Serce na dłoni - przestało bić

» Nie cze 11, 2006 11:05

Kolejna smutna wiadomość na tym Forum. :placz:

» Nie cze 11, 2006 22:55

Właśnie przeczytałam...tak mi przykro...

» Nie cze 11, 2006 23:00

Zosiu, Ziemowicie bardzo mi przykro. Usciskajcie ode mnie Ewę.
Spij spokojnie Piesku.

» Nie cze 11, 2006 23:52

Nie bylo mnie w Łodzi.
Wrocilam i chcialam poczytac co u Dzidziulca, a tu taka wiadomosc

Zosiu, Ewo, Ziemowicie -jestem z Wami

» Pon cze 12, 2006 0:35

Już ostatni raz o Dżekulcu ...i wrócimy do Dzidzi.
Dżeki jak przystało na psa tresowanego do walk nie lubił ani obcych ludzi, ani obcych zwierzaków (choć obce zwierzęta jak mu się wytłumaczyło,że to nasze tolerował) .
Uwielbiał gdy się do niego zwracało - Szczeniaczku - stary, posiwiały psiak prawie głuchy i ciut niedowidzący ale - Szczeniaczek - przywracał Mu siły witalne.

Dżeki rzucał się na każdego obcego człowieka ,nie wiem czy chciał Nas bronić,czy to był nawyk.
Od dwóch lat ciut zaniedbywał "swoje obowiązki" np. starał się niezauważać obcych. :lol:

no chyba, że ktoś nachalnie :wink:

podchodził mu pod nos - wtedy był zmuszony pokazać kto tu rządzi.
Przypominam sobie taką historię. Przywieżli mi ze sto kilo karmy dla biednych zwierzów ( dla karmicielek) kolega wspaniałomyślnie chciał mi pomóc w przenoszeniu.
Załadował sobie ze trzydzieści kilo na ręce tak przed sobą i ledwo się człapiąc zapytał gdzie to położyć?
Ja na to otwierając drzwi mówię tu, po czym widzę Darek blednie i z szybkością światła z takim ciężarem ucieka z zaplecza.
Zgłupiałam troszkę i pytam - co robisz?
Tam jest Dżeki - usłyszałam.
A Dżek nawet się nie podniósł - starał się nie zauważyć Darka w ogóle.
Przecież Szczeniaczek był już na emeryturze.

Dżekuś odszedł nagle. Zabrał ze sobą kawałek naszego życia, wiele wspomnień.
Trzeba pamiętać,że zawsze kiedyś się kończy...., że One odchodzą pierwsze.
Do widzenia Szczeniaczku.

Dziękuję Wam za ciepłe słowa w imieniu naszym i Ewy.

» Pon cze 12, 2006 0:50

Teraz o rozbrykanym Dzidziulcu.
Małą przyłapałam jak podjada z misek innych kotów.

Znaczy koniec z bieganiem z miską za Dzidzią. :evil:

Dostałyśmy od Cioci Słonko karmę.

Z tego wszystkiego zapomniałyśmy się rozliczyć ale nadrobimy to.
Dzidzia choć jest w małym pokoju duszno oczywiście leży kołami do góry właśnie w nim. :roll:

Czyli kotecek w dobrej formie.

» Pon cze 12, 2006 5:41

Niby wiedziałam o Szczeniaczku.... Ale buczę.... Zwolnił duszę w niebie...

Zosiu o żadnym rozliczaniu nie ma mowy- to było troszkę odsypane z naszej puchy dla Dzidzi, którą kocham miłością gorącą.

» Pon cze 12, 2006 22:24

Troszku Nam duszno ale... apetycik dopisuje, humorek tyż ok.
Fajnie się gryzie inne koty za ogonki.

I w ogóle może być u Nas dzisiaj.

» Pon cze 12, 2006 22:38

Pięknie napisałaś o Dżekim. Wierzę, że takie przyjaźnie przetrwają śmierć i kiegyś się spotkamy z naszymi przyjaciółmi.

» Wto cze 13, 2006 5:51

Zosiu, niesamowita, piekna opowiesc...
strasznie mi przykro... wierze sie sie kiedys spotkacie jeszcze..
nie potrafie wiecej napisac

» Wto cze 13, 2006 11:40

Dzidzia tak szaleje,że zaczynam się obawiać o mój system nerwowy. :roll:

Idę dać jej procha może się opamięta..

Dziękuję za wpisy o Dżekulcu.

» Wto cze 13, 2006 11:55

To mój pierwszy post tutaj
[']

Dżek biega teraz po rajskich pastwiskach
razem ze wszystkimi psiakami i kociakami, które odeszły wcześniej.
Nie da się nie płakać, sama już wiele razy przez to przechodziłam, ale mam nadzieję, że gdzieś tam Dobry Bóg przewidział psie i kocie niebo. A tam wszystkie sierściaki są szczęśliwe.

Trzymajcie się nadziei.