Zuza&Aton&Apollo! Po wystawie :-)

[asiczek]

Kto będzie opijał dokocenie niebawem?
no kto?

a kto będzie miział pierwszy

[Aga1]

Kto będzie opijał dokocenie niebawem?
no kto?

a kto będzie miział pierwszy

[Sin]

Kto będzie opijał dokocenie niebawem?
no kto?

a kto będzie miział pierwszy

foch!

[O-l-g-a]

już za chwileczkę, już za momencik.....

Aga
a jak juz to cudo przywieziesz do domku
to oderwij się czasem od niego i napisz

[Aga1]

już za chwileczkę, już za momencik.....

Aga
a jak juz to cudo przywieziesz do domku
to oderwij się czasem od niego i napisz

Jasssne, że napiszę





Chyba, że mnie potwory zamordują

[Aga1]

yyyyyyyyyyyyyyyyyyy .....


0 :strach::strach::strach::strach:



ja się wcale nie denerwuję





wcale a wcale :strach::strach::strach::strach::strach::strach:


o 13.00 wyjeżdżamy

[asiczek]

yyyyyyyyyyyyyyyyyyy .....


0 :strach::strach::strach::strach:



ja się wcale nie denerwuję





wcale a wcale :strach::strach::strach::strach::strach::strach:


o 13.00 wyjeżdżamy

na wszeliki wypadech jest dwoch silnych reanimatorow

[carmella]

mocno trzymam za to dokocenie zeby sie koteCki pokochaly!!!

[Maggda]

I jak, i jak, i jak?????

[asiczek]

Apollo jest strasznym przytulakiem

dojechaliśmy do Wawy o 18:30, więc pewnie Aga jest cała zaaferowana a teraz odbywa się wieczorek zapoznawczy


Aga trzymam za szybkie oswojenie
i mam nadzieję że już się najedliście

[DonDie]

No i co Jest tam ktoś
Sadyści

[Maggda]

:evil: No i co Jest tam ktoś
Sadyści

No . A ja tu czekam wczepiona w monitor

[Aga1]

No i stało się Apollo jest już z nami

Wyjechaliśmy wczoraj z Asiczkiem i jej TZtem przed 13.00 do Łodzi. Droga szybko minęła. Ze zdenerwowania oczywiście zapomniałam o Bożym świecie i tylko gapiłam się w szybę jak otumaniona
Dojechaliśmy na miejsce około 15.00. Posiedzieliśmy u Patssy jakieś 1,5 godziny no i w końcu stwierdziliśmy, że czas już jechac do domu. Nastąpiło komisyjne porównanie wszystkich dzikusków w celu znalezienia właściwego W końcu wyłoniony Apollo został zapakowany do transporterki a my pożegnaliśmy się i pojechaliśmy do domu. Droga powrotna minęła jeszcze szybciej. Apollo przez pierwsze kilka minut popiskiwał w klatce ale potem otworzyłam mu drzwiczki, wyszedł, pozwiedzał i wrócił do transporterki. Cały czas burczał i ugniatał Mniej więcej w połowie drogi usłyszłam dziwny, ale znajomy odgłos ..... Obiad został oddany Sprzątneliśmy transporterkę ale Apollo stwierdził, że teren jest już skażony i siedzieć już tam nie chce. Przyczłapał do mnie na kolanka i ugniatając położył się spać Dojechaliśmy do domu około 18.00. Weszliśmy do domu. Ja trzymałam Apolla na rękach. Kucnełam z nim w przedpokoju. Aton z Zuzą podlecieli zaaferowani zobaczyć dlaczego moja biedna kurtka tak strasznie piszczy .... Aton obwąchał nowego przybysza i mocno zinteresowany nie chciał dopuścić Zuzy do oglądnięcia swojego najnowszego znaleziska. W końcu został odciągnięty a do Apolla podeszła Zuza. Przywitała się w dość opryskliwy sposób mówiąc glośno i dobitnie Sssssssssssssssssssssssspadaj stąd smarkaczu! Warknęła jeszcze na odchodne i uciekła do pokoju Jak zwykle gościna Zuzy powaliła nas na kolana Maleństwo zostało puszczone "na pokoje" aby mogło spokojnie zwiedzić swój nowy domek. Dzielny był bardzo i mało robił sobie z warcząco-fuczącej Zuzy i pędzącego za nim Atona. Ku mojemu zdziwieniu Aton ani raz nie fuknął i nie warknął na Maleństwo A po chwili wręcz zaczął go zaczepiać łapką próbując wciągnąć do zabawy Biegał za nim krok w krok i wyglądał jakby zobaczył najlepszego kumpla z dzieciństwa Trochę mi się to podejrzane wydało ale stwierdziłam, że widocznie odrazu Maleństwo przypało mu do gustu. O tym, jak bardzo przekonałam się po jakiejś pół godzinie, gdy zobaczyłam Atona stojącego nad Apollem, trzymjącego go zębami za skóre na karku, przebierającego nogami i rzucajacego na boki bezradne spojrzenia wolające o podpowiedź .... No tak się złożyło, ze oprócz Apolla przywieźliśmy ze sobą zapach rujnującej się mamy Maleństwa ..... No i się Atonowi na amory zebrało ..... Znalazł się ... amant od siedmiu boleści ... Na cale szczęście Apollo mało sobie z tego robił a dziś rano Atona zapędy miłosne zakończyły się.
W nocy Apollo spał przez pierwsze pół nocy na kanapie a drugie pół spędził z nami rozpychając się na środku łóżka jakby to miejsce od zawsze do niego należało
Dopołudnia Aton z Apollem próbowali wspólnych zabaw ale byli jeszcze ostrożni. Zuza się nie poddaje i usilnie próbuje wytłumaczyć Maleństwu, zby zwijał swoje manatki i spadał Bezczelna baba
Ale muszę przyznać, ze i tak jest lepiej niż się spodziewałam Bałam się, ze Aton będzie fuczał i darł pióra a Zuza zaszyje się na regale i postanowi wpaść w depresję Na szczęście nic takiego narazie nie ma miejsca i mam nadzieję, że koty szybko dojdą do porozumienia.
My staramy się zachowywać tak jakby nic nadzwyczajnego się nie stało i jakby Apollo mieszkał z nami od zawsze. Każdy kot dostaje tyle samo pieszczot, czasu i uwagi, ile dostawał do tej pory. Choć jak poszłam sie pomiziać z Zuzią to strasznie sie rozgadała zawodząc jak zawodowa placzka pogrzebowa
A Myszeczka jest cudowna Kochamy go całym sercem i aż trudno uwierzyć, że jeszcze niedawno go z nami nie było ... Mam wrażenie jakby wczoraj książka, którą pisaliśmy do tej pory zamknęła się a w jej miejsce pojawiła się ksiązka nowa, bajecznie kolorowa
A co w niej będzie? Zobaczymy

A na dobry początek parę fotek

Zuza:


Aton:


Apollo - zwany Myszunią



I dziękuję Asiczkowi i jej TZtowi za to, że poświęcili swój czas i pojechali z nami do Łodzi
I Patssie - za Myszunie :1luvu::1luvu::1luvu::1luvu::1luvu::1luvu:

[Ella]

Jak pięknie gratuluję z całego serca, i zazdroszczę...
Myszeczka ślicznościowa jest
Drakula też ma na drugie Myszka
Pozdrawiamy całą Waszą Rodzinę

[asiczek]

Wujek Aton się cudnie zachował
a na zdjęciach widać że Apollo już czuje się jak u siebie
Przekaż mu od cioci Asi buziaki w sam środek pięknego noska