Syberyjskie dranie i Afrykańskie wredoty - potop...

U Ofelii rujka powinna przypaść na ciepłą porę roku, bo ona się urodziła we wrześniu. Czarnidełko, wg oceny weta, jest z przełomu czerwca/lipca (oficjalnie przyjęta data - 1 lipca), więc zarujkować by mogła wiosną. Ale poczekała aż do września. Już się zastanawiałam czy to przypadkiem jednak nie kocur albo czy jednak nie została ciachnięta zanim ją znalazłam (bardzo teoretycznie półroczna kota mogła już być po sterylce).
Za to kotka koleżanki, rasowa, mrauczała już jako półroczne kocię.
jak widać, teoria swoje, a koty swoje :wink:

Rujka trwa nadal... szkoda, że nie jest tak szybka jak u Sierry - tydzień i można odetchnąć. Na szczęście na koniec miesiąca Tulka dostaje czułego kopa w zadek i jedzie odwiedzić kocura :twisted:

.

Właśnie przywiozła rujkującą Tulę do rujkującej Sierry... dziewczyny są niezmiernie zajęte wspólną sex-imprezą (wypinają się do siebie zadkami, chyba jeszcze nie wpadły na to, że któraś musi być na górze :ryk:

), a młodzież się demoralizuje.

Mam podstępny plan uciec jutro do siebie na parę godzin (bez kota!) i w końcu się zdrzemnąć w spokoju :twisted:

A jak ta młodzież w ogóle? Tak poza demoralizacją?

Młodzież rozgląda się za własnymi domami. Jedna dziewczyna już poszła (i jako skończone świnie podstępnie namówiliśmy ludzi na tą bardziej rozrabiającą :twisted:

). W sumie zdziwiona nie jestem - Księciunio strasznie długo zwlekał z wystawieniem ogłoszenia (zrobił to równo 10 dni temu) :roll:

.

To za tym zdrowe, skaczą, rozrabiają i demolują jak na savannah przystało :mrgreen:

. W tej chwili twardo atakują ukochaną ciotkę Tulkę całą bandą :ryk:

. Cieszę się, że dzięki naszym regularnym odwiedzinom (z Tulką i z psiakami) gluty nie boją się przesadnie innych zwierzat :mrgreen:

. Przy tej rasie socjalizacja jest wybitnie ważna i...trudna :roll:

O jaki podstęp niecny! Oby tego tu nie przeczytali :mrgreen:

Za socjalizację! :piwa:

Se moga czytać, kluczy nie mają :twisted:

.

A jednak łajza dalej rujkuje (właśnie namawia 4-miesięcznego buldożka na numerek). Po prostu rano była zaspana :roll:

No i czego się śmieje? Taka prawda :mrgreen:

Księciunio właśnie siedzi i jęczy, żebym go przekonała, że musi zostawić Lucie :ryk:

. Przecież wcale nie zobaczyłam jej pierwszy raz na oczy (jako mały, rudy skrawek futra) i nie powiedziałam "a ta z tobą zostanie na zawsze" :ryk:

. Zapomniał, naiwniak, że jestem mistrzem przewidywania przyszłości i kłócił się, że Luci lepsza :lol:

. Przeszło mu, jak dziewczyny pokazały charakterki - nie chcecie wiedzieć jakich podstępów użyliśmy, żeby to Luci pojechała do nowego domu :twisted:

.

Przy czym powtarzam, on jęczy o przekonanie go... bo to facet i sam męskiej decyzji podjąć nie umie :twisted:

.

A Tulka już chyba faktycznie kończy rujkowanie (po 2 tygodniach :strach:

). Bardzo dzielnie znosi też codzienne zastrzyki... jedynie szokuje mnie jaką ona ma twardą i grubą skórę

. To już szczury się łatwiej dźgalo

.

Aaa szczury się łatwiej dźgało... Co to za kot, ta Tulia! :201461

Nul szczury słyną z wybitnie twardej i grubej skóry...

Niejednego zwierzaka w swoim życiu kłułam i przysięgam, nawet 50-kg pies był łatwiejszy! W sensie samego wbicia igły, bo jeżeli chodzi o zachowanie Tuli to jest ona aniołem - bierze się kotka, kładzie na stole, spokojnie zaczyna przygotowywać strzykawkę (kotek grzecznie leży), zatrzymuje na moment, żeby pogadać z Księciuniem... kotek zaczyna mruczeć... chwytam koteczka za skórę, kotek dalej leży... zmieniam miejsce (bo gdzieś tam kłułam wczoraj, a nie chcę zrostów), kotek cały czas leży... w końcu wkłuwam się, podaję lek, zabieram igłę... kotek leży... całuję rozmruczany ryjek i ściągam Tulę ze stołu :1luvu:

.

U Sierry nie robię zastrzyków, do niej potrzebna jest torba iniekcyjna. U kociaków dawałam radę, ale byłam nieźle podrapana (mieliśmy jakąś biegunkowo-wymiotową zarazę na święta, cała banda dostała antybiotyki) :evil:

.

Super opis nie-do-uwierzenia

w sensie zachowania kotki na stole do kłucia!

Bo syberyjczyki są jakieś takie inne... inne niż wszystkie koty domowe. Są spokojniejsze, łagodniejsze, mają mniej alergenów w ślinie i śmieszną budowę ciała (trochę krótsze łapki i długi grzbiet ułatwiały im życie w lasach, dając przy tym lekko "jamnikowaty" efekt)... właśnie dlatego jestem zakochana w tej rasie i chcę ją hodować - żeby zachować ich inność, nietypowość i odpowiedni wygląd (pojawiło się wiele syberyjczyków np. z szczęką main coona czy "długołapnych", bo rasa robi się popularna i niektórzy hodują tylko dla kasy :strach:

)

W dniu wczorajszym dorwałam Tulkę w trakcie jedzenia kurczaczka. Po zrobieniu zastrzyku spojrzała na mnie ze wzgrokiem "no może jeszcze w kuwecie mnie dziabaj :roll:

" i jadła dalej :ryk:

. Naprawdę, UWIELBIAM robić jej zastrzyku :twisted:

. Ta jej absolutna obojętność z jaką przyjmuje wszelkie tego typu zabiegi jest wprost wspaniała :1luvu:

. Jedynie z kontrolą podwozia mamy problem - kot się wierci, kłaków pełno... brakuje mi za trzech rąk, żeby jednocześniej rozciągać kota (który akurat kontroli tych okolic nie lubi), drapać (żeby się nie wiercił) i rozgarniać te kłaki nieprzebrane :roll:

Ja za to dostałam dzisiaj jakiejś paskudnej alergii. Nie jest to nic niezwykłego (moja najdziwniejsza alergia dotyczy... stacji metra

), ale pali mnie skóra nacałej twarzy, przedramionach, dekolcie i rękach... Zastanawialiśmy się co mnie uczuliło tym razem . Księciunio twardo twierdzi, że to te wszystkie łakocie (bez witamin), które mu wiecznie wyżeram :ryk:

. Na wszelki wypadek i tak jedzemy za chwilę po nowe poduszki i bawełniane poszewki - najbardziej podejrzany jest jasiek, którego u Księciunia używam (bo zapomniałam swojego z domu :oops:

). Jasiek poszewki nie posiada, za to posiada jakieś sztuczne futerko :roll:

.

Zazdroszczę obsługiwalnego zastrzykowo kota.
Mojej Ofelii boją się wszyscy weterynarze. Jedyna opcja kuja to metoda naramienna - wyjmuję kota z transportera, zarzucam sobie na ramię (łepetyna i przednie łapy z tyłu, dupinka do przodu) i przyciskam za kark do siebie. Działa - o ile kota nie dostanie wścieku przed wyjęciem z transportera, bo wtedy to ja sama się jej boję.
Czarnidełko u weta udaje że jej nie ma, można z nią zrobić prawie wszystko, ale żeby nie było za dobrze, to najpierw trzeba ją w domu złapać i spakować. A że to panikara, to przy próbie łapania wyrywa się i zwiewa z prędkością światła za kuchenne szafki.

Syberyjskie dranie i Afrykańskie wredoty - potop...

Kto przegląda forum