Moje koty I/XX coup de foudre i pustka. Jednak Jaskier

Mama zakochana na zabój

Stwierdziła, że lepszej, milszej, przyjemniejszej niespodzianki nie byliśmy jej w stanie sprawić.
Mały lizusek przytulał się, miział, w końcu spał przytulony i zupełnie bezwładny snem głębokim i spokojnym. Później może wstawię jakieś fotki

Piorun z ogromnym sukcesem towarzyskim

Silverblue pisze:Aaaa no tak, bo to dziś Twoja mama przyjeżdża Ja też jestem bardzo ciekawa! Rozczula mnie ten Piorunek niesamowicie, brzuszeczki w kropeczki, i w ogóle " kociomtko ", ale kociomtka u mnie musiałyby być dwa, a to dwa wulkany, dwa tornada. No nic, na razie zostanę przy czytaniu i podglądywaniu

Wiesz, paradoksalnie jesteś w idealnej sytuacji (przykro tak mówić bo wolna miejscówka oznacza, że ktoś odszedł) masz absolutną wolność dokocenia. Mogą być "kociomtka", a może być jakiś nieszczęśnik, który stracił dom i teraz wpada w depresję. W każdej sytuacji trzeba znależć, próbować znaleźć coś dobrego. To właśnie jest dobre, ta wolność, ta absolutna swoboda wyboru.
Czy przeczytałaś "Księgę z San Michele"? Tam Munthe pięknie i prawdziwie pisze o osieroconych przez ukochane zwierzę ludziach i o marzeniach tych, które odeszły - żeby dać szansę kolejnemu, żeby się ta miłość nie zmarnowała, nie uleciała gdzieś

Zawsze mnie to niezwykle poruszało. I uważam, że to bardzo prawdziwe

januszek pisze:
Katarzynka01 pisze:Piorun, imię idealne, zgodne z rzymskim "nomen omen"
Jest uosobieniem błyskawicy i pożera błyskawicznie wszystko co w miseczce

Jemy ,jednocześnie słuchamy i patrzymy dokąd za chwilę pobiegniemy

Jemy, jemy i najchętniej jedlibyśmy nieustannie

Za Izka - nam tez przypasowala Wiejska Zagroda, szczegolnie krolik, przepiora i Pan Miesko, smaki laczone.

Docelowo to i tak będzie wołowina, pierwsze próby w tym tygodniu.
Sprawdzają mi się Ferringa, Mjamjam i Cats Plate, już chyba nie będę kombinować.

I ja pozdrawiam małego Pieronka w nowym domu
Mam duże zaległości w czytaniu
Internet ucieka
Ja miałam dużego rudego Pioruna kupę lat temu
Oj był nie dobry

Katarzynka01 pisze:
Silverblue pisze:Aaaa no tak, bo to dziś Twoja mama przyjeżdża Ja też jestem bardzo ciekawa! Rozczula mnie ten Piorunek niesamowicie, brzuszeczki w kropeczki, i w ogóle " kociomtko ", ale kociomtka u mnie musiałyby być dwa, a to dwa wulkany, dwa tornada. No nic, na razie zostanę przy czytaniu i podglądywaniu

Wiesz, paradoksalnie jesteś w idealnej sytuacji (przykro tak mówić bo wolna miejscówka oznacza, że ktoś odszedł) masz absolutną wolność dokocenia. Mogą być "kociomtka", a może być jakiś nieszczęśnik, który stracił dom i teraz wpada w depresję. W każdej sytuacji trzeba znależć, próbować znaleźć coś dobrego. To właśnie jest dobre, ta wolność, ta absolutna swoboda wyboru.
Czy przeczytałaś "Księgę z San Michele"? Tam Munthe pięknie i prawdziwie pisze o osieroconych przez ukochane zwierzę ludziach i o marzeniach tych, które odeszły - żeby dać szansę kolejnemu, żeby się ta miłość nie zmarnowała, nie uleciała gdzieś Zawsze mnie to niezwykle poruszało. I uważam, że to bardzo prawdziwe :

Tak, przeczytałam i pamiętam te słowa. Na pewno jeszcze dużo czasu upłynie zanim się odważę, ale czasem zaglądam już na stronę schroniska, tylko póki co szybko uciekam. To chyba odwrotnie niż u Was, bo to bardziej TŻ coś tam mówi o kotach a ja udaję że nie słyszę i nie wiem o co chodzi :wink:

Ooo doczytam ale najważniejsze już przeczytałam :1luvu:

anka1515 pisze:I ja pozdrawiam małego Pieronka w nowym domu
Mam duże zaległości w czytaniu
Internet ucieka
Ja miałam dużego rudego Pioruna kupę lat temu
Oj był nie dobry

Wygrałaś

Nie chcesz czasem jakiegoś koteczka w ramach nagrody?

Silverblue pisze:
Katarzynka01 pisze:
Silverblue pisze:Aaaa no tak, bo to dziś Twoja mama przyjeżdża Ja też jestem bardzo ciekawa! Rozczula mnie ten Piorunek niesamowicie, brzuszeczki w kropeczki, i w ogóle " kociomtko ", ale kociomtka u mnie musiałyby być dwa, a to dwa wulkany, dwa tornada. No nic, na razie zostanę przy czytaniu i podglądywaniu

Wiesz, paradoksalnie jesteś w idealnej sytuacji (przykro tak mówić bo wolna miejscówka oznacza, że ktoś odszedł) masz absolutną wolność dokocenia. Mogą być "kociomtka", a może być jakiś nieszczęśnik, który stracił dom i teraz wpada w depresję. W każdej sytuacji trzeba znależć, próbować znaleźć coś dobrego. To właśnie jest dobre, ta wolność, ta absolutna swoboda wyboru.
Czy przeczytałaś "Księgę z San Michele"? Tam Munthe pięknie i prawdziwie pisze o osieroconych przez ukochane zwierzę ludziach i o marzeniach tych, które odeszły - żeby dać szansę kolejnemu, żeby się ta miłość nie zmarnowała, nie uleciała gdzieś Zawsze mnie to niezwykle poruszało. I uważam, że to bardzo prawdziwe :

Tak, przeczytałam i pamiętam te słowa. Na pewno jeszcze dużo czasu upłynie zanim się odważę, ale czasem zaglądam już na stronę schroniska, tylko póki co szybko uciekam. To chyba odwrotnie niż u Was, bo to bardziej TŻ coś tam mówi o kotach a ja udaję że nie słyszę i nie wiem o co chodzi

Musisz po prostu sama poczuć, że jesteś gotowa. Justynowi zajęło to dwa lata, ale jak już dojrzał, wszystko potoczyło się błyskawicznie.

jozefina1970 pisze:Ooo doczytam ale najważniejsze już przeczytałam

Niespodzianka

Ale pewnie spodziewana

Gosiagosia pisze:

Dzieki Gosiu i wzajemnie

Jakie piękne koty w barwach złotej jesieni, która poszła sobie od nas precz i zniknęła jak sen złoty

Wieści, chyba jakieś będą dzisiaj. Niestety jestem trupem, ostatnio mówiłam, że jestem trupem. Kłamałam, dzisiaj jestem bardziej :twisted:

Jedna wieść ważna - mały przybiera, dzisiaj waży ponad 1200 g, z jakimś ogonkiem. Ogonek nieczytelny ze względu na utrzymanie małego na wadze :lol:

Katarzynka01 pisze:Wieści, chyba jakieś będą dzisiaj. Niestety jestem trupem, ostatnio mówiłam, że jestem trupem. Kłamałam, dzisiaj jestem bardziej
Jedna wieść ważna - mały przybiera, dzisiaj waży ponad 1200 g, z jakimś ogonkiem. Ogonek nieczytelny ze względu na utrzymanie małego na wadze

Dlatego pisałam, że ja bym jużnie dała rady :strach:

Ale fajnie, że Mały rośnie!

Jolu, jestem trupem bo spałam 3 godziny, W przeciwieństwie do ukochanych kotów, które zadowolone odsypiały w dzień :roll:

Ale to moja wina, nie kocia. Nikt do mnie nie strzelał, nie przymuszał, nie szantażował, nie musiałam iść spać o 2

Poza tym wyszłam na głąba. Mówię do mamy - pokażę Ci coś. I pokazuję podwójne oczy Nodiego. A mama chłodno - nie zauważyłaś? No nie, nie zauważyłam. A wpatruję się w jego piękne oczy, zielone i lekko skośne :roll:

Mama kupiona, zawojowana ze szczętem. A mały cwaniak doskonale wiedział jak ją uwodzić i uwiódł. Tak się podlizywał, lizusek

W każdym razie spotkanie rodzinne było owocne i zadowalające.

Takie cudo - musiała się mama zakochać! :1luvu:

jolabuk5 pisze:Takie cudo - musiała się mama zakochać!

Tym bardziej, że oboje rodzice kociarze (należałoby powiedzieć zwierzęciarze) - jestem obciążona genetycznie :strach:

Moje koty I/XX coup de foudre i pustka. Jednak Jaskier

Kto przegląda forum