Micia [*] Dziękujemy że byłaś...

Silverblue pisze:Jeśli tylko nie wyrzucicie mnie bez kota, to chciałabym zostać Zostać i zaglądać do Was i Waszych kotów, które stały mi się bardzo bliskie przez ten czas.

Ja też nie mam kota, od 21 marca tego roku, i nie zapowiada się niestety, żebym szybko miała jakiegoś mieć...."przygarnęły" mnie Kotki Joli :1luvu:

Silverblue pisze:Jeśli tylko nie wyrzucicie mnie bez kota, to chciałabym zostać Zostać i zaglądać do Was i Waszych kotów, które stały mi się bardzo bliskie przez ten czas.

Musisz zostać :1luvu:

jolabuk5 pisze:Oczywiście zostań! Soniu, Ty też!

Bardzo mi w takim razie miło i zostaję z wielką przyjemnością :1luvu:

Oczywiście że musisz zostać. Kto wie, kiedy Miciunia wróci w innym futerku albo podeśle ci jakąś kocią biedę potrzebującą super domku.

Nie wyobrażam sobie już forum bez Ciebie, także bądź z Nami!

Gdybyś nie została, Felek by się zapłakał.

Jesteście kochane :1luvu:

Ależ oczywiście, że zostajesz!

I w związku z tym, albo bez związku, niebawem wysyłam do Ciebie Pytona, napchany jest już do połowy, kurier ma być u mnie w piątek. Szczegóły do ustalenia jutro bo dzisiaj już późno.

Tak, musisz zostac! W Twoich postach zawsze jest promyczek slonca.

pibon pisze:Tak, musisz zostac! W Twoich postach zawsze jest promyczek slonca.

Dobra uwaga! coś w tym jest...

jolabuk5 pisze:
pibon pisze:Tak, musisz zostac! W Twoich postach zawsze jest promyczek slonca.

Dobra uwaga! coś w tym jest...

To prawda

madrugada pisze:
jolabuk5 pisze:
pibon pisze:Tak, musisz zostac! W Twoich postach zawsze jest promyczek slonca.

Dobra uwaga! coś w tym jest...

To prawda

Tak!

Aż się zarumieniłam :oops:

I jeszcze Pytona dostanę. Może wypchanego myszkami?? :strach:

Nie, nie boję się myszy, miałam takie hodowlane w podstawówce, kupiłam sobie w tajemnicy przed mamą. Oczywiście długo nie dało się ukryć, tata kazał dokupić drugą żeby nie było jej smutno. Miały być dwie samice, ale cóż... mnożyły się. Sprzedawałam je w zoologicznym, wtedy nie zastanawiałam się na co tam mogą iść. Taki ze mnie hodowca był.

Silverblue, Każdy inaczej przeżywa żałobę. Opowiem jak to u mnie było.

Wszystkie "moje" koty to koty w potrzebie.

Pierwsza koteczka w życiu o dziwnym imieniu Ruzia, (porzucona przez mamę) odchowana od 10 dnia życia na smoczku "własnego pomysłu", przeżyła jako zdeklarowana jedynaczka 15 lat. Po jej śmierci mój tz odmawiał jakiegokolwiek zwierzaka w domu bo "za bardzo boli" Rozpaczał po jej śmierci bardziej niż po śmierci swoich rodziców.

Ja, po kilku tygodniach miałam zamiar adoptować podblokowego Dropsa. Głównie dlatego, że nadeszła zima a on już kilka lat pod blokiem. Niestety, Drops musiał poczekać na śmierć mojego tz.

Doczekał się ale ... przyszedł do mnie na trzech łapkach niby do czasu wyleczenia tej czwartej. Czwarta się wyleczyła ale Drops już nie miał zamiaru się wynieść

Późniejsze i obecne koty to nie tak, że ja chciałam. Nie chciałam! Nie chciałam tony kłaków w talerzach i kubkach, plaży piaskowej w pokoju, pierdyliona zabawek, miseczek, posłanek. Kupy prania i odkłaczania wszystkiego i najbardziej nie chciałam jeżdżenia do weta

To one potrzebowały wsparcia a ja tylko nie umiałam im odmówić :twisted:

Czyż nie podobnie było z Micią?

Oj, poznacie kiedy zapuka do Waszego serduszka jakaś bieda i zapyta: czy znajdę tu przyjaciół? :1luvu:

Ruzia wydłubała dziurę tam gdzie nie trzeba ale wyrzeźbiła drogę do szczęścia kolejnym biedom. Tak już jest, jak zaopiekujemy się pierwszym kotem w potrzebie to zaczynamy widzieć inne biedy i już nie potrafimy odwrócić wzroku :kotek:

Miciu, poznałaś już Ruzię[*], Pusię[*] i Dropsa[*] ?
Pomiziaj ich ode mnie :201461

Duża kudłatych złodziei serc :wink:

Micia [*] Dziękujemy że byłaś...

Kto przegląda forum