Klub Rudzielców & Kocia Dolina :)

[jUlEk&aNiA]

Zaraz zaczne wrzucać liste Klubowiczow na strone Kociej Doliny.. i własnie mam do was prosbe;>

Jak mowialam Imie Koteczka- Ksywa wlasciciela -zdjecie.. i wlasnie prosze abyscie napisali kilka słów o swoich rudaskach ktore beda przy kazdym z nich:>

Tyczy sie to tych co chca co innego zeby bylo- lub tych co jeszcze nic nie npisali o swoich rudych

Czekam!

[TyMa]

Ja też się zgadzam razem z Tymkiem

[aamms]

Przyjmiecie do klubu mojego rudzielca?

[jUlEk&aNiA]

Kochani Wejdzcie na ta strone :

http://www.kociadolina.prv.pl/

Tam przez przypadek [tym czasowo ] na dole z lewej strony jest; OBEJRZYJ i Nasi Klubowicze [ pozniej beda jak nalezy pod KLUB RUDASKÓW..

Nie mam opisów wielu Koteczków a nie ktorych [ chyba tyma ;>] fotki;>

Trzeba to szybciutko uzupełnić!!:D



aamms jest przecudny zaraz dopisuje na Kociej Dolinie

[jUlEk&aNiA]

O Felusiu tez pare słow prosze;>

[aamms]

O Felusiu tez pare słow prosze;>

Proszę bardzo..

W maju 2003 trzeciego roku, po kilku kolejnych próbach odpowiedzi na ogłoszenia, znalazłam takie: dziesięcioletni rudy kocurek perski do oddania, po śmierci opiekunki.. Jasne było, że tam zadzwonię..
Jak weszłam do mieszkania, gdzie przebywał rudzielec, to na początku zobaczyłam trójkę ciekawskich, kolorowych rezydentów, a następnie, na największym fotelu, w reprezentacyjnym salonie, w okrągłym koszyczku - kupę rudego futra, odwróconego do ściany i obrażonego na cały świat. Od tymczasowych opiekunów dowiedziałam się, że jest to jego drugi tymczasowy postój, ponieważ poprzedniego nie był w stanie zaakceptować, ze względu na dwunastu rezydentów w różnym wieku.. A do tego miejsca też miał ogromne zastrzeżenia, sądząc po zachowaniu. Rzeczywiście, odmawiał jedzenia, wychodził z koszyka tylko do stojącej w pobliżu kuwety i tak siedział cały czas wpatrzony w ścianę i przeżywał stratę opiekunki i dotychczasowego domu.. Nawet lekceważył całkowicie ukochaną, podobno zabawkę, którą darzył ogromną miłością do dzieciństwa. Do swojej opiekunki trafił jako zupełnie malutki kiciuś, prosto spod futerka mamusi.. Jak weszłam do pokoju, nawet na mnie nie spojrzał, nie pozwolił się pogłaskać, nie reagował na swoje imię.. Serce się ściskało.. Wyobrażałam sobie co on musi czuć.. opiekunka zniknęła, ze znajomego i przyjaznego miejsca, gdzie był jedyny i najukochańszy, jakieś potwory przewiozły go do dwunastu innych kotów, a potem jeszcze gdzie indziej.. Chyba cały świat mu się zawalił..

Zostałam poczęstowana herbatką, tak że miałam czas posiedzieć przy kocie, starałam się gadać do niego, głaskać i w ogóle, jeśli nie zaprzyjaźnić się od razu, to przynajmniej okazać się osobą przyjazną a nie kolejnym zagrożeniem.. Zanim herbatka wystygła i zanim ją wypiłam, minęło jakieś czterdzieści minut, może godzina. Przez ten czas może ze dwa razy udało mi się pogłaskać rudzielca, bez protestów z jego strony.. Nie muszę pisać, że nie wahałam się co zrobić, ale miałam mały problem, ponieważ tak jak przedtem do Puchatka i Miśka, tu również pojechałam bez transportera.. No bo przecież chciałam tylko obejrzeć..

Jak już siedziałam w samochodzie, to dopiero włosy mi stanęły na głowie.. Cały tył zawalony wyprawką rudzielca, jakieś żwirki w pięciokilogramowych workach, żarcie w ilościach niewyobrażalnych, osobista kuweta, jakieś miseczki, łopatki, lekarstwa na oczy, w końcu to PERS, smycze, szczotki i sama nie wiem co jeszcze. Dobrze, że samochód pojemny, bo ciężarowy.. Ale najgorsze – z przodu, w pożyczonym transporterze siedzi rudzielec i drze się w niebogłosy! Przemiauczał tak rozpaczliwie całą drogę z Żoliborza na Ochotę. Jechałam w dzień powszedni w porze powrotów z pracy. Kto zna Warszawę, to może sobie wyobrazić ile czasu to trwało i co przeżyłam, że o kocie nie wspomnę.. Dojeżdżając do domu, miałam łzy w oczach, tak żal mi było rudzielca.. A w domu moja córka, która nic nie wie i już lekko się zdziwiła, jak parę miesięcy wcześniej zawitał do nas Misiek.. A, i jeszcze dwa koty! Misiek to może jeszcze, ale jak zareaguje Puchatek..

Moje dziecko zjawiło się na parkingu pod blokiem, bo zadzwoniłam wcześniej, żeby pomogła mi wnieść zakupy do mieszkania. Jak zobaczyła „te zakupy” to tylko pokiwała głową i powiedziała „Wiedziałam, że prędzej czy później przyciągniesz jakąś kolejną kocią biedę do domu, a kupiłaś może przy okazji coś na kolację?”
No to pierwszy problem jakoś się udało rozwiązać!

Weszłyśmy z rudym do domu i wypuściłyśmy go z transporterka, obawiając się najgorszego.. Puchatek zajął natychmiast strategiczną pozycję na najwyższej półce, cały zjeżony i nastroszony, a Misiek, też natychmiast zwiał, za kanapę. Nowy lokator – Feluś rozpoczął zwiedzanie. Było mu o tyle łatwiej, że razem z nim przywędrowało jego wyposażenie tak, że już coś ZNAJOMO PACHNIAŁO. Potem musiałam gdzieś tam pojechać i nie widziałam początków zasiedlania Felusia.
Z opowieści mojego dziecka, wyglądało to następująco: Feluś pozwiedzał i obwąchał pracowicie całe mieszkanie, i uwalił się spać na MOIM tapczanie. A Puchatek ze zgrozą obserwował poczynania intruza z bezpiecznej półki. Chyba go sparaliżowało ze zdumienia, bo nie ruszył się stamtąd aż do wieczornego posiłku. Misiek okazał się odważniejszy, bo już po godzinie wyszedł zza tapczanu i usiłował nawiązywać przyjacielskie kontakty. Na początek został solidnie ofuknięty i zniechęcił się na kilka dni.

Jak wróciłam do domu późnym wieczorem, zastałam następujący obrazek: Puchatek leżał rozwalony na tapczanie, czujnie jednak nasłuchując co robi TEN NOWY, Misiek , cały spięty siedział w przedpokoju wpatrzony z daleka w NOWEGO, a Feluś – przytulony do mojego dziecka, mruczał i robił baranki.. Był u siebie..

Do dzisiaj moje dziecię nie chce się przyznać, co takiego się stało i jak jej się to udało, ale faktem pozostaje bezwarunkowa miłość Felusia do mojej latorośli.. A koty zaczęły egzystować we trójkę bez specjalnych zadrażnień! Cud jakiś...

To jest fragment wątku z podpisu..

[dronusia]

O Felusiu tez pare słow prosze;>

Oj aamms, ale się naśmiałam z objętości tych paru słów A Ty Aniu będziesz musiała wyrwać z tej rozprawki esencję Felusiowości Trzeba przyznać, że nieźli Ci nasi Klubowicze

[aamms]

O Felusiu tez pare słow prosze;>

Oj aamms, ale się naśmiałam z objętości tych paru słów

Łatwiej było przekopiować niż kombinować od początku..

Czasem wyłazi ze mnie nieprzeciętne lenistwo..

[jUlEk&aNiA]

No dzięki za te " pare słow"

I co ja mam z tym referatem począć??

Dorusiu kochana ty także masz braki w opisie swojego cudeńka :>

[aamms]

No dzięki za te " pare słow"

I co ja mam z tym referatem począć??

No dobra.. to masz ten skrót..

Feluś, kot w typie persa.. Obecnie trzynastoletni, zaadoptowany przeze mnie jak miał dziesięć lat, po śmierci poprzedniej opiekunki.. Nadspodziewanie łatwo dołączył do dwójki rezydentów..

Członek założyciel Elitarnego Klubu Adoptowanych Kocich Seniorów, to znaczy kotów zaadoptowanych w wieku siedmiu lat i starszych..

Ulubiona pozycja - zwinęta kulka, przykryta własnym ogonem..
Ulubione miejsce - MÓJ tapczan..
Ulubiona czynność - drzemka..
Ożywia się jedynie na dźwięk wsypywanych chrupek do miseczki..
Ulubiona zabawka - kulki z celofanu..

[jUlEk&aNiA]

No i pięknie odrazu

Super to zaczyna wyglądać



Olu, widziałaś mój breloczek Kitty dla Doliny ile już 1 dnia ma ? Zawsze coś dla futerek!

[jUlEk&aNiA]

No i gdzie sie podziali Ci wszyscy klubowicze moi kochani?

klikać na mój banerek- patrzec na "Nasi Klubowicze" i kto ma braki dawać

ja zmykam dobranoc

[dronusia]

Ja chciałam zauważyć, że my swój opis już mamy, i to od ładnych paru godzin A co do aukcji na bazarku, to bardzo się cieszę! Przydałoby się parę groszy na kolejne kaszki dla łobuziaków Przez ostatnie trzy dni zjedli dwie paczki , a tylko dzisiaj pałkę kurczaka Ja nie wiem gdzie one to wszystko mieszczą Ale na zdrowie, niech rosną duże i okrąglutkie

[jUlEk&aNiA]

A pewnie! Nie bedziemy im załować przeciez!!

[Pleiades]

O kurrrrde !!!
Naszło mnie olśnienie !!

Jak to w ogóle MOŻLIWE, że przegapiłam ten wątek ??
Że nie należymy jeszcze do klubu ??

o, ja, wierna do bólu rudzielcom i zawsze marząca o takowym ??
No żesz... Jakies zaćmienie umysłowe mam, czy co ??

No dobrze

Zgłaszam WRESZCIE do klubu:

1) nieco podrabianego rudzielca, czyli rudą w 1/3 feotypowo a 1/2 genotypowo kotkę trikolorkę - bo widzę, że takie też przyjmujecie Kandydaturę do klubu motywuję tym, że zawsze marzyłam o rudym kocie i jadąc do hodowli byłam pewna, że zarezerwuję rudego kota (jej brata lub siostrę, których miałam w planie..), a tymczasem jednak wzięłam ją...
Tak więc moja w 33% ruda Kicia:



2) stuprocentowego rudzielca, czyli spełnienie marzeń - rudy klasycznie pręgowany Kurtis:



Tak więc uprzejmie proszę o rozpatrzenie naszej kandydatury do klubu