogę a na dodatek dołączyła do niej Tina. Tina zrobiła się burkliwa w stosunku do kotów. Chyba czas na sterylkę. Ogólnie jest spokojnie i sennie, więc załączam kilka fotek leniwych kotów.

Buli, Misia, Pusia, Mrusia, Smarkul, Kitka, Śnieżka,
Mikesz, Dyzio.

[Agn]

Oj, bardzo leniwie to wyglada, Mirko.
Tyle ze pewnie to chwilowe...

[mirka_t]

Dzisiaj była u mnie pewna pani z 9 letnim synem. Postanowili przygarnąć kociaka. Chłopiec na widok psa schował się za mamusią. Długo zbierał się w sobie, aby pogłaskać kota a to głaskanie było bardzo nieudolne. Najgorsze było, kiedy chłopiec usiadł a Mrusia wpakowała mu się na kolana, Balbina strzelała baranki w plecy chłopca a Gizmo skrzecząc podtykał łepek pod dłonie chłopca. Musiałam w locie łapać spadającą Mrusię bo chłopiec gwałtownie zerwał się na równe nogi. Po chwili jednak sytuacja się unormowała. Od razu odradziłam pani branie kociaka i przedstawiłam Mimkę. Pani stwierdziła, że taka jakaś chuda ta kotka, taka szara i mało puchata. Mimka wiedząc, że to o niej odstawiła popis. Przybiegała na zawołanie, wskakiwała mi na kolana i wywalała brzuch do głaskania. Pani spróbowała zawołać ją po imieniu a Mimka już była przy jej nogach i pokładała się ocierając o stopy. Dałam chłopcu do ręki piłeczkę pingpongową, aby rzucił ją Mimce. Po chwili chłopiec biegał po całym mieszkaniu nawołując Mimkę i bawił się z nią tą piłeczką. Przy okazji przestał tak dziwnie reagować na inne koty. Pani ma się zaopatrzyć przedmioty niezbędne dla kota i skontaktować ze mną.
Zapomniałam jeszcze powiedzieć tej pani, że kocie kupy bardzo śmierdzą. O wymiotowaniu, drapaniu, spaniu w łóżku, spadaniu z balkonu i parapetów, zjadaniu nitek i różnych śmieci powiedziałam. Może wystarczająco panią zniechęciłam. Może Mimka pobędzie u mnie dłużej. To taka świetna kotka, że żal ją wydawać.

Założyłam taki oto wątek "Moje koty-adopcje realne i wirtualne.".

[progect]

. Może wystarczająco panią zniechęciłam. Może Mimka pobędzie u mnie dłużej. To taka świetna kotka, że żal ją wydawać.

[/url].

Mirka

Może trzeba było poprosić o zwrot kosztów utrzymania

[ariel]

Mirko, może ten chłopiec musi się przełamać w sobie, może to nie będzie zły domek.

Ale co tu dużo mówić, rozumiem Cię

[mirka_t]

Może trzeba było poprosić o zwrot kosztów utrzymania

Podałam ceny krytych kuwet, żwirku i karmy. Pani na pewno będzie się długo zastanawiała.

Mirko, może ten chłopiec musi się przełamać w sobie, może to nie będzie zły domek.

Też mam takie wrażenie, bo chłopiec nieobyty ze zwierzętami, ale tak poza tym bardzo poukładany. Mimka to taki koci kumpel i naprawdę może być jego ukochanym zwierzątkiem.
Najważniejsze, że dom jest w Bydgoszczy.


Teraz nie pozostaje mi nic innego jak czekać na decyzję tej Pani.

[Agn]

Jak ja nie znoszę niektórych rozmów adpocyjnych... Powiedziałabym nawet, że większości nie znoszę...

A mój TZ mówi, że mam za wysokie wymagania...

BTW - to nie wina dzieci, że nie mają obycia ze zwierzętami.

[mimulka]

8 kotów pies i koszatniczka...no to pewnie masz niezłe zakręcenie w domu. Ja mam 2 koty i chomika a czasami nie potrafię ich opanować

[mirka_t]

Nadzieje na dom dla Gucia były i się zmyły. Pani zadzwoniła, że jej rodzina dowiedziawszy się o zamiarach wzięcia kota przywiezie jutro kotkę, której opiekunka nie jest już w stanie się nią zajmować. Kotka zostanie przywieziona o ile nie znajdzie się dla niej inny dom. Właściwie to wcale nie jest mi przykro.

[dakota]

Nadzieje na dom dla Gucia były i się zmyły. Pani zadzwoniła, że jej rodzina dowiedziawszy się o zamiarach wzięcia kota przywiezie jutro kotkę, której opiekunka nie jest już w stanie się nią zajmować. Kotka zostanie przywieziona o ile nie znajdzie się dla niej inny dom. Właściwie to wcale nie jest mi przykro.

A mi jest. Z uwagi na Gucia i na Ciebie Mirko też.

[mirka_t]

Zaniedbałam wątek, bo okazuje się, że o moich własnych kotach nie mam co pisać. Moje koty adopcyjne dostarczają tematów do pisania i wątek adopcyjny się rozwija. Właściwie to trochę dziwnie się porobiło z tymi wątkami, bo przecież wszystkie koty traktuję jak moje.

Dakota sama widzisz, że Gucia nawet wirtualnie nikt nie chce adoptować a Gucio coraz częściej pcha się na moje chude kolana. Strasznie mu niewygodnie, ale się tuli i mruczy.

Od 11 dni mamy nowego na pokładzie. Ma robocze imię Maczek. Kwiat piwniczno uliczny. Jest spasiony, bo on i jego matka były dokarmiane i w sumie nie miały źle. Maczek co chwilę chorował, ale jakoś sobie radził. Tak wyglądał w dniu, w którym go zabrałam do domu.



Teraz wygląda trochę lepiej, ale nie jest jeszcze całkiem zdrowy.



Wczoraj wypłynęło trochę ropy z prawego uszka i węzeł chłonny po tej stronie jest jeszcze sporej wielkości. Jest w wieku Misi, ale może ze względu na nietypowe umaszczenie znajdzie dom dość szybko.

[paulinatob]

Umaszczony jest przepieknie ten Maczek!
A u nas jakoś takich Piwnicznych Kwiatów nie ma...

Szkoda troszkę że się zmyl ten domek... ale widocznie to nie był TEN. Trzymam kciuki za Gucia. No i za resztę Twoich Adopcyjnych też!

[mirka_t]

Mamusia Maczka (ta na pierwszym planie) też jest bardzo ładna a i jej koleżance niczego nie brakuje.



Szkoda, że Gucio nie trafił do tamtego domu. Pani dostała od krewnych dorosłą, czarną persiczkę, którą nie mogła się już zajmować dotychczasowa opiekunka. W sumie jeden kot zyskał nowy dom. Kontaktowała się ze mną Pani, która odwiedziła mnie z synem i zdecydowała się adoptować Mimkę. Sprawa adopcji jest aktualna tylko Pani chce, aby Mimka trafiła do niej, kiedy będzie miała przynajmniej 2 dni wolne od pracy. Kiedy to nastąpi tego nie wiem. Najgorsze jest to, że zaczynam się wahać. Mimka jest bardzo żywotna a w tamtym domu będzie przez sporą cześć dnia sama. U mnie odstawia dzikie harce z Maczkiem.

[paulinatob]

No proszę - Maczek ma srebrną mamusię. Też ładna ale Maczek... rany, cudny!
(moze to dlatego że mam ostatnio fazę na czarne koty? no ale czarnego kota mieć nie będę i już, dosyć tego dobrego)

Mirka_t - ja się jeszcze tylko nie mogę nadziwić ilekroć na watek twój wchodzę, jak ty z tymi wszytskimi czortami dajesz soie radę i jeszcze masz w dodatku taki porzadek w mieszkaniu, co wdac na zdjęciach
Ja często nie wyrabiam się z moją bandą...

[mirka_t]

Wyrabiam się, bo nie pracuję i nie mam wielu obowiązków poza zajmowaniem się kotami. U mnie nie jest tak czysto jak być powinno. Może gdybym miała wszędzie kafelki a w podłodze odpływ i zmywała bieżącą wodą to by było czysto. Przy takiej ilości kotów zawsze jest nadmiar sierści i rozniesionego po mieszkaniu żwirku. Odpowiednie wykładziny i narzuty są pomocne w pozornym zachowaniu porządku. W moim przypadku najważniejsze jest, aby kotów nie było czuć. Mieszkam w bloku i mimo że moje układy z sąsiadami są dobre to bardzo staram się, aby nikt nie mógł mi zarzucić, że śmierdzi kotami. Kupy kocie wyrzucam na bieżąco a cały żwirek wymieniam co 2-3 dni w zależności od zużycia. Jestem tak przeczulona, że kiedy któryś kot grzebie w nocy w kuwecie to się budzę i idę do niego. Często zdążę podłożyć nawet łopatkę i złapać kupę. Najdziwniejsze jest to, że odróżniam czy kot skrobie, bo chce siusiu czy też będzie gruba sprawa. Można by powiedzieć, że takie zboczenie zawodowe.