Krople dr Bacha - czyli o tym jak pomóc kociej psychice

[izaA]

Z jednej strony macie rację próbując zrozumieć brak potrzeb kocich indywiduów do kontaktów z dużymi, z drugiej jednak strony, rozumiem i to bardzo potrzebę posiadania kota myziankowego, nakolankowego i wpatrzonego w dużych jak w obrazek. Pamiętam, jak mając Sonię pod łóżkiem czytałam książkę Niania w Nowym Jorku i fragment jak niania wracała zmęczona do domu, kładła się na łóżku i zaczynała czytać książkę, a jej kot kładł się na jej brzuchu i rozbrajająco mruuuuuuuczał, jakaż była wtedy moja zazdrość. Ja miałam kota, który jadł, korzystał z kuwety i w ułamku sekundy mogłam ją zobaczyć jak przemyka się sunąc brzuszkiem po ziemi. Zero mruczenia, zero myzianek, zero jakichkolwiek odgłosów. To wszystko uległo diametralnej zmianie. Wczoraj oboje przez chwilę spali na moich trochę kościstych kolanach, i Sonia zanim się ułożyła obok rozespanego Otisa, to polizała mu futerko Obok siedział Piotrek i znów wyraził swoją cichą zazdrość, że to on chciał mieć kota, a teraz oba gnieżdżą się u mnie - mimo, że on ma wygodniejsze
kolanka Podobnie dzieci, są zazdrosne, pytają co mają zrobić, żeby kociaste kochały je tak jak mnie....to trudne pytania

[Boo]

Dlatego też ja wzięłam Matyldę Oprócz oczywiscie względów takich, że kicia z taką chorobą nie mogła być tam gdzie była.
Z zazdrością czytałam posty o tym jak to kot przychodzi na kolana, mości się na nich, mruczy i zasypia. Miałam pieknego, dużego i puchatego kocura i nic z niego dla mnie, nie mogłam go nawet pogłaskać po w najlepszym razie kończyło sie to odepchnięciem mnie łapą Jak zaszczycił już nasze łóżko to musieliśmy leżeć nieruchomo bo przy najmniejszym poruszeniu się Toffik zeskakiwał urażony. Miałam straszne braki miziankowe.
Niestety Matylda okazała sie też straszna łobuziarą, oczywiscie lubi się głaskać i cudownie mruczy, czasem tak, że nie da się zasnąć, ale do łóżka sama z siebie nie przyjdzie, branie na ręce tez oprotestowuje

[Ank_a]

Indywidualnie widze pierwsze efekty,Czarnuch nawet spal ostatnio na moich kolanach,Kicia tez pozbyla sie leku przed odkurzaczem.A jesli chodzi o ich wzajemne relacje-nadal pozostawiaja wiele do zyczenia ale jest zdecydowanie lepiej niz bylo.Tzn.Czarnula nie jest juz tak agresywna,nie leci z lapkami na sam widok Kici,raczej ja olewa badz obserwuje uwaznie.

[izaA]

Indywidualnie widze pierwsze efekty,Czarnuch nawet spal ostatnio na moich kolanach,Kicia tez pozbyla sie leku przed odkurzaczem.A jesli chodzi o ich wzajemne relacje-nadal pozostawiaja wiele do zyczenia ale jest zdecydowanie lepiej niz bylo.Tzn.Czarnula nie jest juz tak agresywna,nie leci z lapkami na sam widok Kici,raczej ja olewa badz obserwuje uwaznie.

to tak na zachętę dla kotuchów.

Widzę, że wszystko na dobrej drodze. To zdumiewające, ale każdy z naszych kotów reaguje na terapię inaczej, moje na przykład nadal uciekają przed odkurzaczem, ale on tak wyje, że i dwunożnym to przeszkadza Najcudowniejsze jest jednak to, że krople działają i już wkrótce zobaczysz swoje koty razem brykające po twojej głowie o 6 rano

[kamena]

Z jednej strony macie rację próbując zrozumieć brak potrzeb kocich indywiduów do kontaktów z dużymi, z drugiej jednak strony, rozumiem i to bardzo potrzebę posiadania kota myziankowego, nakolankowego i wpatrzonego w dużych jak w obrazek.

Ciągle jednak wydaje mi się, że kuracja Mrufki jest też (a może przede wszystkim) dla jej dobra. Chodzi mi o to, że ona mieszka w szafie gdy TŻ jest w domu. Gdy tylko wychodzi (np. teraz go nie ma) Mruf wychodzi z szafy, chodzi po mieszkaniu, wygląda przez okno, itp. Na dźwięk otwieranych drzwi kot ucieka do szafy
Ja chcę przede wszystkim, żeby Mruf się nie bała. I ciągle mam nadzieję, że damy radę jej strach przezwyciężyć.
Potrzeba kota nakolankowego zostanie zaspokojona drugim kotem, gdy tylko będziemy gotowi

[izaA]

Ja chcę przede wszystkim, żeby Mruf się nie bała. I ciągle mam nadzieję, że damy radę jej strach przezwyciężyć.

Do kuracji skłoniła mnie ta sama myśl, chęć pomocy Soni, Otis sobie zawsze radził i miał farta, w końcu mimo, że go ktoś porzucił, to znalazł dom Sonia leżała w koszyczku cały dzień albo siedziała na twardym krześle skulona i schowana pod obrusem, tęskniła za nami ale strach ją sparaliżował NIGDY nie myślałam, że ta kuracja sprawi, że Sonia wyliże futerko Otisowi i zaśnie koło niego na moich kolanach!, że Sonia odważy się skorzystać z JEGO słupeczka i drapać w JEGO obecności pazurkami, że będzie miała odwagę przywalić mu łapką, kiedy zajrzy do jej miseczki, albo kiedy zechce też odpocząć na kolanach pańci. A poza tym, mam dwa, szwedające się zawsze razem po domu koty Do tej pory nie mogę się tym nacieszyć.

Kameno, wierzę głęboko, że wasza kicia, nawet jeśli nadal będzie czuła respekt przed obcymi i TŻ-tem, to na pewno zrezygnuje z życia w szafie, ona na pewno też kiepsko się z tym czuje.


i trzymaj się ciepło

[Boo]

U mnie również ani drgnięcia. Toffik wciąż zjadłby małą z kopytami, a dziś wieczorem to chyba jeszcze bardziej niż dotychczas
Ale cierpliwość wciąż mam, czekam...

[cinsio]

tajemniczy wirus korpelki zwany kiełbacha opanował forum
dla Gigona i Basmiśki korpelki w drodze
jutro albo pojutrze zaczynamy

[gocho80]

tajemniczy wirus korpelki zwany kiełbacha opanował forum
dla Gigona i Basmiśki korpelki w drodze
jutro albo pojutrze zaczynamy

I tak oto runął ostatni bastion sceptycyzmu

[cinsio]

tajemniczy wirus korpelki zwany kiełbacha opanował forum
dla Gigona i Basmiśki korpelki w drodze
jutro albo pojutrze zaczynamy

I tak oto runął ostatni bastion sceptycyzmu

wolał bym, żeby tym ostatnim runientym bastionem był sceptycyzm Basmy i Gigona

[gocho80]

wolał bym, żeby tym ostatnim runientym bastionem był sceptycyzm Basmy i Gigona

[Boo]

I Toffika!

[izaA]

tajemniczy wirus korpelki zwany kiełbacha opanował forum
dla Gigona i Basmiśki korpelki w drodze
jutro albo pojutrze zaczynamy

Nie ma ikonki, która mogłaby wyrazić moje zdziwinie

Słuchajcie: jak Toffik polubi Matyldę, Gigon Basminkę, a Soya przestanie lać Toffu - no i pewnie już przyjdą Święta to musimy zrobić jakieś wielkie opijanie oczywiście bez naszych kociastych, bo znów miałyby powody do regresu.

U nas jest następująco, Otis nie pała miłością do przedstawicieli swojego gatunku, on pała miłością do dużej, tylko i wyłącznie co budzi zazdrość nie tylko pozostałych dużych, ale również przedstawicielki gatunku Wczoraj wieczorem Otis ułożył się na moich nogach (ja byłam w pozycji horyzontalnej) no i po jakimś czasie przyszła Sonia, polizała Otisa w geście pojednania, ale to już było źle odebrane, nie będzie jakaś smarkata go lizać, futerko mam czyste, sam wylizałem no i nie dość, że leci na mnie, to jeszcze się mości na mojej Pańci ... Jak ją poczęstował, włącznie z syknięciem to aż pisnęła. Zwaliłam i jego, nie będzie mi się tu panoszył Po chwili zameldował się ponownie, nie minęło pół godziny przychodzi miłośniczka, znów dwa lizy w okolicach uszka i...tym razem Otis był tak śpiący, że było mu wszystko jedno, a nawet odniosłam wrażenie, że w końcu zaczęła mu odpowiadać mięciutka pupcia Sońki jako poduszka. I tak spały sobie dwa koty - Sonia na goleniach, Otis na udach wyciągnięte jak tramwaj...oj było im dobrze....nie checie wiedzieć jaki stan zdrętwienia osiągnęły moje dolne kończyny

[iwona_35]

Nie wiem czy to zasługa kropel,ale Nala stała sie bardziej spokojna
Wczoraj mój TŻ powiedział że gdy Nala zeskoczyła ze stołu i nie wiadomo skąd wyłonił sie jamnik ,podobno spojrzeli na siebie i nic.
Ja również obserwuje momenty kiedy Kwitka przechodzi gdzieś w pobliżu a Nala spokojnie patrzy.
Ale żeby nie było zbyt pięknie to te momenty są tyko w dzień.

Natomiast noc i rano należą do niej.
Nie popuści nikomu.Dzisiaj rano scieła sie z psem tak że musieliśmy interweniować .
Powiem szczerze że ciekawi mnie ta sytuacja?
A może to dlatego że żyła na wolności i w momencie kiedy spała w nocy była bardziej czujna ?

Zobaczymy co dalej.

[gocho80]

Ale żeby nie było zbyt pięknie to te momenty są tyko w dzień.

Natomiast noc i rano należą do niej.
Nie popuści nikomu.Dzisiaj rano scieła sie z psem tak że musieliśmy interweniować .
Powiem szczerze że ciekawi mnie ta sytuacja?
A może to dlatego że żyła na wolności i w momencie kiedy spała w nocy była bardziej czujna ?

Patrz, to ciekawe, bo u mojej Tigry akurat na odwrót było - uspokajała się w nocy, przychodziła do mnie spać, a kiedy miała fazę przejściową (zaczynała się swobodniej po mieszkaniu poruszać i coraz mniej bała się Niuńki) to dobre momenty też tylko w nocy były. Jak dziewczyny już potrafiły spać ze mną na jednym łóżku, to też tylko w nocy był spokój, a wraz ze wschodem słońca znów powracało syczenie, warczenie i łapoczyny
Ciekawe czy to przypadek, czy rzeczywiście da się to jakos wytłumaczyć...