Mój kot mnie nie lubi!!!

[Bonkreta]

Zuza ,ale nie mam gwarancji że doczekam się jego zainteresowania. Spróbuje się stosować do wszystkich rad, no i zobaczę co z tego wszystkiego będzie

gwarancji nie masz, ale nie trać nadziei
znam kota, który przyszedł na kolana do właściciela, pierwszy raz, sam z siebie po 6 latach
i potem już był przytulak

[Nelly]

Śliczny kotuś
Można czekać, czekać i się nie doczekać. Tłumaczyłam TZ-towi, że jak przestanie molestować Maurycego to na pewno sam przyjdzie na pieszczotki, że zatęskini za tarmoszeniem. Nic z tego. Więc nadal molestujemy go. Trudno. Smutny koci los ma u nas. Znosi nasze pieszczoty raz z mniejszym raz z większym cierpieniem. Czasami jest z nich zadowolony. Przyzwyczaił się, że to my narzucamy kiedy jest czas pieszczotek. Dziwne, ale tak jest. Sam przychodzi nieczęsto, bardzo nieczęsto a jest najczęściej całowanym kotem świata Tylko, że on nie drapie, ani tak na poważnie nie gryzie - niemniej potrafi boleśnie podgryźć. Trzeba go umiejętnie przytulać, umiejętnie wycałowywać (bardzo lubi być całowany w czółko i nosek - to znosi ze spokojem). No ogólnie, jest kotem zdominowanym przez nas w pewnym sensie. Biedny Maurycy. Odarty z kociej niezależności w tym względzie.

[ania384]

Bonkreta, trochę to mało optymistyczne , 6 lat to trochę dużo. Mam nadzieję że mój kotek przyjdzie do mnie na kolana szybciej niż za 6 lat.

[mjs]

Masz cudnego kotka I ma charakterek, co należy docenić. A że nie jest przytulanką....Rozalka każde moje usadowienie się na kanapie traktowała jako znak do wdrapania się na kolana. Czasem marzyłam,żeby to się skończyło, bo pupa mnie bolała od siedzenia w bezruchu, a kot udawał, że jest w głębokim śnie i nie słyszy próśb o uwolnienie;) Zaakceptuj kicię takiego, jakim jest, może tego mu właśnie brak z Twojej strony...? Koty przecież mają swoją doskonałą kocią intuicję. Powodzenia

[mamucik]

[quote="mjs"]Masz cudnego kotka I ma charakterek, co należy docenić. A że nie jest przytulankąZaakceptuj kicię takiego, jakim jest, quote]

Dokładnie tak - od dłuższego czasu mam przyjemność zajmować się kotami ulicznymi, czyli półdzikimi i dzikimi.
W domu mam swoich 5 z ulicy, spośród nich Opal,
koty uliczne wobec niej to kraina łagodności - a moja koteczka jest u mnie od oseska. Tylko od niej dostanę łapą, zaś przytulanie się to duże wyróżnienie.
Dodam do tego wpisy w karcie u wetów "niebezpieczna" .
I nie wyobrazam sobie domu bez niej, a jak ostatnio była w ciąży ( pierwszej i ostatniej, tatuś sprawił się w wieku 5 mieś ) to pod koniec ciąży co 3 dni robiłam jej USG, bo nie dla niej informacja, że ciaża trwa do 65 dnia, przy porodzie zaś byłam ja, mój wet, dwie "akuszerki" oraz ubezpieczający to całe towarzystwo mój syn - bo puknięta jestem na jej tle absolutnie
I czasami się zdradza, że lubi, jak jestem w pobliżu.

[Marna]

jest prosty sposób - przygarnij drugiego kota - miziastego

Byle do środy. Proszę o kciuki. Wetka wie co powiedzieć, byle mama przynętę chwyciła...

[iskra666]

Aniu napisze Ci jak to bylo u mnie.. To tylko i wyłącznie moje doświadczenie, wiec nie wiem czy moje rady coś pomogą

Kiedy mieszkalam jeszcze z rodzicami adoptowalismy małą kotkę.. to z założenia miała być moja kotka natomiast wybrała sobie moją mamę.. dlaczego? hmm... u moich kotów zazwyczaj panowała dewiza "ręka która rządzi miską rządzi światem" Moja mama częściej była w domu niż ja, częsciej srzątałą kuwetę, częściej karmiła kota... a poza tym to kot sobie tak wybrał i juz

Teraz nie mieszkam u rodziców.. moja pierwsza kocica wydawała się być dzikuską.. nie pozwalała brać się na ręce, uciekała przed nami, gryzła mnie po rękach, drapała... często do krwi.. podrosła troszkę, troszkę jej przeszło.. zrobiła się szalenie miziasta.. uwielbia być noszona na rękach... cud miód
przyjechał do nad drugi kocio.. nagle zniknął problem gryzienia i drapania.. poprostu tłuką się między sobą a na mizianki przychodzą do mnie..
Ja sprzątam kuwete, ja jestem częsciej w domu, ja daję jedzonko..
mój drugi kot tez nie byl miziasty ale widze jak uczy sie od kocicy i coraz lepiej mu idzie

Oswajałam moje koty stopniowo.. jak były śpiące i rozmruczane to przychodziłam i głaskałam je i tuliłam.. obecnie mój drugi kot niecierpi byc brany na ręce.. nigdy go nie biore kiedy jest rozbawiony bo kończy sie to zle dla niego i dla mnie.. czasem kiedy widze ze jest w nastroju to biore go na chwilke na ręce.. efekt jest taki ze na początku uciekał odrazu teraz posiedzi juz u Tżta nawet 5 minut

Ale nigdy nic na siłę.. nigdy nie obrazalismy sie.. nigdy nie bylo krzyków ani złości, szanujemy to ze nie zawsze maja ochote na to co my i to ze poprostu maja różne charaktery, jak nie teraz to potem do nas przyjdą.. tak mi sie wydaje ze kot predzej czy póżniej się przełamie a na siłę daje często efekt odwrotny !! z reszta ja ttez bym nie chciala zeby mnie ktos na sile nosił,głaskał, itp..
Poza tym nasze gnojki najpierw musialy sie porzadnie wyszalec i wybawic a z wiekiem przychodzi im dopiero szał na mizianki, tulanki i inne czułości..
A no i bralismy pod uwage ze moze zdarzyc sie tak ze koty nie beda przytulaste i nie beda dawaly sie nosic na rekach itp.. z tym tez trzeba sie liczyc, bo to w koncu zwierze a nie zabawka ktora mozna sobie dowolnie poukładać !!

Mam nadzieje, ze u Ciebie wszystko bedzie ok
Szczerze polecam drugiego bardzo miziastego kota !! Oraz duzo cierpliwości

[Domino76]

Ziuta, którą przywiozłam znad Zalewu Szczecińskiego w zamierzchłych czasach jako młodego dziczka, niegdy nie stała się kotką miziastą.
Czasem pozwoliła się pogłaskać, ale nie więcej niż kilka razy pod rząd, jak było za dużo tego głaskania to "stopowała" czułości łapą albo po prostu uciekała . Nigdy też nie zdarzyło jej się ułożyć komuś na kolanach. Generalnie jest niezależnym lokatorem, nie spoufala się z resztą domowników. Ale bardzo lubi, kiedy rodzina spotyka się cała (czyli przyjeżdżam ja) i zasiadamy na pogaduszki na komplecie wypoczynkowym - wtedy Ziuta zjawia się nie wiadomo skąd i kładzie mniej więcej pół metra/metr od nas na kanapie, a potem obserwuje nas przymrużonymi z zadowolenia oczami i mruczy .
Ziuta ma swój własny system hierarchii, mimo że od lat karmi ją babcia, to najważniejsza jest moja mama - jej to nawet pozwoli się czasem wziąć na ręce i wyrywa się dopiero po minucie . Co ciekawe, mama najrzadziej bywa w domu (bo pracuje do 20:00, nawet w niektóre weekendy - studenci zaoczni ), a kotem nie zajmowała się nigdy... Babcia natomiast jest na samym dole hierarchii, i kiedy raz spóźniła się z podaniem kotu "obiadu" została zaatakowana i ugryziona do krwi .

[iskra666]

o widzisz Ania.. dlatego własnie pisalam ze każdy kot jest inny

[ania384]

Zrobiłam tak jak radziliście. Przegłodziłam i nakarmiłam z ręki. Trochę opornie to mu szło , ale zjadł. No i stosowałam się do zasady :nic na siłę. Czyli ,jeżeli sam nie podszedł to go nie brałam. Czyli wcale go nie brałam i prawnie nie głaskałam. Poprostu jak podchodzę to on zwiewa. Starałam bardziej delikatnie go czesać, żeby się nie złościł. Mnie nadal nie lubi, a mamie zasnął dziś na kolanach. A mi nie posiedział nigdy dłużej niż minutę! Czyli nic się nie zmieniło. Ale to dopiero pierwszy dzień. Ale i tak mam wrażenie że to już zawsze będzie kot moich rodziców ,a nie mój...

[Laura2112]

No jasne, że jeden dzień niewiele jeszcze zmieni
Musisz uzbroić się w cierpliwość.
Karmić go z ręki, ostrożnie czesać (może mów do niego w tym czasie cichym, spokojnym tonem, po czesaniu daj jakiś super smakołyk w nagrodę i pogłaszcz, gdy będzie jadł).
Nie zmuszaj do pieszczot, raczej głaskaj go delikatnie ot tak z przypadku, np. przechodząc.
Nie mów głośno, gniewnie w jego obecności, nie rób gwałtownych ruchów, które mogą go wystraszyć, kot to baardzo wrażliwe zwierzę.
Postaraj się mu kojarzyć z rzeczami, które lubi. Jeśli lubi siedzieć w oknie, Ty mu je uchylaj (jeśli jest zabezpieczone). Lubi kapiącą wodę - odkręcaj mu kran itd.
Musi wiedzieć, że może Ci ufać.
Co do gryzienia i drapania, jest jeszcze jeden prosty sposób - muśnij go palcem w pyszczek, ale naprawdę delikatnie - tak koty informują się między sobą, a to akurat oznacza: "Przegiąłeś". Do tego stanowcze "Nie wolno!". Mój kot pojął w lot

Wytrwałości (przede wszystkim) i powodzenia!

[zuza]

Osobiscie nie jestem przekonana do karmienia kota z reki. Juz nie mowiac o regularnym "przegladzaniu go"

[mjs]

Aniu, rozumiem, że jesteś zawiedziona, ale kot to nie zabawka. Musisz pogodzić się z jego wyborami, bo nie masz innej rady. I nie przegładzaj go, błagam...Kochaj go nie za coś, ale pomimo

[kasia essen]

Osobiscie nie jestem przekonana do karmienia kota z reki. Juz nie mowiac o regularnym "przegladzaniu go"

nie mowa tu o regularnym przegładzaniu, i przegłodzenie tu tylko mowa o paru godzinach 3-4 opoznienia,chodzi o to by zwierze kojarzyło sobie pore karmienia z osoba,i w ten sposob przyzwyczajac go do dotyku,podczas karmienia z reki druga delikatnie od czasu do czasu pogłaskac,,dawac mu z reku jakies smakolyki jak da sie pogłaskac, moj kot gryzł do krwi teraz to łagodne zwierze ,wiec oparłam sie na doswiadczeniu,nie tylko z tym jednym kotem

[iskra666]

aniu.. a tak sobie mysle wiesz.. moze zdecydujecie sie na drugiego kota?