Mieliśmy wczoraj małego grilla, przyszli tylko nasi najbliżsi przyjaciele w liczbie dwojga dwunożnych...w pewnym momencie zaczęli pomagać nam znosić ze stołu naczynie do kuchni...gdzie oczywiście nasze koty pilnowały miseczke, bo pora kolacyjna już była...Otis oczywiście zaczął się łasić z donośnym mauuuuuuuuuu, bo...nigdy nic nie wiadomo, może dziś nie ta duża karmi? A Sonia...oj nasza Sonia...tak bardzo się zmienia na korzyść, że się jaj nachwalić nie mogę, ona siedziała sobie cichutko zmknięta ogonkiem i się patrzyła na tych dwunożnych, normalnie sobie siedziała i nic
A ten większy dwunożny to wysoooooooooooooooki...oni po raz pierwszy zobaczyli ją w całej okazałości a nie tylko znikający za rogiem kawałeczek ogonka.
A wieczorem Sonia legła na moich kolanach - ostanio robi to co wieczór, jak tylko uchwyci moment, że Otisa tam nie ma
a potem ułozyła się na drapaku, tak na boczku, na łace i niby spała, niby nie, obserwowała swoich dużych i widać było, że jest szczęśliwa...za to Otis chodził i buczał, bo już zbliżała się dwunasta a my jescze nie w łóżku, a on nigdy sam w łóżku nie śpi, więc trzeba było towarzystwo zagonić...więc siedzimy sobie tak z TŻ-tem, a on na to...czy ty widzisz ile w tych kotach "człowiekowatości", bawią się z nami, z nami odpoczywają, zawsze przy nas są i robią to, co my, a ludzie mówią, że koty chodzą własnymi ścieżkami......ja odkryłam to już dawno, ale myślałam, że już całkiem świruję, a tu także mój TŻ
Uwielbiam takie spokojne wieczory bez telewizji, na balkonie, z zapachem maciejki...albo na kanapach w sypialni - też z zapachem maciejki
Jak ja kocham lato, a to w tym roku jest wyjątkowo łaskawe, a miało być tragicznie, cieszę się, że tym razem ktoś się pomylił.
bo wystarczy pierwszy spacer po ogrodzie w szelkach a juz zaczyna sie codzienne wymuszanie wyjścia.Koty wyja na przemian pod drzwiami i wierzcie mi ze jest to nie do wytrzymania 
A tylko spróbuje zabrac jednego a drugiego zostawić w domu, to dopiero zaczyna sie spiew operowy pozostawionego w domu delikwenta 
Arni jeszcze na zewnątrz nie byl i nie mam odwagi mu pokazac ogrodu, moze nie bedzie chcial wychodzic ale istnieje przecież mozliwośc ze dołączy do grupy wyjców 
A wychodzenie to wyglada , jak kiedys opisywalam, tak: dwa kroki i płastuga na trawie.. i tak w kółko 
Sama nie wiem, czy dobrze zrobiłam z tym spacerniakiem 
ale dziekuje 
ja bym na to nie wpadła, żeby robić kotu zielone afro 
