OTW22- Ritunia po operacji ...

[meg11]

Meg moja ukochana, której głupi rozum nie pozwolił mi wziąć . To dla Gabrysi się w tym wątku zjawiłam (ale nie łudźcie się, nie mam zamiaru go opuszczać ).

Ale nie jestem chytra - Gabrysia może być moja, twoja Asina i, przede wszystkim, może być Gabrysią swojego własnego, prywatnego ludzia .

Mam wrażenie że u tego ludzia to nasza Gabrysia będzie bardzo szybko w pełni domową miziastą koteczką

Asiu

[IrenaIka2]

[ametyst55]

Mocne

[ASK@]

Gabrysia.
Biedne cycuszki umęczone wiecznymi karmieniami.
Ma bardzo mądre oczyska. Silne, grubawe i krótkie łapki. Mordkę okrągłą. Sierść, nacapirzona deczko, jest krótka. Pewnie jeszcze zimowa.
Wydaje się mi ,że Ritunia taką ma.
W ogóle zaczynam myślec ,że Rira to ma jednak maminy charakter. Tylko okoliczności zmusiły Gabunię do takiej pozy.



Dziś jest bardziej zagubiona. Udeptuje i tańczy ale nie jest tak łaskawa na dotyk. Widać ,że chce tylko ma obawy. Zna znaczenie stanowczego "nie, zostaw". Startuje do mnie gdy zmieniam kuwetę, stawiam miski, poprawiam koc...Słysząc te słowa pasuje. A nawet włazi do posłanka. ledwo wstrzymując chęć wpierdzielenia mi. Staram się nie okazywać wahania i robić swoje. Gdy tylko klatka zamyka się pędzi do krat by ...obcierać się o nie mruczeć.
Wczoraj późno wróciłam, pisałam to sorki , i poszłam do niej z michą na audiencję. Leżąc sobie i ugniatając kocyk pomlaskała wątróbkę. Kuraka nie ruszyła (zresztą nie ruszyła do rana nic). Gdy miała dość dała mi znać, że koniec wizyty. Wlazła w posłanko i już nie zwracała na mnie uwagi.

Zostawiłam jej rano świeże żarcie. Zobaczę co będzie po pracy w miskach.

[tabo10]

(...) Leżąc sobie i ugniatając kocyk pomlaskała wątróbkę. (...).

To jedno z takich zdań,o jakich zwykle marzę przy bezdomniakach.
Bo zawsze marzę ,by mogły kiedyś spokojnie zasnąć obok, na poduszce. Wreszcie najedzone mogły odpocząć od zimna,ucieczek,wiecznej czujności,głodu i móc się wyluzować ugniatając mięciutkie posłanie ,a nie twardą ziemię,brudny piach,zimny beton,cegły,deski i co tam jeszcze w ich kryjówkach jest.
Gabryni życzę powodzenia i jak najlepiej w nadchodzącym,nowym życiu ASK@ a Ty wreszcie mega odetchniesz jak odejdą problemy z nią i jej licznym potomstwem i tego Ci życzę kobieto I oby nie przyszły inne lub choćby dały trochę czasu na oddech,zanim nadejdą.

[Myszorek]

Śliczna jest, takie ma oczyska piekne. Jak opisywałas, jaka niedotykalska, jak unika klatki, to sobie kocisko takie wrednawe wyobraziłam, a tu malutka, milutka kociczka, tylko zycie ja zmusiło do tego, żeby nie ufać. Zasłużyła na super domek, żeby juz do końca zycia nie musiała sie błąkac, szukac jedzenia.

[meg11]

Śliczna jest, takie ma oczyska piekne. Jak opisywałas, jaka niedotykalska, jak unika klatki, to sobie kocisko takie wrednawe wyobraziłam, a tu malutka, milutka kociczka, tylko zycie ja zmusiło do tego, żeby nie ufać. Zasłużyła na super domek, żeby juz do końca zycia nie musiała sie błąkac, szukac jedzenia.

Zauważyłaś że ona kompletnie nie ma agresji w oczach, inne dzikusy mają specyficzny wzrok-ona nie ma.

[waanka]

Tak! Ja też wyobrażałam sobie Gabrynię jako dzikiego dzikuna, ostrożnego i uciekającego przed człowiekiem. A tu oczy takie jak u domowego kota…

[Sierra]

Tylko ja miałam przeczuć, że Gabi mogła być kotem domowym i rękę ludzką doskonale zna?

[ASK@]

Tylko ja miałam przeczuć, że Gabi mogła być kotem domowym i rękę ludzką doskonale zna?

Niestety, obawiałam się tego. Były przez nią wysyłane sygnały wcześniej. Zanim nie zaczęłam "polować". Ona prawdziwie potrafiła wyskoczyć do mnie z łapami i zębami- miała dzieci do obrony. Potem wyciągnęła wnioski i wolała schodzić mi z drogi.
Wczoraj pozwoliła się pogłaskać córce. Danka mówiła ,że syczała i atakowała ale ostatecznie skończyło się na smyraniu uszek i szyjki. Gdy mnie wczoraj usłyszała, zaczęło się narzekanie. Poszłam wiec do nie z miskami. Nie wiedziała czy ma kręcić kółka czy warkolić. Ostatecznie postawiłam żarcie, usiadłam obok, wyciągnęłam rękę i ... stanowczo ja dotknęłam. Mówiąc wciąż uspokajająco. Złapała mnie zębami. Ale...nie ugryzła. Chwyciła tylko rękę nawet jej nie kalecząc. Łapa też w ostatniej chwili schowała pazury. A więc tak. Możemy główkę ,uszki, szyjkę i ew barki pocyckać. Dalej jest okazywane wyraźne nie zadowolenie. Zdenerwowanie. Gdy się cofło to wszystko wracało do "normy". Ma wiele nerwu w sobie. Wiele niepokoju. Jest w rozterce. Ale pięknie mruczała.
Nawet nie wiecie jaką ulgę czuję widząc ją w klatce. Z tym gołym brzuchem ,w taką pogodę nie byłoby jej fajnie.
Bardzo sie martwię jak sobie poradzi w domku. jak domek sobie poradzi. Jak wszyscy sobie poradzą.
Adopcje to popierdolona sprawa. Wielki stres dla każdej strony.
Trzymajcie kciuki proszę

[egwusia]

Jutro ten WIELKI DZIEŃ GABI?

Kciuki i ciepłe myśli jak najbardziej są!

I wciąż wielka radość.

[IrenaIka2]

[ASK@]

Gabrynia bardzo mnie wzrusza. Nic nie odda uczucia jakie gości w człowieku dotyk kota, któremu sprawia to przyjemność. Mimo strachu i obaw, obcego miejsca i niewiedzy...kot podaje się dotykowi.
Zawsze mnie rusza w środku ten moment.
Gabrynia, jak to z prawdziwymi kocimi kobietka bywa, okazała się być niespodzianką.
Nie, nie mam złudzeń, że będzie już tylko pięknie. To kot wymagający pracy i cierpliwości i czasu. Musi iść swoim tempem.
Wierzę, że będzie cudnym towarzyszem. Otworzy się. Jednak wiele progów przed nią i przed domem. Wzloty i upadki. Nam bywa ciężko a co na powiedzieć "lai"
Gabrysia jest inteligentna. W tą inteligencję wierzę. Że jako typowy koci sabaryta wybierze wygodę, ciepło, pełną miskę i uległą usługę.
Mnie przećwiczyła. Czas na zmianę

[Sierra]

Tylko ja miałam przeczuć, że Gabi mogła być kotem domowym i rękę ludzką doskonale zna?

Niestety, obawiałam się tego. Były przez nią wysyłane sygnały wcześniej. Zanim nie zaczęłam "polować". Ona prawdziwie potrafiła wyskoczyć do mnie z łapami i zębami- miała dzieci do obrony. Potem wyciągnęła wnioski i wolała schodzić mi z drogi.

Jak dla mnie Gabrysia miała bardzo dużo powodów, żeby z zębami i pazurami skakać - dzieci do obrony, ciężkie życie uliczne, no i LUDŹ JĄ ZAWIÓDŁ. Inteligentne koty bardzo długo przeżywają takie rzeczy. Bo jak to ją - piękną, mądra, lśniącą - mógł LUDŹ zawieść ?!

Jedyne czego jej trzeba to ludzia, który nie zawiedzie, da czas i spokój .

Ps. Gabi szalenie przypomina mi moją Kotę - też niesamowicie inteligentną bestię, którą ludź zawiódł.

[Myszorek]

Ja cos czuje, że będzie dobrze, kocia doceni ciepło, jedzonko na czas. Super, że będzie miała domek.