Orkiestra - grzyb :( i zdj. str. 5

[naya]

ale koteczce - piłeczce /niech zerkę/ to podrzucanie nie przeszkadza
Byleby nie dotykać jej nogi.

Pierwszy raz w życiu czekam na poniedziałek... Jadę z Orkiestra na kontrolę - nadal nici z normalnego chodzenia ( jak wstaje i chce iśc to robi półobrót i bum!),ale za to pięęęękne fikołki umie robić...
I mruczy ślicznie. I śpi przesłodko.

[ryśka]

Co u Was słychać po poniedziałku?

[covu]

Wlasnie
jak malutka??
nadal sie drze

[naya]

Więc tak - dużo się pozmieniało

W poniedziałek byłam z Orkiestrą u weta. Kotka miała ponownie kładziony gips, ale tym razem noga została zagipsowana w nieco innej pozycji : lekko zgięta i ................ Orkiestra jeszcze tego samego dnia zaczęła kustykać Teraz chodzi już na tyle dobrze, żeby wdrapać się na kanapę w pokoju ( tak, tak, wędrujemy sobie po mieszkaniu ) i przybiegać świńskim truchtem na widok jedzenia btw: w kuchni jestem pod jej stałą obserwacją
Orkiestrunia dużo śpi, przważnie leży grzecznie w jednym miejscu, załatwia się do kuwety (!). Skończyły się pretensje pt. "zostaw moją nogę". Jest troszkę nieśmiała i nieufna, ale kiedy czuje się pewniej chętnie daje się głaskać.
No i kicia została odrobaczona... Cała reszta inwentarza też...
Rozpoczynamy poszukiwania domku

[covu]

kochane kocie

niech szybko sie domek znajdzie...
ile ona sie jeszcze ma z tym gipsem biedna meczyc...

[naya]

W poniedziałek jak rozebrali jej gips po dwóch tygodniach, noga nie była jeszcze zrośnięta. Jeszcze zatem dwa tygodnie i mam nadzieję, że kosteczki się zrosną...
A kicia po pooglądaniu mieszkania, choć ma dostęp do wszystkich pokoi, prawie cały dzień siedzi "u siebie" i jest tak spokojna, że zaczynam się martwić czy to normalne


A tutaj pięknie już sobie stoimy na trzech nóżkach :
http://upload.miau.pl/1/46763.jpg

[ryśka]

Naya, ona jest po prostu prześliczna

[naya]

No to skaczemy na górę

Orkiestra chodzenie z gipsem opanowała świetnie, z gracją wskakuje i zeskakuje z kanapy . Bardzo boi się gwałtownych ruchów, hałasu. Dziś zestresowała się odkurzaczem - biedulka prawie wkopała się w stojące w kącie kuchni słoiki . Jest nieśmiała kotką -nie dopomina się o pieszczoty, ale kiedy delikatnie zaczynam ja głaskać potrafi pięknie mruczeć i nawet zdarzyło się jej dać brzusio do głaskania Kiedy spodziewa się jedzenia czule ociera się o moje nogi, a dziś chyba otrzymałam takie miznięcie bezinteresownie
Na Inez hyczy, ale do fizycznej konfrontacji jeszcze nie doszło i raczej nie dojdzie - powoli zaczyna tolerować jej bliskość...

I wszystko byłoby ok., ale przecież musiało się coś zakręcić...
Od dwóch dni zbieram z ziemi kłaczki Orkiestry.... I tak sobie myślę: ah, pewnie czyści się przy gipsie ( wczesniej wyrywała sierść sklejoną gipsem)... Dzisiaj patrzę... a tu wielkości śliwki dziuuuuura w futrze Bardzo nieregularna, z kępkami resztek włosków w środku Normalnie jestem załamana...
Tak bardzo chciałabym wierzyć, że to nie jest grzyb ( to nie jest okrągłe, poza tym mam wrażenie, że ona sobie sama to wyrywa)... Jutro z rana planuję jechać do wetki na pobranie próbki i diagnozę...

Malutkim światełkiem w tunelu jest to, że w niedzielę umówiłam się na wizytę zapoznawczą z państwem, którym Orkiestra bardzo się spodobała... I może nawet mogłaby tam pójśc z gipsikiem...

A tu takie COŚ

[ryśka]

MOCNO trzymam żeby to NIE był grzyb i żeby kicia znalazła dom

[Lidka]

W koncu grzyba tez mozna wyleczyc.
Trzymam kciuki za bidulke.
Sledzimy dzieje choc nie zawsze piszemy.
I oby dom chcial ja z calym dobrodziejstwem inwentarza:)))

[naya]

Więc..........

GRZYB.... ale: wetka pobrała kilka próbek z całego obszaru gdzie sierśc bardzo mocno przerzedzona (jeszcze trochę a będzie łyse). W jednym miejscu znalazłysmy plamkę brązową (skąd ja to znam ) wielkości 1gr. Z pobranych próbek tylko na jednej był grzyb! To znaczy, że nie jest odpowiedzialny za łysienie, ale zaczyna się rozwijać. I to jest dobra wiadomość...
Prawdopodobnie bandaż wyciera sierść, a dopiero w jednym, malutkim miejscu robi się grzyb ( wiem gdzie )
Więc i źle i nie najgorzej...
Wdrażamy to co u Malawaszki: engystol + lamisil w żelu...

grzybofobia mi zostanie na końca życia

Dziś zobaczyłam niespodziewany obrazek: Inez z Orkiestrą nos w nos obyło się nawet bez syku bo obie były zaskoczone

Lidka - jasne, że da się wyleczyć, ale może wiesz, ja właśnie walcze 8 tydzień z grzybem u Malawaszki, która też jest u mnie... Dlatego tak bardzo sie boję zarażenia... I dziękuję za kibicowanie i kciuki

[covu]

[naya]

Jesteśmy z Orkiestrą już 4 tygodnie razem...

Orkiestra zmienia się... Dopiero teraz uswiadomiłam sobie, jakie piętno na niej musiała odcisnąc "wolność". Po 4 tygodniach Orkiestra powoli uczy się, że nie trzeba uciekać, gdy człowiek idzie szybko, że ręka pojawiająca się znienacka to przelotna pieszczota a nie zagrożenie... Nadal jest czujna, bardzo się boi gdy coś niosę. Orkiestra już wie, że na kanapie można leżeć i spać bezpiecznie, a czasem jak przyjdzie człowiek i pomizia, to nawet jest przyjemnie...

A ja już wiem, że przy Orkiestrze trzeba byc delikatnym. Usiąść powoli, cichutko. Dać jej czas na oswojenie się z moją obecnością. Pogłaskać, ale uszanować, jeśli to nie jest dobry czas na pieszczoty... I dzięki temu czasem zdarzają się takie chwile, gdy zamruczy, gdy obok niej siądę, jakby mówiła: fajnie, że przyszłaś... I wiem, że w dobrym domku dla swoich ludzi będzie mruczeć i mruczeć...

[naya]

Postanowiłam zacząc kurację od miejscowego wymycia Niozralem, żeby zapobiec rozprzestrzenianiu się stanu zapalnego... I doszukałam się następnych miejsc, gdzie najprawdopodobniej rozwinął się grzyb. Sierść nadal wychodzi kępkami... Mam naprawdę czarne myśli...

Orkiestra teraz po myciu jest zła na wszystko ci się rusza ( czyt: mnie i moją Inez): syczy, fuka i w ogóle nie może sobie miejsca znaleźć...

No i po co się ten paskudny grzybol przypałętał

Za niedługo może jakieś zdjęcia będą

[ryśka]

Na zdjęcia czekamy
Mam nadzieję, że szybko uda Wam się opanować sytuację grzybową - na tyle szybko, na ile się da...