Mruf, Sopo, Pesto - prosimy o zamknięcie wątku :-)

[Tess 1610]

o matko,aż się boje wchodzic na tę stronę,żeby nie przeczytac czegos strasznego tak bardzo bym chciała,żeby Nituni się poprawiło,moim futrzakom też kazałam trzymać za nią kciuki

[sfinks]

dużo sił wam życzę i mocno trzymam kciuki.
Nitka liczy tylko na was.

[Uschi]

Nit po kolejnym kryzysie (tym razem zamiast 40 stopni bylo troszke ponad 37) unormowal sie nieco, tzn. lezy i od czasu do czasu postanawia iść zwiedzac, nie bacząc na to, że sie ledwie na nogach trzyma. Tanita jej pilnuje. Wygląda to nieco lepiej (a już miałyśmy panikę w oczach i telefon w garści po taksę).
Myślę, że za jakiś czas damy jej przeciwbólowca (na wszelki - w nocy wszystkie bóle są dolegliwsze) i Tanita pójdzie z nią spać (jednym okiem, o ile ona jest do tego zdolna suseł jeden). Ja posiedzę jeszcze - mam dużą pracę, Mruf też wytęskniona towarzystwa.
Dziękujemy wszystkim za kciuki dziś, nieocenionej Tajdzi za kolejny transport, prosimy o dalsze kciuki - i dobranoc...

[Uschi]

dubel

[tanita]

ale nie pozwolcie, zeby cierpiala

Nie pozwolę, aby z powodu mojego egozimu lub lęku przed rozstaniem Nitulek cierpiał. Zresztą ja naprawdę mam bardzo małą odporność na ból innych istot i swoją bezradność.
Jutro pogadam poważnie z D. jeżeli życie Nitulki ma być pasmem kroplówek i litanią leków to odpowwiedź może być tylko jedna

najgorsze jest to, że nie wiem zupelnie co się stało. Wczoraj i dziś przed kroplówką i antybiotykiem Nituś był pełen życia, wędrował, miał apetyt, nie usiedział w jednym miejscu. A teraz taki regres...nie wiem, czy to reakcja na antbiotyk, czy coś innego:(

[magicmada]

Oby to był tylko kryzys chwilowy..., moc dobrych myśli.

[tanita]

Nie ma już Nitulka. To musiała być szybka decyzja, męczyła się strasznie. Już odpoczywa...

[tajdzi]

Niteczko,

Będziemy za Tobą bardzo tesknić, choć tam gdzie jesteś jest już Korek i Oskarek, ktorzy na pewno się Tobą zajmą. Biegaj z nimi wesoło, aż do Ciebie dolączymy.

[Irma]

Strasznie mi przykro. Dziewczyny trzymajcie sie jakoś.

[ko_da1]

jestem na tym forum od wczoraj , chodze i czytam wasze posty i historie , ta ma straszne zakonczenie wiem że podjęcie takiej decyzji jest bardzo trudne sama prze to przeszłam 5 czerwca tego roku usypiając Sabe która była moim kochanym owczarkiem niemieckim miala prawie 14 lat i była bardzo schorowana ,, walczyliśmy o nią prawie 2 lata ale poddały sie nerki nie było już nadzieji więc pomogliśmy jej odejść , mój wet powiedział mi wtedy jedno zdanie " Nie skraca pani jej życia tylko ból i męczarnie " teraz wiem że to byłą dobra decyzja , że ona sobie teraz biega beztrosko bez bolu i zastrzyków za tęczowym mostem , może to co pisze teraz nie ma w sumie wielkiego znaczenia ale ja wierze że nasi ukochani podopieczni gdzieś sobie biegają czasem blisko nas i cieszą sie że mieli takich opiekunów którym w najtrudniejszym dla nich okresie życia nie zabrakło odwagi ,, trzymajcie sie mocno

[Anka]

Współczuję...

[tajdzi]

Dziewczyny są wykończone, wiec pozwolę sobie napisać...
Walczyły do końca. Mała jeszcze wczoraj była na kroplówce, dostała antybiotyk i leki osłonowe i przeciwzapalne. Koło 19 Niteczka poczuła się gorzej, leżała osowiała, smutna,
Temperatura 39,7 stopnia. Po pół godzinie zeszło do 93,5.
Nie czekałyśmy. Pojechałyśmy do weta. Tam dostała kolejny lek przeciwzapalny i zalecenie obserwacji.
Nad ranem Niteczka poczuła się bardzo źle. Drgawki, osłabienie...
Wetka, do której pojechały dziewczyny, powiedziała, że nie ma odruchów źrenicowych...
Niteczka odeszła nad ranem
Mnóstwo miłości i szczęścia, jakie zaznała w domku, troska i nadzieja jej opiekunek dawała jej siłę walki aż do tej pory.
Nie cierpiała, była pod stałą opieką weterynarza.

Dziewczyny, dzięki Wam Nitka poznała szczęście i miłość. Zwiedziła Mazury, spała na balkonie, oglądając ptaszki.

Spotkamy ją jeszcze.
W kolejnych życiach.

[iwcia]

Bardzo mi przykro

[kinus]

wspolczuje bardzo
[i]

[Alina1971]

Bardzo mi przykro
Dla Niteczki [i]