Sonia i Otis - zamykamy wątek - pamiątkowe wpisy str. 100!!!

[izaA]

Miałam dość zajęty czas w pracy, no i zaraz kolejne obowiązki, ale zajrzałam, żeby wrzucić zdjęcie z urodzin, jak obiecałam:

Jeszcze dodam, że Sonia po kropelkach jest okrutnie myziasta, wywala brzuch przy każdej sposobności i...normalnie jestem w szoku, ale dała się pogłaskać obcym Rzeczywiście przeszła niesamowitą metamorfozę przez te 1,5 roku...

[Aniutella]

Mniam mniam mlask mlask, przepraszam ale ślinka mi pociekła na widok tych pyszności

[izaA]

Przepraszam wszystkich aktualnie na diecie za propagowanie bomby kalorycznej...wiem, wiem, sabotuję postanowienia Piotra, ale on jest bardzo dzielny i zjadł tylko pół kawałeczka, żeby mi nie robić przykrości

[moś]

Za Piotra

[izaA]

Chciałam powiedzieć, że przeżywam kocie oblężenie, się człowiek na chwilę położyć nie może, bo zaraz ląduje towarzystwo, albo oboje na mnie, albo chociaż przy mnie...nie powiem, narzekać nie będę, ale jedno mogłoby się przesiąść na TŻ-ta, co nie?

No i jeszcze obserwacja Soni, upały dawno za nami, więc kociaste korzystają ze słoneczka, szczególnie jak przyświeca na wykładzinie, taka plama, a na tej plamie no kto? Sonia...dziś spała na grzbiecie, głowa w cieniu, brzuch wywalony do słoneczka, łapki górne złożone jak nie przymierzając w trumience, a reszta - bezwstydnie rozwalona, łapki tylne szeroko rozstawione...a Otis tuż obok w pozycji - na boku - grzeje jelitka...wiecie co, cały czas pamiętam sceny walki, stres całej rodziny i dokoceniowe wątpliwości, a tu teraz taka sielanka...no oczywiście marzeniem byłoby zobaczyć je w pozycjach kulinarnych a'la Gulasz/Bigos, ale bez przesady, źle nie jest

[Aniutella]

No proszę jak ciepełko i słoneczko zbliża koty

[izaA]

Kochani - mam kłopot, poszukuję pilnie dobrego psychiatry w Warszawie, najchętniej z Instytutu Psychiatrii, żeby był dostęp do pełnej diagnostyki, może być prywatnie...wiem, że temat wstydliwy dla niektórych. Na poważną depresję cierpli bardzo bliska mi osoba, musimy jej jakoś pomóc...piszcie na PW...

[izaA]

Bardzo dziękuję za PW i w ogóle...sprawa zaczyna się jakoś układać, choć do ideału wciąż daleka droga...

Ale chciałam napisać, co się dzieje u kotów. Kropelki na dniach się skończą, ale efekt przypomnienia daje rewelacyjne skutki, szczególnie w przypadku Soni, która zrobiła się niziemsko myziasta...przywilej szantażu myziankowego w postaci rozwalonego w przejściu kota należał do tej pory do Otisa i był stosowany głównie wobec TŻ-ta...teraz prym wiedzie Sonia, kładzie się gdzie popadnie, wpycha się na kolana - a że zwykle zajęte, to wpycha się po Otisie i spoczywa na mojej klacie Oczywiście nocuje w łóżku, co sprawia, że chodzę coraz bardziej niewyspana...ale dziś było inaczej...wieczorem położyłam się z książką, właściwie to usiadłam pod kołdrą...oczywiście zameldowały się natychmiast oba futra, Otis na kolanach, Sonia przy stopach...no i aż ją skręcało na zabawę, to ja poruszam palcami pod kołdrą a ona jak zahipnotyzowana...nie zauważyłam, że Otis też się wciągnął w zabawę, ruszam pod tą kołdrą ruszam, końcu Sonia przypuściła atak, a ja buch - nogi do góry...to tak przestraszyło biednego Otisa, że wyskoczył w górę aż dwa razy na czterech łapach, jak na trampolinie i zwiał z łóżka...nie pierwszy raz se myślę i nie ostatni, ale, ale...tej nocy żaden kot już do nas nie wrócił. Otis przerażony pojawił się o 5 nad ranem, ale siadł tylko na szafce, bo się łóżka bał Potem zgłodniał ,więc bidulek zaczął z tej szafki buczeć, w końcu odważył się i wszedł - ale bardzo ostrożnie Sonia zameldowała się punktualnie o 7 i ona skrupułów oczywiście nie miała

Jeszcze jedno zdanko do, jak zwykle, przydługiego postu...to była jedna z gorszych nocy...niby żadne cielsko na mnie nie leżało, ale budziłam się co godzinę i sprawdzałam, czy Otis już przylazł...rozsądek podpowiadał, że wreszcie mogę się spokojnie wyspać, ale podświadomość...chyba mnie pogrzało, co nie?

Jak patrzę na ostatnią stronę wątku to mi to bardziej pamiętnik niż forum przypomina, malutko wpisików, zero dyskusji...oj kiepściutko, kiepściutko...

[Kicorek]

Ja też się dziwnie czuję, jak mam za luźno w łóżku

Bo te nasze opowieści o naszych futrach to takie pamiętniki - ale jak potem dobrze jest do nich wracać (ja juz kilka razy szukałam różnych rzeczy w swoim wątku)

[Dasia]

Ciekawe co by było z Vickiem po podaniu kropelek. Byłby mniej miziasty? Bo bardziej chyba nie można

[moś]

Iza, przyzwyczajeenie robi swoje- najpierw sie narzeka ale jak zaczyna brakowac to tak glupio sie robi na duszy U mnie na nogi poluje Arni i taki jest zawziety ze wydaje przy tym odglozy w stylu:"gha, gha"i kopie wszystkimi nogami naraz

[Dasia]

Wydaje mi się, że Vice ma taką przepuklinę tłuszczową, jaką miał Otis. Ma taki dyndający worek z tłuszczem Trzeba będzie wycinać?

[izaA]

Dasiu, nie, nie i jeszcze raz nie wycinać...!!!!

Z Otisem to było tak, po zdjeciu z drzewa był u naszej wetki, był wygłodzony (my wiemy o dwóch dniach na drzewie, ile był przed zgłoszeniem ) a fałdy tłuszczu wisiały do samej ziemi...
Kiedy brałam Otisa, wetka sprawdziła, że moszna jest pusta, nic nie wymacała, diagnoza więc była - kastrat, choć jej wątpliwości wzbudził brak jakichkolwiek znaków operacji (nie znam się ale podobno tak jak on wyglądał się nie kastruje ). Kiedy u nas w domu okazało się, że Otis wykazuje agresję wobec Soni, weci zaczęli główkować, niby kastrat, a jednak zachowania samcze, no i ta nietypowa kastracja...można było iść na USG i szukać zaginionego jaja, albo otworzyć i od razu wyciąć...Otis był u nas wtedy dwa miesiące, prawdę mówiąc te przepukliny tłuszczowe nie były tylko kwestią estetyki, przeszkadzały mu w skokach itp. Zdecydowaliśmy zatem, że skoro i tak narkoza i otwieranie brzucha - to przy okazji plastyka brzucha... Teraz bym tego nie robiła...wiesz przecież, że były straszne komplikacje pooperacyjne...
Po otwarciu okazało się, że jajo było w pachwinie, zatopione właśnie w jednej z przepuklin. Czyli, prawdopodobnie nie tłuszcz był dla niego przeszkodą w skokach, tylko ucisk na nasieniowód, który tamtędy biegł. Nasieniowód był czynny, bo w momencie przecięcia Otis podskoczył na stole mimo narkozy - jak powiedział Grzegorz, ból trzewny jest tak silny, że narkoza go nie uśmierza...

Plastyka brzucha to skomplikowana operacja, tłuszcz jest dobrze ukrwiony i trzeba zamknąć duże naczynia, potem to trzeba wszystko do kupy złożyć i zaszyć, a efekt...u kotów z tendencją do tycia i rozciągania skóry nie ma mocnych...mimo, że była operacja, to część skóry nadal wisi
Dodam jeszcze, że przepukliny jak się pojawią to już zostają na całe życie, momo odchudzania - wisi luźna skóra, ale odchudzić warto chociażby, żeby uniknąć komplikacji zdrowotnych związanych z otyłością.

I znów mi elaborat wyszedł
Co do kropli dla Vicka, można dobrać je tak, żeby przestał być myziasty oczywiście żartuję i to bardzo....

[Dasia]

Dzięki izaA za wyczerpujacą odpowiedź. Uspokoiłaś mnie! Naszemu grubasowi nie przeszkadza to na szczęście w skokach z podłogi pod sufit Tylko tak sie czasem zastanawiam, czy go to nie boli - taki dyndający worek?
Miziastość Vice ma wzorową, nawet upierdliowść nie przeszkadza tak bardzo. Ale miaukolenie potrafi dać w kość. Skargi wniebogłosy. O właśnie zawodzi pod balkonem łotr: "wypuście mnie na dwór, pliiiiiis"

[izaA]

Nareszcie mnie nie wyrzuciło i mogę coś napisać, w mhmmm, pamiętniku?

Jestem skonana, mam za sobą dwa rozpoczęcia roku i...tak, miałam dziś takiego doła, że chciałam zrezygnować z pracy...w naszej szkole dzieci uczą się na 2,5 zmiany, a to oznacza, że Zuzia - II klasa chodzi 3 x w tygodniu na 12 lub 12.55, a Michał V klasa ma od tego roku jeden dzień na po południu, czyli czwartek od 12.55 do 17.30!!!! W naszej szkole jest ponad 700 dzieci, 17 klas 0-3 i 11 klas 4-6...i jest to szkoła w pierwszej dziesiątce szkół warszawskich łącznie - państwowych i społecznych...poziom rewelacja, ale ta zmianowość wyprowadziła mnie z równowagi, zwłaszcza, że jeszcze w zeszłym roku klasy 4-6 miały zawsze na 8...a w tym roku tylko w piątek idą razem do szkoły...ja się pochlastam, niby dzieci w wieku szkolnym, a zawsze jest jakieś w domu...i kiedy ja mam wypracować te pół etatu...

Instytucja pt. babcia nie istnieje w naszym przypadku i nie pytajcie dlaczego....coś kosztem czegoś...skoro mieszkamy sami - możemy liczyć wyłącznie na siebie Kiedy szłam do pracy, TŻ pracował sporadycznie i na ogół był w domu. Teraz wszystko się zmieniło, co z jednej strony bardzo mnie cieszy, ale z drugiej koszmarnie frustruje...matka trójki dzieci powinna siedzieć w domu i zapomnieć o pracy w biurze, pracy księgowej, pracy społecznej i jakimś startowaniu w wyborach, co nie? Chyba pociągnę to do czasus tałej umowy u Piotra...chociaż z drugiej strony, fjanie ejst się tak na 4 godziny dziennie oderwać od domowych pieleszy...mówię Wam, mam taką wewnętrzną walkę, że opadam z sił...to gorsze od ciężkiego aerobiku