Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

[Sigrid]

A kiedy przyjdzie także po mnie Zegarmistrz Światła Purpurowy, niech przyśle do asysty Trójkot.
Bardzo za Wami tęsknię.

Śliczne umaszczenia.

Przecudne były Mam czasem chęć, żeby w domu zagościł inny kolor, ale rude i biało czarne są nie do opanowania (zwłaszcza bez złotka dom jest jakiś cholernie smutny). A Dymna była nie do podrobienia

[egwusia]

Co tak cicho,
I zero zdjęć, zero informacji z kociego życia.


Na zachętę wrzucam Hokko w promieniach dzisiejszego zimowego słońca

[Gretta]

Jaki on słodki!

[aania]

Paluszki ma fajniusie Cały śliczny.

[Sigrid]

Jak patrzę na Hokko to od razu nucę "Cysorz to ma klawe życie"

A tymczasem jak wygląda poranek z życia prostego Muszkietera?
Otóż wygląda tak że dzielny szermierz wysypia się. Wysypia się błogo, aż go białoboki bolą, z przyzwyczajenia jeszcze ludziom przez pół nocy towarzyszy, a nad ranem (?). No ciemno jeszcze. Kawaler wstaje, grzbiet jak struna wyciąga, po czym z hukiem na biurko Młodego opad monitora nr 2 się wywala.
KKKRRRRRKKKK - syczę.
Muszkieter odmiaukuje coś niekulturalnie, ale schodzi. Po czym łobuzuje. W nos ugryzie, łapą walnie, kanapę podrapie.
Wypędzony z pokoju oświadcza pod drzwiami, że dość już i się wyprowadza.
Po ćwierć nocy użerania dochodzę do wniosku, że albo drzwi główne otworzę i zwrócę Aramisowi wolność, albo swoje do sypialni zamknę i podaruję spokój sobie.
Spokój jest iluzoryczny. Muszkieter zmienia zdanie i przestaje go interesować, co jest poza domem, one teraz musi wiedzieć, co dzieje się w pokoju. I w imię tej wiedzy jest gotów wydrapać sobie portal przez całe drewno.
Kalkuluję w myślach, ile pochłonie naprawa. Wybieram mniejsze zło i kotu otwieram. Kot wpada, zły jak chrzan i wyładowuje złość na Marlonie. Marlon nie jest pewien, czy to jawa czy sen, na wszelkie wypadek drze się jak opętany i odstawia taniec. z szablami.
Myślę sobie: kawa. Tylko kawa i nie musi nawet być luwa kopac. ALe z tymi kotami, to po co mi to było. I jak to będzie dobrze, jak sobie teraz pojadę do hotelu i będę cała spokój.
I co?
I spać nie mogę. Jakoś mi futer brakuje

[Sigrid]

Muszkieterek mnie dziś mentalnie zamordował w nocy. Czwarta rano, wcale nie Nowy Jork, a tu hurgot niebywały. Muszkieterek wyaramisił doniczki z kwiatami. Bo były.
Mam sporo ziemi i skorup do wyrzucenia. Ale jak na nie patrzę, to udaję, że nie widzę. A Aramis siedzi obok i pilnuje arcydzieła Koci Banksy normalnie.

[Nul]

Na pewno wzór unikalny, niepowtarzalny… Tiaaa…

[meg11]

Muszkieterek mnie dziś mentalnie zamordował w nocy. Czwarta rano, wcale nie Nowy Jork, a tu hurgot niebywały. Muszkieterek wyaramisił doniczki z kwiatami. Bo były.
Mam sporo ziemi i skorup do wyrzucenia. Ale jak na nie patrzę, to udaję, że nie widzę. A Aramis siedzi obok i pilnuje arcydzieła Koci Banksy normalnie.

Ty się ciesz że o 1 w nocy karnisz Ci na czerep nie spadł tak mniej więcej 20cm od główeczki. Ja tak kiedyś miałam, chyba nigdy w życiu tak szybko z łóżka nie wstawałam.

[aania]

Na mnie półka z książkami:) dawno to było, jeszcze Behemot był młody i figle mu były w głowie. A już kilka lat nie żyje mój kiciuś:(

[Gosiagosia]

[Sigrid]

A ekscesy Kitka ktoś pamięta? Nie? (Evanka na pewno). No to posłuchajcie.
Kituś był młody i gniewny (młodość mijała mu z wiekiem, gniewność wyłącznie przyrastała). Pory karmienia wyznaczał sobie jak Aramis, a ja trwam, przyznam, niezmiennie niczym potwór z głębin. Kitek był jednak znacznie bardziej niż Aramis wyrachowany, nie ograniczał się do zrzucania doniczek i przygryzania dużego palucha stopy filuternie wystającego spod kołdry. Kitek był jak Zeus, a Olimp osiągnął na szafie. Traf chciał, że owa wisiała szafim kilofem nad łóżkiem.
Kit był wysportowany. Nie uznawał kompromisów, jeńców nie brał pod żadnym pozorem, a na szafę wskakiwał bez etapów pośrednich. Hop i był już 30 cm pod sufitem. Potem oczy robiły mu się okrągłe jak pięciozłotówki, głęboki bursztyn zastępował obsydian, ogon nie mógł usiedzieć w miejscu i Kit z impetem lądował na mojej głowie, a pora była Aramisowa.
Rychło mój zegar biologiczny jął wskazywać porę, kiedy należy skryć czerep rubaszny pod puchową poduszką
Darłabym z niego pierze, jak z tej gęsi, z której była moja poducha, ale... ech, cudne to były czasy...

[meg11]

Jednym zdaniem pokazywał Ci dość szczególnie że czas jedzonka nadszedł ?
U mnie mój brat jest lizany po łysinie mniej więcej od 1 w nocy do 4:30 w zależności kiedy Łaciuś zaczyna być głodny czasami zamiast lizania chodzi po nim Koćko za to siada w przedpokoju i drze japę. godziny mu też nie przeszkadzają.

[Sigrid]

Kit był jedyny w swoim rodzaju. Różne rzeczy pokazywał. Niestety pokazywał też Cesarzowej, że jej władza ogranicza się do mojego serca, a poza tym może sobie siedzieć pod łóżkiem

Tymczasem Muszkieterek niesprawiedliwie dostał w futro (nie można powiedzieć, że w doopkę, bo przez tą ilość kłaków do szynki nic się nie przebije, podobnie zresztą jak oświecenie nie da rady spłynąć na głowę). Otóż kwiatek usiłował otruć Muszkieterka, który go przeżuł, rzygnął i bardzo go to zirytowało. Toteż mordercę unicestwił wraz z doniczką udzielającą mu azylu poltycznego. A TŻ się bez uzasadnienia wnerwił i Panu Kotku końcówką palców strzelił, bez większego sukcesu zresztą, bo Pan Kotek był zdrowy, czujny i szybko biegał
Doniczka powiększyła grono moich skorup, których nie daję wyrzucić, bo zamierzam oddać się sztuce Kintsugi i nadać skorupom szlachetności przy pomocy złotego kleju Tylko od roku się zebrać nie mogę, a skorupy, dzięki Panu Kotku się rozmnażają

[aania]

Na mnie czekają okna drewniane aż je opalę i przerobię na ramy do luster albo obrazków. Długo już czekają, ze dwa lata. Dobrze że piwnica duża, to się chłop nie czepia

[Sigrid]

U mnie mała i zagracona, chłop się się czepia, bo ogólnie on jest gorszy od uporczywego rzepa albo przytulii czepnej. Ale w sobotę zszedł z naszym przyjacielem po wino do jego piwnicy i wrócił wstrząśnięty. I nie chodziło mu o stan zaopatrzenia we francuskie trunki Z tydzień może da mi spokój w tej kwestii.
Za to o koty się czepia
- Dlaczego traktujesz nierówno nasze dzieci? - wyraził dziś pretensję, po tym jak zmiędliłam jakieś brzydkie słowo w kierunku Muszkieterka, zamykając za nim rano balkonowe drzwi, bo paszczę darł i drapał w żaluzje, a zaraz potem zapiskałam słodko do Marlonka: już daję Ci puszeczkę moje Słoneczko
No bo Marlonek wie, że ciepełko to dobrze, a takie paskudztwo za oknem jak dziś odgradzamy pancernymi drzwiami i żremy coś energetycznego