Sonia i Otis - zamykamy wątek - pamiątkowe wpisy str. 100!!!

» Śro cze 21, 2006 17:29

bechet pisze:My też chodziliśmy do tej samej podstawówki, tyle, że Darek dwie klasy wyżej.
I muszę powiedzieć, że nawet nie przypuszczałam, że tak to się rozwinie i tyle ze sobą przetrwamy, ale to najlepsza rzecz, jaką dostałam od życia.
Agaciorku - trzymam kciuki

Daniel chodził klasę wyżej :lol:

wydawał mi się wtedy takim starszym, dojrzałym i doświadczonym mężczyną :ryk:

a teraz to oboje próbujemy łapać resztki dzieciństwa...
mnie się taki związek bardzo podoba, bo znam TŻeta jak własną kieszeń. Nawet wiem, co jadał na stołówce na obiad i z kim się kumplował 10 lat temu

» Śro cze 21, 2006 20:16

Się osobiście zrobiło, super...

Z Piotrem znamy się od 16-tego roku życia, jesteśmy parą od 17stki. Przez rok chodziliśy do jednej klasy w liceum, potem ja zmieniłam szkołę i w połowie roku przyszłam na kurs tańca do starej szkoły. Na drugich zajęciach...oj to bedzie długa historia. Po pierwszych odprowadził mnie do domu pewien chłopak i zapytał, czy będę jego partnerką...do tej pory go nie znoszę. Więc dałam mu kosza, ale on nie odpuszczał i zapytał, to w takim razie z kim? Powiedziałam, że z Piotrkiem - tylko, że on o niczym nie wiedział. Chłopak, z którym tak naprawdę marzyłam zatańczyć - już miał partnerkę, nota bene - teraz jego żonę

Na drugich zajęciach - jak na filmie, pod jedną ścianą dziewczyny, pod drugą chłopaki. Chłopaki proszą do tańca, ja stoję jak zaczarowana i błagam wszystkich świętych, żeby się nie zbłaźnić. Idzie Piotrek - Boże w inną stroną, na szczęście w ostatniej chwili skręcił do mnie...nogi się pode mną ugięły ze szczęścia...teraz wiem, że juz wtedy czytał moje myśli :wink:

To wszystko działo się w lutym, a 19 kwietnia po raz pierwszy wziął mnie za rękę, kiedy odprowadzał mnie po kursie do domu...tak to było...4 lata później się ze mną zaręczył, a pięć lat póżniej był ślub...właśnie 25 czerwca...

Pytasz Bechet co szykuję? My mamy strasznie dużo okazji na przełomie maja i czerwca...urodziny Piotrka, moje, rocznica ślubu, imieniny Piotrka...chyba będzie grill dla rodzinki w ogrodzie, może obejrzymy nagranie, może zdjęcia...tyle lat już minęło, że widać jak się zmieniamy...niestety wszyscy

Z okazji 10-tej rocznicy była msza dziękczynna i włoska kolacja dla najbliższej rodziny. Nie robimy sobie prezentów z tej okazji

» Czw cze 22, 2006 7:26

Ale ckliwie się zrobiło... Chlip chlip... :wink:

Fajne są takie historyjki.

Zwłaszcza ta pamięć: tego i tego dnia mnie odprowadził, a tego i tego wziął za rękę.

Boskie.

Szkoda, że potem (w sensie następnych podejść) już się tego tak nie pamięta i nie odbiera.

Gratuluję serdecznie.

Wszystkim co poznali się w podstawówce lub zaraz po i są razem do dziś.

Przeznaczenie...

» Czw cze 22, 2006 11:43

Niektórzy twierdzą, że to niedojrzałość, wychodzić za mąż za pierwszego chłopaka, ale ja tam sobie chwalę taki układ. No i skoro wytrzymał 17 lat, to pewnie jeszcze trochę pociągnie, co nie? Poza tym, nadal nie ma rutyny i nie jest nudno, bo życie tak potrafi zaskakiwać

» Czw cze 22, 2006 12:08

izaA pisze:Niektórzy twierdzą, że to niedojrzałość, wychodzić za mąż za pierwszego chłopaka, ale ja tam sobie chwalę taki układ. No i skoro wytrzymał 17 lat, to pewnie jeszcze trochę pociągnie, co nie? Poza tym, nadal nie ma rutyny i nie jest nudno, bo życie tak potrafi zaskakiwać

Powiedziałabym, że raczej odwrotnie. Bycie z kimś jednym i świadomość, że chce sie z nim być, wymaga niczego innego jak dojrzałości właśnie.
Utrzymanie tego przez lata też tej dojrzałości wymaga.
Owszem, czasem się nie udaje i to wcale nie znaczy, że kobieta mająca trzeciego faceta jest niedojrzała

ale przy dziesiątym, piętnastym itd. to już by się trzeba zastanowić nad tą kwestią, bo coś tu nie teges...

» Czw cze 22, 2006 12:14

kropka75 pisze: ale przy dziesiątym, piętnastym itd. to już by się trzeba zastanowić nad tą kwestią, bo coś tu nie teges...

Dla mnie też, chociaż może dlatego, że ja się, we wszystko, co robię, angażuję całą sobą, albo coś robię na 100 % albo zwyczajnie sobie odpuszczam, no i nie wyobrażam sobie zakochania się w 10-ciu facetach, no chyba, że w klonach jednego, bo w 10-ciu różnych

Ale skoro inne tak robią, to widać jest to możliwe :wink:

» Czw cze 22, 2006 13:10

To że możliwe to nie ulega wątpliwości.

Pytanie dlaczego ciągle się w innych zakochują.

Ale to potwierdza naszą tezę - bo przecież zakochiwanie się w innym facecie dwa razy do roku też o dojrzałości nie świadczy, prawda?

» Pt cze 23, 2006 14:09

Trochę zmienię temat, bo dziś zakończenie roku szkolnego. Tak się składa, że moje starszaki chodzą do osiedlowej szkoły, która jest na wysokim poziomie, pierwsza dziesiątka w stolicy! No i w tej szkole, moja Zuzia otrzymała dziś swoje pierwsze w życiu świadectwo. Ten rok minął tak szybko, a ona taka pracowita, że prawie wcale do jej zeszytów nie zaglądałam :oops:

A syn Michałek, otrzymał dziś swoje pierwsze świadectwo z ocenami, no i jestem ogromnie dumna, bo to świadectwo z czerwonym paskiem. Razem z Jankiem są najlepsi wśród chłopców. W całej klasie 13 świadectw z czerwienią

Kiedyś nie rozumiałam łez wzruszenia mojej mamy, kiedy od góry do dołu miałam piątki (nie było szóstek, stare czasy)...a teraz...oj się rozczuliłam :cry:

» Pt cze 23, 2006 15:43

No, Mamusiu, gratulacje

» Pt cze 23, 2006 15:48

Gratuluję serdecznie!

Mnie to zakończenie roku wymęczylo kompletnie.

Moja mama jako reprezentant Rady Rodziców dostala zadanie pożegnać Dyrektora szkoly mojego brata, pana odchodzącego na emeryturę i z przemówieniem uderzyla oczywiście do mnie. :evil:

Jak ja to kocham...

Ale mam satysfakcję, bo się podobalo, a żona Dyrektora nawet pochlipala. :lol:

Tyle mojego.

» Pt cze 23, 2006 20:31

U nas chlipała okrutnie wychowaczyni Michałka. Wyjeżdża do męża do Anglii :cry:

Była świetnym wychowawcą, ale zamiast trzy lata, to tylko rok. No i wymyśliłam (trójka klasowa), żeby dzieciaki zrobiły dla niej album, każde miało przygotować jedną stronę ze swoim zdjęciem i tekstem od siebie. Wyszło super, dzieciaki - każde zrobiło inaczej, wszystko razem dostało okładki - rewelacja, no i Pani jak zaczęła to oglądać , to w płacz...od Rodziców - kupiłam walizkę kabinówkę w komplecie z kosmetyczką, taki ładny, firmowy zestaw...a co, skoro wyjeżdża, niech pamięta nas nawet w podróży....oprócz tego, jak co roku, każdy dzieciak (25) miał różę dla swojej Pani - potem to związujemy w jeden piękny bukiet

Nigdy nie lubiłam "klasowych" bukietów, to było niesprawiedliwe, bo niby wspólne a dawały dwie osoby, dlatego, jak do szkoły poszedł mój syn, to wymyśłiłam, że będziemy kupować tyle róż, ile jest dzieciaków w klasie i każdy po świadectwo idzie ze swoim kwiatkiem, a potem Pani ma piękny bukiet jednakowych kwiatów w domu. Rodzice już się zdyscyplinowali i nie wyskakują ze swoimi bukiecikami

» Sob cze 24, 2006 9:49

No i racja, bo tak jeden przyniesie big wiecheć, drugi jednego goździka, a trzeci nic i potem dzieciaki dziwnie się czują.
To jak z komunią kiedyś, pokaz mody.

Tak jest sprawiedliwie.