Toff i Tiv i MYSZ!!!

[izaA]

U nas, po zdawać by się mogło sielance, dziś pierwsza od dawna bójka, znów kłaki i siooo na podłodze, chyba sobie strzelę w łeb. U nas też miseczki zbliżone ale nie aż tak!!! No i jeszcze wczoraj spędziły noc w jednym pomieszczeniu - naszej sypialni, ale dziś już pewnie tak nie będzie. W Otisie hormonki opadają, bo zaczął sprzątać po sobie w kuwecie, ale mam wrażenie, że ganianie ma mały związek z hormonkami, raczej z charakterem, ale tego żaden zabieg nie poprawi

[Agia]

Cudnie razem wyglądają

[Iśka]

U nas, po zdawać by się mogło sielance, dziś pierwsza od dawna bójka, znów kłaki i siooo na podłodze, chyba sobie strzelę w łeb. U nas też miseczki zbliżone ale nie aż tak!!! No i jeszcze wczoraj spędziły noc w jednym pomieszczeniu - naszej sypialni, ale dziś już pewnie tak nie będzie. W Otisie hormonki opadają, bo zaczął sprzątać po sobie w kuwecie, ale mam wrażenie, że ganianie ma mały związek z hormonkami, raczej z charakterem, ale tego żaden zabieg nie poprawi

Nie strzelaj sobie w łeb. Poprawi się, okaż im obojętność. Koty czują pieronki, że nam ludziom zależy. Kiedy mówię sobie"niech się wali niech się pali ,przecież sobie krzywdy nie zrobią", jest nieoczekiwanie lepiej i zawsze progresja. Trzeba przeczekać. Trzymam kciuki.

[izaA]

Wiesz to strzelanie to dlatego, że znowu musiałam myć podłogę, a już myślałam, że to za mną... na szczęście Sonia nie daje sie już tak łatwo zastraszyć i dziś w nocy ona okupowała miejsce pod łóżkiem - ma tam swój azyl na materacyku, a Otis miejce pod moją kołdrą. Chociaż miał lepszą miejscówkę, to nie mógł sobie podarować, że ona też tu jest i schodził w kółko, ale Sonieczka czujną była i łapką ostrzegawczo machała w powietrzu i swoje miejsce obroniła!!!!

[123]

Jejku dziewczyny ja tez powoli mam dosc moje dwa MATOLY dojs do porozumienia nie moga.Wszystko odwrotnie :najpierw obojetnosc,pozniej warki a teraz kly ,pazury,i futro lata.Czemu?Stefan do kuwety chodzi z ochroniarzem(ja) bo zalatwic sie nie moze bo Leon juz jest i warczy(kuwety sa dwie ale i tak z jednej Stefanowej kozystaja).Leos jest mlodziutki i ciagle chce polowac podgryzac a Stefan wszystko bierze na powage i pazury w ruch.Juz nie wiem co robic lacze rano i rozdzielam na noc bo sie bija.

[Tika]

Tak jak pisałam w innym wątku staram się Soykę przekonać do Toffu - kiedy na niego krzyczy, syczy czy leci z łapą od razu reaguję i pokazuję, że mi się to baaaaaardzo nie podoba . Natomiast kiedy Soyka np. pozwoli się głaskać blisko Toffu, albo przechodzi blisko niego bez żadnych oznak agresji, to chwalę ją. Mam nadzieję, że uparta Soyka w końcu się da przekonać.
Małe efekty niby są: na razie niestety jeszcze czasami, ale mogę przez chwilkę głaskać dwa koty jednocześnie , chociaż potem mnie ręce bolą od wyciągania we wszystkie możliwe strony.
No i jeszcze jedno wczorajsze zwycięstwo :
Toffu przyszedł do mnie z jedną ze swoich ulubionych zabawek - sznureczkiem, więc zaczęłam się z nim bawić. Soyka cały czas z odległości podglądała i widać było, że też by się chciała przyłączyć. Po pewnym czasie nie wytrzymała i skoczyła na ten sznurek . I tak bawiliśmy się w trójkę chyba z 15 minut . Raz bawiłam się z Toffu po mojej lewej stronie, a raz z Soyką po prawej .
Odległość między kotami wynosiła 1 - 0,5 m i tylko raz Soyka z łapą naskoczyła na Toffu.
Mam nadzieję, że to nie będzie jej pojedynczy wyskok i że poprawa, nawet taka minimalna będzie trwała!

[Ania Z]

Tika jesteś wspaniała kocią mama
piękne metody wychowawcze
Soyka, uparciuch w końcu się podda, jak zrozumie, ze nie jest tak źle mieć kumpla

[Catrina]

Chciałabym się wpisać na listę fanów Toffulka. Już sobie wyobrażam ja idzie z tym sznureczkiem . On jest przekochany.

[Kicorek]

Tika, gratuluję cierpliwości i wytrwałości. Powoli idzie ku lepszemu
I tak trzymać

[justin888]

No to jak się już obok siebie bawią i Smoczyca tylko raz mu przywaliła to całkiem nieźle.... Ech Sojka jakbyś nie była taka uparta to byś mogła sie bawić z Tofulcem całe dnie i noce....

[Kama]

Spkojnie! Ja wierze ze niedlugo beda sie bawic razem!
Soyka po prostu potzrebuje wiecej czasu!
a Toffulek to super kot i takze jestem zapisana do jego fanklubu

Oczywiscie Tikus Soyka to tez jest wspaniala kochana kotka! zebys nie myslalam ze ja pomijamy

[Tika]

No to jak się już obok siebie bawią i Smoczyca tylko raz mu przywaliła to całkiem nieźle....

No to prawda - też byłam w szoku .

[izaA]

Tak jak pisałam w innym wątku staram się Soykę przekonać do Toffu - kiedy na niego krzyczy, syczy czy leci z łapą od razu reaguję i pokazuję, że mi się to baaaaaardzo nie podoba . Natomiast kiedy Soyka np. pozwoli się głaskać blisko Toffu, albo przechodzi blisko niego bez żadnych oznak agresji, to chwalę ją. Mam nadzieję, że uparta Soyka w końcu się da przekonać.
Małe efekty niby są: na razie niestety jeszcze czasami, ale mogę przez chwilkę głaskać dwa koty jednocześnie , chociaż potem mnie ręce bolą od wyciągania we wszystkie możliwe strony.
No i jeszcze jedno wczorajsze zwycięstwo :
Toffu przyszedł do mnie z jedną ze swoich ulubionych zabawek - sznureczkiem, więc zaczęłam się z nim bawić. Soyka cały czas z odległości podglądała i widać było, że też by się chciała przyłączyć. Po pewnym czasie nie wytrzymała i skoczyła na ten sznurek . I tak bawiliśmy się w trójkę chyba z 15 minut . Raz bawiłam się z Toffu po mojej lewej stronie, a raz z Soyką po prawej .
Odległość między kotami wynosiła 1 - 0,5 m i tylko raz Soyka z łapą naskoczyła na Toffu.
Mam nadzieję, że to nie będzie jej pojedynczy wyskok i że poprawa, nawet taka minimalna będzie trwała!

Te słowa są jak miód na moje serce. U nas zdecydowany regres. Sonia apatycznie leży w swoim koszyczku i wychodzi z niego tylko za potrzebami. Otis jej pilnuje i jak tylko zapuści się gdziś dalej to sprowadza ją na dół. Wczoraj przyszła wieczorem do sypialni a Otis leżał u mnie na kolanach ona go nie zauważyła i też chciała wskoczyć, na to On z łapami i pod kanapę. Poszedł w ruch spryskiwacz i kot wyleciał za drzwi. Sonia została z nami na noc, ale nie odważyła się przyjśc do łóżka. Rano po jedzeniu - na szczęście jedzą obok siebie i to jedyne co się zachowało z "dobrych" czasów - przyszła na górę, Otis zajarzył i na schody to ona cichutko do niego popiskuje, do akcji niepotrzebnie wkroczyła Zuzia, wzięła ją na ręce a ta susa na dół, prosto na Otisa - no i były piski i leciały kudły. Teraz Sonia w koszyczku na blacie leży smutna z główką opartą o brzeg koszyka i jakaś taka melancholia ją ogarnęła, a ja zwyczajnie mam już dość

[Tika]

Wiesz co Iza? Nie przejmuj się - ja po moich obserwacjach stwierdzam, że tak to właśnie wygląda. Raz jest lepiej, a potem znowu jakieś bijatyki , ale nie można się załamywać. Ja zauważyłam, że pomimo tego, że co jakiś czas zdarza się im (tzn. Soyi ) jakaś wpadka, to jednak jej stosunek do Toffu cały czas ulega minimalnym zmianom. Nawet w tych gorszych chwilach jest lepiej niż. np miesiąc temu. Ona nawet wrzeszczy teraz na niego z mniejszym przekonaniem .

Wszyscy musimy się uzbroić w cierpliwość i wierzyć, że w końcu się to wszystko jakoś ustabilizuje.

[izaA]

Podobno wiara góry przenosi. Najbardziej w tym wszystkim szkoda mi Soni, nawet jak Otis był złożony rekonwalescencją, to ona potrzebowała kilku dni, żeby uwierzyć, że może poruszać się bez ograniczeń, a teraz znów to samo. On ma jeszcze brzuch w strzępach, ale już pokazuje, że on tu rządzi. Jedno, co zauważyłam, że jak on jest z nami na górze, to ona bawi się sama piłeczką na dole, poza tym jedzą obok siebie, mmimo, że Otis początkowo ma ochotę ją pogonić. Z drugiej strony ile by nie dostał to trochę dla niej zostawia i nawet jak siedzi prze samej misce to pozawala jej jeść i zrozum tu te bestie. Kiedy Otis leżał - życie w domu wróciło do normy Sonia chodziła gdzie chciała i uczestniczyła we wszystkim jak dawniej, potem też - dooki jej nie wlał. Znów do łask wrócił koszyczek i można zapomnieć o porannych myziankach I pomyśleć, że był taki czas, że stukali się noskami na dzień dobry w oczekiwaniu na miski...a tu już mija trzeci miesiąc...a u innych to trwa dwa dni...buuuuu...dlaczego ja mam zawsze pod górę.....