Nolina, z Palucha dziewczyna 4. Nocne szaleństwo

Ja kilka razy byłam w Olsztynie na kursach językowych, w Elblągu też trochę czasu pobyłam.

Do Trójmiasta jeździłam do rodziny na wakacje, trochę wtedy zwiedziłam Sopot i Gdańsk. Z tamtego czasu pamiętam klimatyczny Jarmark Dominikański. Gdynię zwiedziłam już jako dorosła.
Do Olsztyna swego czasu jeździłam na Spotkania Zamkowe "Śpiewajmy Poezję", wtedy odbywały się na dziedzińcu zamkowym, pod lipą. Lipy już nie ma, nawałnica w 2006 roku powaliła 130-letnie drzewo

W Elblągu byłam raz, ale bardzo urzekło mnie to miasto.

Bardzo mi miło, dziękuję za wszystkie komplementy o Elblągu :1luvu:

Ja do Trójmiasta przez lata jeździłam na wakacje z rodzicami. Było atrakcyjne i w dodatku z Łodzi istniało bezpośrednie połaczenie pociagiem z wagonem sypialnym. Dzięki temu mogłam jakoś dojechać na miejsce - oczywiście rzygając, ale część drogi przesypiałam. No i nikt nie wydziwiał, nie udzielał zbawiennych rad, po prostu robiłam to, co musiałam i co mi najbardziej pomagało przetrwać drogę. Najlepie było, kiedy leżałam, a wtedy pociągi były bardzo zatłoczone i ludzie się awanturowali, kiedy mama chciaļa mnie położyć po prostu w przedziale, nawet w pierwszej klasie. Biletow "sypialnych" było bardzo mało i pamietam, że mama 30 dni przed podróżą ustawiała się rano w kolejce w Orbisie, żeby je zdobyć.
Pamietam, że w porównaniu z Łodzią sklepy w Trójmieście były lepiej zaopatrzone, można było kupić różne fajne rzeczy. A w tamtejszych kinach ogladalam po raz pierwszy cudowne baśnie Disneya - Kopciuszka, Śpiącą Królewnę.
No i tamtejsza kolejka elektryczna była pierwszym środkiem lokomocji, którym nauczyłam się jeździć bez rzygania. Mama zaprowadzila mnie wtedy do jakiegoś zielarza, ktòry dał krople - i po nich udawało mi się przejeżdżać na poczatku jeden przystanek, potem dwa, trzy... Jeśli wynajmowaliśmy pokój w Kamiennym Potoku, to do Sopotu można bylo dojść pieszo, lub dojechać 1 przystanek, a do Gdyni - 3 przystanki. Do Gdańska było już "daleko", chyba z 10 przystanków, to już groziło złym samopoczuciem, więc bywałam tam rzadko. :wink:

Ojej, przepraszam, nie zauważyłam że piszę tyle o sobie w watku ślicznej Nolinki! Już uciekam do swojego wątku! :oops:

jolabuk5 pisze:Ja do Trójmiasta przez lata jeździłam na wakacje z rodzicami. Było atrakcyjne i w dodatku z Łodzi istniało bezpośrednie połaczenie pociagiem z wagonem sypialnym. Dzięki temu mogłam jakoś dojechać na miejsce - oczywiście rzygając, ale część drogi przesypiałam. No i nikt nie wydziwiał, nie udzielał zbawiennych rad, po prostu robiłam to, co musiałam i co mi najbardziej pomagało przetrwać drogę. Najlepie było, kiedy leżałam, a wtedy pociągi były bardzo zatłoczone i ludzie się awanturowali, kiedy mama chciaļa mnie położyć po prostu w przedziale, nawet w pierwszej klasie. Biletow "sypialnych" było bardzo mało i pamietam, że mama 30 dni przed podróżą ustawiała się rano w kolejce w Orbisie, żeby je zdobyć.
Pamietam, że w porównaniu z Łodzią sklepy w Trójmieście były lepiej zaopatrzone, można było kupić różne fajne rzeczy. A w tamtejszych kinach ogladalam po raz pierwszy cudowne baśnie Disneya - Kopciuszka, Śpiącą Królewnę.
No i tamtejsza kolejka elektryczna była pierwszym środkiem lokomocji, którym nauczyłam się jeździć bez rzygania. Mama zaprowadzila mnie wtedy do jakiegoś zielarza, ktòry dał krople - i po nich udawało mi się przejeżdżać na poczatku jeden przystanek, potem dwa, trzy... Jeśli wynajmowaliśmy pokój w Kamiennym Potoku, to do Sopotu można bylo dojść pieszo, lub dojechać 1 przystanek, a do Gdyni - 3 przystanki. Do Gdańska było już "daleko", chyba z 10 przystanków, to już groziło złym samopoczuciem, więc bywałam tam rzadko.
Ojej, przepraszam, nie zauważyłam że piszę tyle o sobie w watku ślicznej Nolinki! Już uciekam do swojego wątku!

Ależ zapraszamy, dyskutować możemy na różne tematy

jolabuk5 pisze:Pamietam, że w porównaniu z Łodzią sklepy w Trójmieście były lepiej zaopatrzone, można było kupić różne fajne rzeczy. A w tamtejszych kinach ogladalam po raz pierwszy cudowne baśnie Disneya - Kopciuszka, Śpiącą Królewnę.

A ja w latach 80. na zakupy odzieżowo-obuwnicze czasem jeździłam do Łodzi - zaopatrzenie było lepsze niż we Wrocławiu

MaryLux pisze:
jolabuk5 pisze:Pamietam, że w porównaniu z Łodzią sklepy w Trójmieście były lepiej zaopatrzone, można było kupić różne fajne rzeczy. A w tamtejszych kinach ogladalam po raz pierwszy cudowne baśnie Disneya - Kopciuszka, Śpiącą Królewnę.

A ja w latach 80. na zakupy odzieżowo-obuwnicze czasem jeździłam do Łodzi - zaopatrzenie było lepsze niż we Wrocławiu

Właśnie, też sobie teraz przypominam, że wtedy Łódź była zagłębiem odzieżowym.

madrugada pisze:
MaryLux pisze:
jolabuk5 pisze:Pamietam, że w porównaniu z Łodzią sklepy w Trójmieście były lepiej zaopatrzone, można było kupić różne fajne rzeczy. A w tamtejszych kinach ogladalam po raz pierwszy cudowne baśnie Disneya - Kopciuszka, Śpiącą Królewnę.

A ja w latach 80. na zakupy odzieżowo-obuwnicze czasem jeździłam do Łodzi - zaopatrzenie było lepsze niż we Wrocławiu

Właśnie, też sobie teraz przypominam, że wtedy Łódź była zagłębiem odzieżowym.

I obuwniczym. Do tej pory pamiętam sandałki, niby proste, a eleganckie

MaryLux pisze:
madrugada pisze:
MaryLux pisze:
jolabuk5 pisze:Pamietam, że w porównaniu z Łodzią sklepy w Trójmieście były lepiej zaopatrzone, można było kupić różne fajne rzeczy. A w tamtejszych kinach ogladalam po raz pierwszy cudowne baśnie Disneya - Kopciuszka, Śpiącą Królewnę.

A ja w latach 80. na zakupy odzieżowo-obuwnicze czasem jeździłam do Łodzi - zaopatrzenie było lepsze niż we Wrocławiu

Właśnie, też sobie teraz przypominam, że wtedy Łódź była zagłębiem odzieżowym.

I obuwniczym. Do tej pory pamiętam sandałki, niby proste, a eleganckie

Ja z kolei pamiętam, że po 1970 zaopatrzenie w Trójmiescie przestało się tak znacząco różnić od łódzkiego. Właściwie już w ogóle nie było róznicy, poza tym, że można było nabyć np. różne suweniry z bursztynu, oczywiście drogie, ale ładne, można było chociaz popatrzeć. :wink:

Ja z rodzicami często jeździliśmy do Poznania. Mieliśmy tam przesiadkę jadąc do domu rodzinnego taty, a że Poznań był miastem targów międzynarodowych to nawet udało się tam kupić kiełbasę bez kartek. No i były tam napoje typu Pepsi i Mirinda. Teraz to nic wielkiego, ale wtedy to było naprawdę coś :ok:

A ja oczywiście jako dziecko uwielbiałam Koziołki.

Poznania nie znam, nie zdarzyło mi się tam być. A patrząc po zdjęciach, też jest bardzo ładny.

Dawno nie byłam w Poznaniu

MaryLux pisze:Dawno nie byłam w Poznaniu

a ja wcale w nim nie byłam

mir.ka pisze:
MaryLux pisze:Dawno nie byłam w Poznaniu

a ja wcale w nim nie byłam

Wszystko przed Tobą :ok:

mir.ka pisze:
MaryLux pisze:Dawno nie byłam w Poznaniu

a ja wcale w nim nie byłam

Koniecznie to musisz nadrobić!

Nolina, z Palucha dziewczyna 4. Nocne szaleństwo

Kto przegląda forum