Moje koty I/XX coup de foudre i pustka. Jednak Jaskier

[Silverblue]

Ojej, to nawet nie pomyślałam że faktycznie taka groźna może być mucha. A czy Piorunek dostał coś w zamian za muchę? Bo na pierwszym zdjęciu minę ma nieco niezadowoloną

[Katarzynka01]

Nie dostał
To była szybka akcja wyrywania łupu z paszczy. Biedny kotek, jestem zdruzgotana

Kiedyś latała sobie leniwie paskudna mucha i młody jeszcze Dracul ją upolował, ze zdobyczą uciekł na balkon i pożarł. Wieczorem już jechaliśmy na sygnale do weta bo on się lał przez ręce. Rokowania były ostrożne - zatrucie. Kot niewychodzący, w domu nic czym mógłby się zatruć, pomysłów zero. Wyszło że to muchą się zatruł. Może potraktował ją ktoś muchozolem (sugestia weta), może sama siedziała na czymś paskudnym. W każdym razie był to jedyny element jaki wyśledziliśmy jako ewentualną przyczynę zatrucia. Od tego czasu nie pozwalam kotom zjadać zdobyczy

[Silverblue]

Ty jesteś zdruzgotana? Ty?? A co ma powiedzieć Piorunek??

Oj, to rzeczywiście bardzo niefajna historia, faktycznie mucha mogła być przytruta czymś i pechowo została zjedzona. Dobrze że Dracula udało się uratować.

[Katarzynka01]

Ty jesteś zdruzgotana? Ty?? A co ma powiedzieć Piorunek??

Oj, to rzeczywiście bardzo niefajna historia, faktycznie mucha mogła być przytruta czymś i pechowo została zjedzona. Dobrze że Dracula udało się uratować.

Już mnie nie dobijaj muszę porozmawiać z Piorunkiem i prosić o wybaczenie
Ale chyba mi wybaczył, sądząc po zachowaniu

Tak, to było okropne, dobrze się skończyło, ale strach był wielki. Od tamtej pory bardzo jestem wyczulona na pożeranie poza kontrolą rodzicielską

[jolabuk5]

Jak taka mała mucha może kłopotu narobić! Szczęście, że Drakula udało się uratować!

[Gosiagosia]

[Katarzynka01]

Gosiu
I Tobie, i tym, które zaglądają, wszystkim radosnego święta

Kaweczka już był, później będą drinki i przekąski

[Katarzynka01]

Mały kotek się rozszalał, a raczej rozbestwił. I dobrze, kocham bezczelne, rozbestwione i roszczeniowe kotki
Jedzonko? Wiadomo - wołowinka + puszeczki, właśnie złożyłam zamówienie
Kropelki? A tak, 120 zeta
No i stół. Dzisiaj obiad był lekko dietetyczny ze względu na dietę mamy po zawirowaniach żołądkowych. A więc pulpeciki z indyka na parze. Zdrowe i odpowiednie również dla małego kotka. Mały kotek wszedł na stół i prosił. Przesadziłam, mały kotek wszedł na stół i żądał. No i niech ktoś odpędzi takiego proszalnego dziada. Nie wiem, nie znam, nie umiem, Piorunek dostawał kąski (póki było czym się dzielić) po czym poszedł spać. Bez słowa, po prostu pobrał należny mu haracz i tyleśmy go widzieli.
Nodi, który zawsze czeka na mamę, jak tylko stanęła w drzwiach zaczął zawodzić i nawoływać cienkim głosikiem. Zupełnie nie pasującym do jego wagi i postury
A mama oczywiście w torebce ma dla Nodiaka chrupeczki, bo ona musi, bo on lubi, bo ja jestem dość podła nie ulegając koteczkowi itd,. itp. Ale daje mu kilka, przynajmniej tyle. I nosi ze sobą, żeby on widział, że to specjalnie dla niego przyniesione
Nodi okazał się lepiej wychowany bo po tych chrupkach przez czas dłuższy wywalał się na stole, prężył, domagał pieszczot i komplementów. Bo on rozumie, gdy mu się mówi jaki jest piękny, wtedy rozkwita. I tak sobie porozkwitał 20 minut z okładem i też poszedł spać uważając, że już wystarczy tego podziwu i tych karesów bo chrupek nie było aż tyle, żeby się dłużej wysilać.
I właśnie takie są koty i za to je kochamy


Złym ludziom chciałam powiedzieć tyle, że obserwuję ogonek Piorunka. Ogonek rośnie wraz z Piorunkiem

[Silverblue]

Jakie cudowne uszyska! Piorunek tak wygląda jakby miał być wysokim kotem. Długołapym takim. Piorunek żąda, Piorunek dostaje, za cóż tu dziękować - dej bo mi się należy
Co innego właśnie Nodi, to jeszcze stara szkoła, podziękować można i dać się popodziwiać, bo to cieszy ludzia, a ludź też może mieć czasami jakąś radość z życia

[Katarzynka01]

Piorunek rośnie wzwyż i faktycznie ma długie łapki i nieustannie wzdłuż
Z trudem zjadłam kolację, z Piorunkiem na kolanach, Piorunek żądał, a z drugiej strony żądała Nemi. Nie było łatwo, ale dałam radę (sama, bo Justyn się odchudza i nie je kolacji).

Nodi to jest narcyz, klasyczny. On nigdy nie żąda poczęstunku przy stole, on żąda atencji. Śmiesznie to wygląda gdy ktoś przychodzi, po chwili przychodzi Nodi i czeka. Jeśli wszyscy się zachwycają, Nodi się popisuje, przechadza, przeciąga, pozwala się podziwiać. Jeśli reakcji nie ma, aplauzu, eksplozji zachwytu Nodi po prostu patrzy na zgromadzonych z pogardą i urażony w swym narcyzmie wychodzi

[jolabuk5]

No, Piorunek rzeczywiście trochę podrósł...

[jolabuk5]

Piorunek rośnie wzwyż i faktycznie ma długie łapki i nieustannie wzdłuż
Z trudem zjadłam kolację, z Piorunkiem na kolanach, Piorunek żądał, a z drugiej strony żądała Nemi. Nie było łatwo, ale dałam radę (sama, bo Justyn się odchudza i nie je kolacji).

Nodi to jest narcyz, klasyczny. On nigdy nie żąda poczęstunku przy stole, on żąda atencji. Śmiesznie to wygląda gdy ktoś przychodzi, po chwili przychodzi Nodi i czeka. Jeśli wszyscy się zachwycają, Nodi się popisuje, przechadza, przeciąga, pozwala się podziwiać. Jeśli reakcji nie ma, aplauzu, eksplozji zachwytu Nodi po prostu patrzy na zgromadzonych z pogardą i urażony w swym narcyzmie wychodzi

Nodi jako ozdoba półki, lepsza niż kwiaty czy wazon...

[Silverblue]

Rzeczywiście bardzo podrósł i taki dorosły z pysia się robi
A Nodi piękny i rzeczywiście tak się wkomponował jakby był elementem wystroju:) Ależ obowiązkowo należy się kotem zachwycać!
Oj ciężko się je w takiej asyście, w dodatku z dwóch stron, Justyn podjął chyba dobrą decyzję

[Katarzynka01]

No, Piorunek rzeczywiście trochę podrósł...

Świetnie to Jolu podsumowałaś
To prawda, początkowo był niewiele większy od swojej miseczki, teraz już proporcje są właściwe. Tak mu się dzisiaj przyglądałam przy jedzeniu zainspirowana Twoim porównaniem i już wyraźnie wielkością się różnią, Piorunek i jego miseczka. Co mi przypomina, że zjadł dopiero 3 śniadanka
No i czwartego nie chce Ponieważ jestem nienormalna to już się denerwuję, że kotek bez apetytu. Tak wiem, to idiotyczne, no ale co ja mogę?

Rzeczywiście bardzo podrósł i taki dorosły z pysia się robi
A Nodi piękny i rzeczywiście tak się wkomponował jakby był elementem wystroju:) Ależ obowiązkowo należy się kotem zachwycać!
Oj ciężko się je w takiej asyście, w dodatku z dwóch stron, Justyn podjął chyba dobrą decyzję

Nodi to mistrz pozowania
Po prostu niektórzy goście nie stają na wysokości zadania w kwestii składania hołdów urodzie Nodiego. Co być może skłoni mnie do przemyślenia dalszych kontaktów

To takie potwierdzenie powrotu w innym (acz podobnym) futerku. Gdy tylko Justyn wychodzi na balkon natychmiast pojawia się Piorunek i albo wspina się jak po drzewie, albo żąda umieszczenia go na ramieniu. I tak sobie ogląda świat
Szczególnie nas to wzrusza i porusza bo tak zawsze robił Dżygit, uwielbiał oglądać świat z perspektywy ramienia Justyna, nawet gdy już bardzo był chory i słaby, wtedy prosił, żeby go podsadzić

[Katarzynka01]

No, Piorunek rzeczywiście trochę podrósł...

Świetnie to Jolu podsumowałaś
To prawda, początkowo był niewiele większy od swojej miseczki, teraz już proporcje są właściwe. Tak mu się dzisiaj przyglądałam przy jedzeniu zainspirowana Twoim porównaniem i już wyraźnie wielkością się różnią, Piorunek i jego miseczka. Co mi przypomina, że zjadł dopiero 3 śniadanka
No i czwartego nie chce Ponieważ jestem nienormalna to już się denerwuję, że kotek bez apetytu. Tak wiem, to idiotyczne, no ale co ja mogę?

Rzeczywiście bardzo podrósł i taki dorosły z pysia się robi
A Nodi piękny i rzeczywiście tak się wkomponował jakby był elementem wystroju:) Ależ obowiązkowo należy się kotem zachwycać!
Oj ciężko się je w takiej asyście, w dodatku z dwóch stron, Justyn podjął chyba dobrą decyzję

Nodi to mistrz pozowania
Po prostu niektórzy goście nie stają na wysokości zadania w kwestii składania hołdów urodzie Nodiego. Co być może skłoni mnie do przemyślenia dalszych kontaktów

To takie potwierdzenie powrotu w innym (acz podobnym) futerku. Gdy tylko Justyn wychodzi na balkon natychmiast pojawia się Piorunek i albo wspina się jak po drzewie, albo żąda umieszczenia go na ramieniu. I tak sobie ogląda świat
Szczególnie nas to wzrusza i porusza bo tak zawsze robił Dżygit, uwielbiał oglądać świat z perspektywy ramienia Justyna, nawet gdy już bardzo był chory i słaby, wtedy prosił, żeby go podsadzić