Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

Sigrid pisze:Jest ciut lepiej.

I tak trzymać :ok:

Zwierzę zrobiło się roszczeniowe :lol:

Maaaaauuuu! - słyszę w kuchni.
Lecę. Micha pełna.
MIAAAAAUUUUU! - polecenie robi się czytelne.
Wzdycham. Kucam. Nabieram śmierdzącą mokrą karmę na palce.
MLASK MLASK
Karma zrobiła się jadalna :roll:

- Chciałaś "dziećko", to je karm - odzywa się TŻ filozoficznie, bo mamroczę brzydkie wyrazy, kucając na sztywniejących nogach.
Chciałam, ale sądziłam, że jak "dziecko" ma 13 lat, to mogłoby chociaż żywić się samodzielnie :roll:

Masz "dziecko" wymagające

A takiego "zaszczytu" dostępują tylko wyjątkowi opiekunowie. Więc się ciesz :twisted:

A cieszę się, cieszę

Marlon nie należy do ktotów-milczków, z braku odpowiedniego interlokutora gada sam do siebie, ale wczoraj przeszedł sam siebie.
Wrócił do mojego łóżka, nie chowa się pod stołem i domaga się atencji. A ja, jak mówiłam, z tych snujących się nocą. Wstaję i nagle słyszę pełne przygany: MAH?
Nawet nie muszę mieć tłumacza z kocio-ludzkiego, żeby zrozumieć: No gdzież znowu leziesz lunatyczko?
W zasadzie chciałam wpełznąć do innego łóżka, bo sny mi nie odpowiadały, a w tym samym miejscu lubią kontynuować, ale robi mi się nieswojo i odpowiadam: Nie no, tylko Wickiem atrybuty babskie posmaruję i wracam Kiciu.
MUH! - sarka Marlon
Kładę się. Łapy kładę na kocie, drapu drapu po futrze, ale w końcu czas przestać smyrać i zacząć spać.
MRAF??? (Nie obijaj się kobieto, lubię być miziany).
I tak pół nocy.
Za pół godziny zmierzę się z zębiastą paszczą Księciunia, bo muszę mu wrazić antybiotyk

Nasłucham się, oj nasłucham.

To jednak solidny kot

Pigułę łyknął jak dorodny pelikan, zdecydowanie biorąc prymat nad Synem, dla którego duża tabletka witaminy C jest nie do przejścia.

Kot gadający. Kocham :1luvu:

No, brawo Marlonek :1luvu:

Brawo Sigrid :ok:

Też lubię sobie pogadać z kotem :mrgreen:

Marlon jest tu na najwyższym pudle, chociaż Twój chrześniak nie ustępował mu zbytnio, Micka ćwierkała. Tylko czarno-białe są bardziej małomówne

Marlonowi wraz z samopoczuciem trochę się futro poprawia. Nie rozwarstwia się, jest mniej tłuste i bardziej gładkie. Nie wiem tylko, gdzie się kaktusy podziewają :roll:

Jak na 3 dni bez, to kot za bardzo zrelaksowany, w kuwecie przyłapać go nie mogę, a Młodego za bardzo o sprzątanie bez głosowej stymulacji nie podejrzewam :roll:

W domu strefy gazu też brak :?:

egwusia pisze:No, brawo Marlonek
Brawo Sigrid

A mnie za co? :lol:

Znaczy miło, ale to nie ja łykam te świństwa :twisted:

Jak tam Hokko?

Rządzi już?

Po kolejnej wizycie. Kitku dostał antybiotyk na 4 dni i konsultację w piątek. Mamy też spróbować inhalacji nebulizatorem, takim dla niemowlaków :roll:

No, zobaczymy, bo to niewiadoma, jak zwierz zareaguje na próbę założenia mu maski. Osobiście czarno to widzę.
Niestety, musimy dojrzeć do myśli o rynoskopii, nie ma co się łudzić, że smarki same przejdą. Był zylexis, były antybiotyki i nadmorskie wojaże. Wszystko pomaga na chwilkę. Trzeba zobaczyć, co za potwór w Marlonku siedzi.

Hokko bardzo, BARDZO powoli do przodu.
Może byłoby lepiej gdyby nie ciągłe zabiegi.

Niestety też kicha.

Wchodzimy mu w dupkę, ale też wciąż kłujemy, zakrapiany I wciskamy.

Szczęśliwie wciskanie(podawanie tabletek) idzie całkiem, całkiem.
Reszta już nie.

Oj zdrowia koteczkom!

Jasne jasne. Bardzo się cieszę, że Ryżej Doopie zrobiło się lepiej. Tylko - pytam ja Was, wcale nie retorycznie - dlaczego Ryża Doopa daje popalić mnie? :?:

Noc ciemna i zła, wlokę się do kuchni po wodę i ketonal, z bólu głowy odbijam się od ściany do ściany, Marloneta patataj patataj do miski, raczy biesiadować, ale Jaśnie Oświecony Pan Hrabia nie lubi żreć sam, więc chrumkaniem daje znać, że powinnam usiąść po turecku i czekać, aż skończy. A skoro nie i sługa nieuniżony chce do łóżka wrócić, kotu włącza się tryb psa pasterskiego i całą drogę do Szumnie Zwanej Sypialni podskakuje i podgryza mi łydki, jak - za przeproszeniem - owcy w kierdlu. Wskakuję chyżo wyrka, chowam się desperacko pod kołdrą, Pan Kot jeszcze sobie łapkami moją rękę przyciąga i w nią też zębiska wpija. To już ostatnie słowo do draki, ale zamierzam być koncyliarna, mistrzyni ZEN, spokojna jak morze w czasie wielkiej flauty. Na wszelki wypadek wtulam twarz w poduszkę, bo wiadomo, czy Podłe Zwierzę nie postanowi zatopić kłów w moim nosie? :strach:

Marlonek kręci się po łóżku, widać że po co przyszedł - zapomniał. Nie zapomniał z premedytacją nadepnąć mi na głowę i przejść po rękach i teraz zawieszony w czasoprzestrzeni rozumu szuka. Wraca na swoją stronę i narzeka. Marudzi. Gada. Jest 3.40 do jasnej cholery, a kotu się na filipikę zbiera. Mówię mu dobitnie, co sądzę i usiłuję spać, ale... co oko otwieram, widzę jak nade mną siedzi i złym okiem spoziera, aż wzbiera we mnie niepokój.
Jeszcze jeden taki występ, a zamknę drzwi :evil:

Cha , cha , cha... już to widzę :twisted:

A mówiłam, jak mój pierworodny (pers) nas wytrenował? Był niejadkiem. Na moje wyjazdu zostawał pod opieką mojej mam, która, a jakże robiła mi wywody, że kota rozpuściłam i dlatemu tak wybrzydza.

Wracam Ci ja po dwtygodmiowego wyjazdu, kot wita mnie i pędzi do miski. Jak wracałam z pracy też tak robił, ale CÓŻ TO, tym razem siada przy misce, patrzy na mnie ale NIE JE :strach:

.
Nadchodzi moja mama i mówi - Bo Ty musisz usiąść obok i mu paluszkiem w misce pogmerać,

dopiero wtedy kotek je.

Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

Kto przegląda forum