moje koty. 19+8?. Nowe wieści s. 100

» Wto lis 15, 2005 9:08

piękne

» Wto lis 15, 2005 9:26

Relacja piękna, koty szczęśliwe, aż miło. Materiał na lekcję wychowawczą dla wszystkich grup wiekowych.

» Czw lis 17, 2005 1:06

Dzisiaj będzie tylko jedno zdjęcie kota, którego jeszcze nie przedstawiłam.
Jest nim najstarszy z moich SIB-ów - Azja, zwany po domowemu Hunikiem.
Hun urodził się 14 sierpnia 1997 roku.
Jest bardzo mądry, zrównoważony i bardzo psi w zachowaniu.
Kocha moją mamę, co objawia się we wskakiwaniu jej na piersi (hopka z podłogi

).
Jak wszystkie koty uwielbia pudełka, im mniejsze, tym lepsze. (Całe mieszkanie mam usłane takimi pudłami, żeby dzieciaki miały w czym leżeć).
Obrazek

» Czw lis 17, 2005 1:12

No i nie mogę się oprzeć, żeby jeszcze nie dodać dzisiejszych dwóch zdjęć Bączka.
Osatnio jego ulubionym zajęciem jest leżenie na monitorze

» Pt lis 18, 2005 23:45

Ariel - a co Ty się tak lenisz?

Czekamy na nastepny odcinek serialu.

» Pt lis 18, 2005 23:47

Muszę pracę licencjacką pisać

, chodzić do pracy, a jak mam wolne to już jest ciemno

( i zdjęcia kotów nie wychodzą.
Obiecuję nadrobić zaległości w niedzielę.

» Sob lis 19, 2005 0:29

Chłopaki - zdjęcie grupowe, na pierwszym planie Bączek, obok Uszatek, ten największy to Placek i jedyny z przewagą czerni - Oczatek.
Obrazek

Oczatek zapakował się dzisiaj do wanny - mam podgrzewaną od spodu, więc bardzo mu to odpowiadało
Obrazek

I dwaj piwniczni bracia Jacek (czarny, a właściwie brązowy jak gorzka czekolada) i czarno-biały Placek.
Trafili do mnie 8 lat temu w listopadzie zabrani z piwnicy, w której miały być trute szczury. Sąsiedzi dokarmiali rodzinkę, ale my zdecydowaliśmy o ich zabraniu.
Bura siostra nie przeżyła, chłopaki mieli powikłany koci katar, Jackowi brakowało prawie połowy języka. Siedzieli zamknięci w szafce w kuchni, z termoforkami o dochodzioli do siebie.
Obaj są wielkimi kotami; Jacek w najlepszym okresie ważył 8 kg, teraz niecałe 7; i obaj są potwornymi tchórzami

.
Fajne z nich chłoopaki

» Sob lis 19, 2005 0:36

ariel pisze:Muszę pracę lecencjacką pisać , chodzić do pracy, a jak mam wolne to już jest ciemno ( i zdjęcia kotów nie wychodzą.
Obiecuję nadrobić zaległości w niedzielę.

No dobrze. Do niedzieli masz wolne.
Ale potem prosimy o kontynuowanie serialu - przynajmniej w częstotliwości dwóch odcinków tygodniowo.

KOTY PIĘKNE !

» Nie lis 20, 2005 8:33

Nie Wiem i Zuzia

» Nie lis 20, 2005 9:01

Przepiękne :love:

A kiedy będzie o rudasku?

» Nie lis 20, 2005 14:45

Oczatek wydaje mi sie ,ze ma dluzsza siersc.Mamusia Kredka i braciszek Karmel pozdrawiaja

No i kiedy napiszesz o Rudasku

» Nie lis 20, 2005 20:57

Rudolfowi nie jest łatwo porobić zdjęcia.
Albo zaszywa się gdzieś, gdzie trudno dostać się z aparatem, albo leży na kolanach (te trzy zdjęcia były robione przeze mnie, właśnie gdy uwalił mi się na kolanach).
Rudolf jest spełnieniem moich marzeń o rudzielcu.

Trafił do mnie 10 lat temu. Pochodzi z pseudohodowli.
Znalazłam z Gazecie ogłoszenie o rudym kocie, pojechałyśmy z mamą. Zrobiło nam się żal kota, bo sporo kotów w tamtym domu była po prostu chorych.
Przez całą drogę z Pragi na Jelonki rudy wrzeszczał (do tej pory jest dość głośnym kotem).
Kiedy podrósł okazało się, że ma wnętrostwo. Po trudnej operacji, Rudolf świetnie się czuł i skakał po najwyższych szafach - kołnierz w niczym mu nie przeszkadzał. Doszło do wytrzewienia i kolejnej operacji.
Rudolfa opakowano jak baleron - został bardzo mocno obandażowany.
Stracił chęć do życia, nie chciał jeść, marniał w oczach. Codzienne jazdy na Mokotów do lecznicy jeszcze pogłębiały jego depresję (nie robiłam wtedy zastrzyków, to był dopiero drugi rok mojego zakocenia). Aż moja mama wpadła na pomysł, że pewnie zbyt mocno go obandażowują (zakładano mu bandaż elastyczny) i poprosiłyśmy o zmianę. Rudy tego samego dnia odzyskał apetyt i humor.
Od tamtego czasu właściwie nie choruje.
Obrazek