Fatkowe stadko

[maczkowa]

Urocza jest. I to ułożenie łapeczek i ogonka -
cudowne.

[jolabuk5]

Jestem monotematyczna, ale ona ma zawsze najlepsze fotki. Miłosza jest najmniej fotogeniczna, a tymczasem skrobiaszek:

Super fotka!

[Cheetos]

Skrobcia jest naprawdę wyjątkowa.

[Fatka]

[zuza]

Śliczności

[ana]

"Ja tu rządzę!"

[Fatka]

Stefka rządzi. Jak je czasami ściga, to wygląda jak biegająca matrona z podwiniętą spódnicą.

Wiem, że wylizywanie może być też oznaką dominacji. Młodsze kotki chodzą na całusy i poprawianie grzywki do wujka burysia, natomiast nikt nie lubi być wylizywany przez Stefkę. Robi to po chamsku.
Ja też nie lubię - mnie akurat wylizuje, żeby zwrócić uwagę. To jest gwałtowne wylizywanie jednego, małego, wybranego punkcika na skórze, aż czuje jak mi się mięso rozstępuje pod spodem

[Gretta]

Stefka rządzi. Jak je czasami ściga, to wygląda jak biegająca matrona z podwiniętą spódnicą.

Wiem, że wylizywanie może być też oznaką dominacji. Młodsze kotki chodzą na całusy i poprawianie grzywki do wujka burysia, natomiast nikt nie lubi być wylizywany przez Stefkę. Robi to po chamsku.
Ja też nie lubię - mnie akurat wylizuje, żeby zwrócić uwagę. To jest gwałtowne wylizywanie jednego, małego, wybranego punkcika na skórze, aż czuje jak mi się mięso rozstępuje pod spodem

piękne!

[Fatka]

Istnieje konflikt na linii kot bury a moje podejście do kosztów i niemarnowania.

Otóż jak to często jest w przypadku kotów hrabiowskich - NIE JEDZĄ.

Otwieram puszkę 185g, rozdzielam na 4 koty, zostawiam w miskach max do godziny i pakuje do woreczka, żeby działkunom potem zawieźć, bo moje tego co było w lodówce nie zjedzą tym bardziej.

No i kotek bury potem zaczyna mnie nękać, arie operowe wyspiewywać, że głodny okrutnie. I że żarcie dać. Nie to z lodówki, tylko koniecznie nowe, żeby sobie podziubał troszkę, zostawił i żebym spakowała w kolejny woreczek potem.

Zaznaczam, że karma sucha też jest dostępna - ale tylko dziewczyny jedzą, on nie lubi.

Po godzinie śpiewów i jęków trafił mnie szlag. Otworzyłam paszczę...i z mojej własnej paszczy odezwała się moja własna matka. Że na co ja to kupuje, jak nikt nie je, że ja takich drogich rzeczy nie jem jak one i że mu nie otworze kolejnego, żeby znowu nie zjadł!

Kot bury tego chyba nie mógł znieść więc poszedł się drzeć na parapet.

Mam kotki niejadki w domu i wypasione działkuny na ferindze, purizonie i dolinie Noteci.

[Senanta]

Istnieje konflikt na linii kot bury a moje podejście do kosztów i niemarnowania.

Otóż jak to często jest w przypadku kotów hrabiowskich - NIE JEDZĄ.

Otwieram puszkę 185g, rozdzielam na 4 koty, zostawiam w miskach max do godziny i pakuje do woreczka, żeby działkunom potem zawieźć, bo moje tego co było w lodówce nie zjedzą tym bardziej.

No i kotek bury potem zaczyna mnie nękać, arie operowe wyspiewywać, że głodny okrutnie. I że żarcie dać. Nie to z lodówki, tylko koniecznie nowe, żeby sobie podziubał troszkę, zostawił i żebym spakowała w kolejny woreczek potem.

Zaznaczam, że karma sucha też jest dostępna - ale tylko dziewczyny jedzą, on nie lubi.

Po godzinie śpiewów i jęków trafił mnie szlag. Otworzyłam paszczę...i z mojej własnej paszczy odezwała się moja własna matka. Że na co ja to kupuje, jak nikt nie je, że ja takich drogich rzeczy nie jem jak one i że mu nie otworze kolejnego, żeby znowu nie zjadł!

Kot bury tego chyba nie mógł znieść więc poszedł się drzeć na parapet.

Mam kotki niejadki w domu i wypasione działkuny na ferindze, purizonie i dolinie Noteci.

Jak będziesz konsekwentna to kotek nauczy się jeść ze wszystkimi. Spróbuj w jednej miseczce namoczyć trochę suchego może to rozwiąże problem?

[Fatka]

Od bidy zje te chrupki, on od zawsze niezbyt chrupkowy był.
Dziś miał ten dzień, że był gorszy niż zwykle - miaukotanie, nękanie, właził mi na klawiaturę, zasłaniał monitor. Gdy to nie zadziałało to stwierdził "I choose violence", wskoczył mi za plecy na fotel i jako, że wtedy tam nie za wiele miejsca jest a on wielki to wyjścia miał 2:
a) wyjść drugą stroną niż wskoczył
b) wbić mi pazury w lplecy żeby nakręcić, odbić się i wyskoczyć tą samą stroną co wszedł

Zgadnijcie które wyjście wybrał Burynio.
Wspomnę tylko, że od niespełna godziny siedzi zamknięty w kocim pokoju bo na niego patrzeć nie mogę. Plecy oberwały, wielkich obrażeń nie ma, ale bolało :/ no i mnie wystraszył.

[Fatka]

Zostawię sobie te prywatę tu. Bo mi się myśli kotłują.

Czasem mi samotnie. Pewnie jak każdemu, ja jednak introwertyk mocny (i neurospicy ) i nie umiem opracować idealnej proporcji towarzystwa i samotności, żeby mi się żyło dobrze, a ktoś nie czuł się odtrącony. No i umiejętności społeczne mam słabe, często czegoś nie zrozumiem, kogoś urażę niechcący etc.
Mam psiapsi która totalnie akceptuje moje dziwactwa, ale jest opcja, że wyjedzie na drugi koniec Polski - i co wtedy?

- miło jest kogoś mieć, ale ja tracę wtedy połowę mózgu zabiegając o akceptację i starając się dopasować (ostatnim związku jadłam spalone placki ziemniaczane i chwaliłam że dobre)

- gdy partner przyjeżdżał na weekend cieszyłam się 2 razy - jak przyjeżdżał I jak odjeżdżał. W początkowych etapach przyjeżdżał co tydzień, byłam tym wymęczona bo nie zdążyłam się zregenerować psychicznie po jednej wizycie a on już znowu był... Chciało mi się wyć czasami.

Dziś rano otworzyłam oczy i zaczęłam myślami szukać co ja będę robić. Chałupa wysprzątana, z nikim się przez weekend nie zobaczę. Kurde. I zaraz zaczęłam myśleć o przyszłości - bo może mniej potrzebuję ludzi niż inni, ale jednak. Chciałoby się mieć jakieś kontakty, wyjść czasem do ludzi i wrócić do samotni, ale to ciezko mi wszystko idzie. Nie wiem, nie umiem, ale jak to tak ma wyglądać to jednak wolałabym to sobie inaczej rozegrać.

Żyje kotkami. Cieszę się, że je mam. Wczoraj gdyby nie myśl, że muszę nakarmić działkuny, to bym nie wyszła z domu.

Kocham stałość, nie lubię zmian, ale chyba jednak jakichś zmian potrzebuję. Nastrojowo jestem bardzo stabilna, ale boje się, że się znów osunę w czarną dupę.

[Hana]

Fatko a może dzień czymś Cię miło zaskoczy?
Myślę, że całkiem sporo osób doświadcza tych samych myśli co Ty, ale nie potrafi o nich pisać. A Ty potrafisz. To też dar.

[Fatka]

Dzięki Hana. Pisanie zawsze szło mi lepiej niż mówienie.

Dziś do przytuliska idę. Jakoś teraz będzie rok odkąd zaczęłam wolontariat. Czekam na te wizyty. Obecnie tylko 2 psy wychodzą na spacery to mogę się nie załapać, ale to pójdę na głaskanie. I jak będzie jakiś nadmiar karmy dla kota to zapytam czy mogę wziąć dla działkunów - już parę razy dostałam kilka puszek, dla mnie to duża pomoc.

Mam wyłączone powiadomienia w telefonie, ale często sprawdzam bo może ktoś napisał?

Takie smuteczki mieszkają we mnie.
Czujna jestem na wszelkie zachwiania, bo nie chce dopuścić do tego co było kiedyś.

W lutym tamtego roku odstawiłam antydepresanty. W styczniu tego roku skończyłam terapię (bo mi się skończyły pieniądze, ale i tak dużo zrobiłyśmy). W styczniu też, facet mnie rzucił w najgorszy sposób w jaki mógł to zrobić, ale naprawdę zdrowo przeszłam: kiedyś bym się załamała, ja po początkowym szoku byłam solidnie wkur... . To dobrze!

Nie żałuję tej relacji (byłam szczęśliwa i czułam się akceptowana), żałuję tego obrzydliwego końca i...tego, że nie mam kontaktu z jego psem. Bo ja w mężczyźnie szukam przede wszystkim psa

[Senanta]

Zostawię sobie te prywatę tu. Bo mi się myśli kotłują.

Czasem mi samotnie. Pewnie jak każdemu, ja jednak introwertyk mocny (i neurospicy ) i nie umiem opracować idealnej proporcji towarzystwa i samotności, żeby mi się żyło dobrze, a ktoś nie czuł się odtrącony. No i umiejętności społeczne mam słabe, często czegoś nie zrozumiem, kogoś urażę niechcący etc.
Mam psiapsi która totalnie akceptuje moje dziwactwa, ale jest opcja, że wyjedzie na drugi koniec Polski - i co wtedy?

- miło jest kogoś mieć, ale ja tracę wtedy połowę mózgu zabiegając o akceptację i starając się dopasować (ostatnim związku jadłam spalone placki ziemniaczane i chwaliłam że dobre)

- gdy partner przyjeżdżał na weekend cieszyłam się 2 razy - jak przyjeżdżał I jak odjeżdżał. W początkowych etapach przyjeżdżał co tydzień, byłam tym wymęczona bo nie zdążyłam się zregenerować psychicznie po jednej wizycie a on już znowu był... Chciało mi się wyć czasami.

Dziś rano otworzyłam oczy i zaczęłam myślami szukać co ja będę robić. Chałupa wysprzątana, z nikim się przez weekend nie zobaczę. Kurde. I zaraz zaczęłam myśleć o przyszłości - bo może mniej potrzebuję ludzi niż inni, ale jednak. Chciałoby się mieć jakieś kontakty, wyjść czasem do ludzi i wrócić do samotni, ale to ciezko mi wszystko idzie. Nie wiem, nie umiem, ale jak to tak ma wyglądać to jednak wolałabym to sobie inaczej rozegrać.

Żyje kotkami. Cieszę się, że je mam. Wczoraj gdyby nie myśl, że muszę nakarmić działkuny, to bym nie wyszła z domu.

Kocham stałość, nie lubię zmian, ale chyba jednak jakichś zmian potrzebuję. Nastrojowo jestem bardzo stabilna, ale boje się, że się znów osunę w czarną dupę.

To masz podobnie jak mój syn. Lubi siedzieć w domu, ma stałych kolegów z którymi spotykają się mniej więcej raz na miesiąc na gry (wymyślone przez nich samych) u nas, kocha swoje i moje kotki i jest mu z tym wszystkim dobrze.