Devony, devony - duuuuzo devonkow :)

[ostoja]

Witam wszystkich!
Prawie 3 miesiące byłam odcięta od netu.W końcu mogę wócić, a tu takie niespodzianki...Kocie rodziny się powiększają, wątek dobił do stówki.
Pozdrowienia dla wszystkich zadevonionych i ich kocich miłości.
P.S. Martel macha łapką na powitanie

Śliczną rudą łapką

[Asiulek]

Witam wszystkie ostojowe kotuchy
A tym co devonów jeszcze nie znają pokazuję jak taki potrafi się do snu ułożyć (tu z moją kuzynką):
http://upload.miau.pl/1/29961.jpg
i tak: http://upload.miau.pl/1/29960.jpg

I jeszcze może warto byłoby pochwalić się pięknie ukształtowanymi fałdkami na brzuszku
http://upload.miau.pl/1/29963.jpg
Zdjęcie sprzed trzech miesięcy.Teraz Paskudnik mój jest już nieco zgrabniejszy.Zamieszkaliśmy u rodziców,więc może się bawić w berka z ich sunią.Duet tworzą nieziemski.

Pozdrowienia

[ostoja]

...fałdki, fałdki ale futerko to on ma mniamniuśne

[Asiulek]

...fałdki, fałdki ale futerko to on ma mniamniuśne

A dziękuję bardzo za uznanie (w końcu to oko fachowca ).Tylko że to nie do końca prawda, bo on taki tylko tam gdzie widać.Pod spodem łysy jak kolano .
Na dowód: http://upload.miau.pl/1/29970.jpg
No i oczywiście dla mnie to najpiękniejsza łysina na świecie.

[ostoja]

Nio to tak specjalnie pewnie dla Pańci...miejsce do cmokania

[Jowita]

Miniony tydzień przyniósł ważne wydarzenie. Stuknął mi rok mieszkania z potworami. Rok temu do mojego domu trafił szczupły, poważny czekoladowy nastolatek. Teraz jest rozbrykanym, okrąglutkim, włochatym panem w wieku 1,5 roku, czułym, acz nieco chimerycznym. Dziewięć miesięcy temu dobił do nas Gizmuś - chory, po przejściach, łysiutki i bojaźliwy. Dzisiaj bryka nie bardziej niż jego kolega, kudełki mu rosną jak szalone, a 25 tego miesiąca skończy 2 lata.
To tylko rok - a dla mnie to jak epoka. Nowa epoka w moim życiu i tak naprawdę nie pamiętam już, jak to jest - mieszkać bez kotów. Mimo że czasem doprowadzają mnie do szału, nie wyobrażam sobie życia bez nich, bez ich minek, mruczanek, baranków. Zmieniło się nie tylko moje życie i mieszkanie. Ja też się zmieniłam i za to najbardziej kocham moje koty - pozwalają mi widziec więcej, niż czubek własnego nosa. Fajnie jest mieć kota!!!

[madziara]

bardzo ładnie to ujęłaś .W moim domu zawsze były koty ale od roku mam rasowca kota i to tez całkiem nowe doświadczenie, ale to mój kochany Gumbi (dachowiec) śpi co noc przytulony do mojej twarzy,a Peres wygodnicki robi sobie ze mnie poduszkę oo własnie przyszedł i mnie udeptuje
Zycie bez kotków było by strasznie mdłe i pozbawione kolorowej miziastej mruczastej radości

[tomoe]

I pomyśleć, ze 2 lata temu namawiałam moja przyjaciółkę na kota.
Nawet pozyczyłam jej mojego Niutona na 3 dni, zeby sprawdziła, jaka to radocha... trzeciego dnia dzwoniła prawie z płaczem, żebym tego potwora zabierała bo biega jej po suficie, i że koty to absolutnie nie dla niej. He he. zgadnijcie, jak się nazywa ta moja przyjaciółka...
... zgadliście, Jowita.

Gorące gratulacje z okazji rocznicy

[Jowita]

I pomyśleć, ze 2 lata temu namawiałam moja przyjaciółkę na kota.
Nawet pozyczyłam jej mojego Niutona na 3 dni, zeby sprawdziła, jaka to radocha... trzeciego dnia dzwoniła prawie z płaczem, żebym tego potwora zabierała bo biega jej po suficie, i że koty to absolutnie nie dla niej. He he. zgadnijcie, jak się nazywa ta moja przyjaciółka...
... zgadliście, Jowita.

Gorące gratulacje z okazji rocznicy

[ostoja]

Pasją do kotów zarazili mnie rodzice. Jak siegam pamiecią w naszym domu zawsze znajdowała schronienie samotna, biedna, porzucona kocina.
Pełen ciepła i serdeczności dom, szybko regenerował kocie psychiki, leczył złamane łapy, chore stawy, zaropiałe uszy i oczy.

Kiedy nadszedł czas życia na własny rachynek, okazało, się, że dom bez zwierząt jest po prostu pusty
Los też myślał podobnie i bardzo szybko w naszym domu zamieszkał dwumiesieczny kociak przygarnięty z hodowli Piwnica *Pl. Bajtuś, bo tak dostał na imię, był malutkim , słodkim kłebuszkiem prawie wszystkich kocich chorób. Porzucony nie wiedzieć czemu, przez kocią mamę pozostał przy życiu jako jedyny kociak z miotu. Dziś juz, Bajtuś jest statecznym kastrowanym rezydentem o usposobieniu Poitrusia Pana i wielkim pełnym miłości sercu.
Po paru miesiącach, zupełnym przypadkiem, w pewien zwykły, normalny poniedziałek, odwiedziłam hodowle kotów rasowych. Ot tak, czemu nie, wzruszałam ramionami.
Łoooo matko ! To były pierwsze słowa na widok kota, którego zobaczyłam. Wielkie oczy, wielkie uszy, nieziemski - mało koci wręcz wygląd, troszke mnie zniesmaczyły. Rekompensata przyszla po chwili...kiedy kocie maluchy obsiadły mi kolana, chodziły po szyi, wspinały się po ramionach i tak straaaasznie głośno mruczały do ucha
to było to, czym mnie kupiły !!!
Od tego dnia minęło parę lat, a dla mnie to tak jak cała wieczność. Wydaje mi się, że z Devonkami mieszkam od urodzenia i cały czas mam wrażenie, że pięć to za mało

[Jowita]

Nie, no słuchajcie, to niesamowite!!!!
Szukam dla firmy lokalu w Poznaniu, znalazłam w internecie Biuro Nieruchomości, zadzwoniłam i do kogo się dodzwoniłam?!!!!! Do Don Diego!!!!!!!!!!
Świat jest mały

[ostoja]

Hihihi....Dieguś mieszka na wielkich włościach i ma swoje prywatne akwarium

[DonDie]

Nie, no słuchajcie, to niesamowite!!!!
Szukam dla firmy lokalu w Poznaniu, znalazłam w internecie Biuro Nieruchomości, zadzwoniłam i do kogo się dodzwoniłam?!!!!! Do Don Diego!!!!!!!!!!
Świat jest mały

Po prostu koci świat...

[Jowita]

Poznałam dzisiaj Diegusia i jego Panią
Początkowo kocie było troche nieśmiałe, ale po przełamaniu lodów wystawił nawet brzunio do miziania
Bardzo było mi miło

[DonDie]

Nam też było miło, a Duduś był nieśmiały, bo nieczęsto ma zaszczyt z Panią Prezes On jest tych, co głośno szczekają, ale za płotem Następne spotkania będą mizaste od pierwszego wejrzenia