InkaPigulinka (*)59, Mania[*] Kolumb[*], Lusia[*] pyt.s.95

Ja przynoszę zawsze śnieg w misce. Póki nie stopnieje to jest chwila zabawy.

Nala uczona była chodzenia na smyczy, w szelkach, od małego. Wszystko super. Spacerujemy tak do dzisiaj.
W tym roku jednak bardzo przestraszyła się tramwaju. Byłyśmy dość blisko torów. Szelki nas uratowały, bo szybko mogłam wziąć ją na ręce i utulić. Jak by nie miała szelek to szukaj wiatru w polu.

Lilka też próbowaliśmy nauczyć chodzić w szelkach. Było to z 10 lat temu. Nigdy więcej nie próbowaliśmy.
W trakcie jedynej próby kocur skakał w tych szelkach ponad moją głowę, później się z nich wyplątał i niestety obrał kierunek ucieczki w stronę ulicy.
Dobrze, że ulica była spory kawałek dalej i Ł. zdołał go wyprzedzić i zagrodzić drogę tak, że kot zawrócił.
Tak torował mu drogę, aż kot wpadł do klatki schodowej. Tam też nie chciał nam się dać złapać. Robiliśmy to na siłę i skończyło się na całkiem mocnym podrapaniu.

Jeśli Curek nigdy nie był na spacerze i nie był uczony od maleńkiego szelek to odpuść sobie. On jest szczęśliwy w domu i na prawdę na siłę nie trzeba go uszczęśliwiać. Pamiętaj, że dla kota w amoku nie istnieją bariery. Płoty i mury znikają a kot nagle skacze tak wysoko, że aż trudno uwierzyć.

Poza tym określenie "szelki" może sprawić, że ktoś użyje czegoś, co się zakłada przez głowę i tyle. A to powinna być uprząż, jak najszczelniejsza.

Chikita pisze:Kotyna raz, że kot może zwiać, dwa może mu się spodobać i będzie chciał jeszcze, trzy może się przeziębić. Swoją puszczam, bo jest zahartowana. Świat zewnętrzny może okazać się ciekawszy i kot ogłuchnie i smakołyki nie będą istotne.
Lepiej nazbieraj śniegu i mu przynieś. Nie każdy kot nadaje się do takich ekscesów.

Najbardziej obawiam się przeziębienia i tego, że jak mu się spodoba, to będzie tęsknił. Okolice wokół bloku zna, ale latem. Wybrał się parę razy na spacer via okno. Może niepotrzebnie rozważam tę sprawę, bo na śnieg na razie nie zanosi się, a już na pewno nie na tyle, aby nazbierać w miskę. A to dobry pomysł.

Dziewczyny mają rację, raz że kot domowy po takim spacerku może się przeziębić. Dwa że kot wystraszony czymś zwiewa i nie zwraca uwagi na nic, a smaczki przynętowe można sobie zjeść samemu.
Spacerowałam swego czasu z Ofelią na smyczy. Nie dość że w pewnych sytuacjach potrafiła wyswobodzić się z szelek (zdolna kocica) to jeszcze zwiewając przed np nagłym hałasem wyrwała mi kiedyś smycz z ręki. Dobrze że kota była uczona od kociaka chodzenia na smyczy i znała drogę do domu, ale co się strachu najadłam! A rezygnacja ze spacerów oznaczała słuchanie kociego wycia pod drzwiami.
Całe szczęście że spacery się urwały - i to po tym jak Ofelia skorzystała z niedomkniętych drzwi do mieszkania i sama sobie zrobiła spacerek. Owszem wróciła grzecznie, ale pewnie ją coś wystraszyło, bo od tej pory nie chciała wychodzić, a wyniesiona na podwórko gnała z powrotem do domu.

Kot-tyna pisze:
Chikita pisze:Kotyna raz, że kot może zwiać, dwa może mu się spodobać i będzie chciał jeszcze, trzy może się przeziębić. Swoją puszczam, bo jest zahartowana. Świat zewnętrzny może okazać się ciekawszy i kot ogłuchnie i smakołyki nie będą istotne.
Lepiej nazbieraj śniegu i mu przynieś. Nie każdy kot nadaje się do takich ekscesów.

Najbardziej obawiam się przeziębienia i tego, że jak mu się spodoba, to będzie tęsknił. Okolice wokół bloku zna, ale latem. Wybrał się parę razy na spacer via okno. Może niepotrzebnie rozważam tę sprawę, bo na śnieg na razie nie zanosi się, a już na pewno nie na tyle, aby nazbierać w miskę. A to dobry pomysł.

Rzeczywiście śnieg w misce może być dobrym pomysłem.
Żaden z moich kotów (a było ich u mnie chyba 8 albo i więcej, w różnych układach, nie więcej niż 4 naraz) nie miał ochoty na poznawanie śniegu.

W zyciu bym nie wyszła z domowym kotem na podwórko, nawet w szelkach :strach:

Curek nie jest do końca domowy. Latem prawie codziennie jeździmy na działkę i tam nie ma żadnych ograniczeń. Chodzi, dokąd chce, wraca - kiedy chce. Czasem znika na 2 - 3 godz., zwłaszcza przed wieczorem. Wie, że gdy się pokaże, zapakuję go do transporterka i wrócimy do domu.

Kot-tyna pisze:Curek nie jest do końca domowy. Latem prawie codziennie jeździmy na działkę i tam nie ma żadnych ograniczeń. Chodzi, dokąd chce, wraca - kiedy chce. Czasem znika na 2 - 3 godz., zwłaszcza przed wieczorem. Wie, że gdy się pokaże, zapakuję go do transporterka i wrócimy do domu.

Cóż, dla mnie to nieodpowiedzialne. Jak zniknie to później nie rób tu lamentu,że go nie ma albo stała mu się krzywda.

MalgWroclaw pisze:Poza tym określenie "szelki" może sprawić, że ktoś użyje czegoś, co się zakłada przez głowę i tyle. A to powinna być uprząż, jak najszczelniejsza.

Ktoś wie, co to są szelki dla kota i przez głowę nie wkładałby. Chciałam Curka od maleńkości przyzwyczajać do szelek i uszyłam mu uprząż zgodnie z zaleceniami specjalistów. Cóż, nawet taki malutki nie pozwolił założyć sobie. Jest niedotykalski. U weterynarza przechodzę z nim katusze. Obcinanie pazurków - wolałabym w kamieniołomie pracować. Przychodzi do domu babeczka od kociej piękności - pierwszy raz pozwolił obciąć, a drugi - skończył się dla mnie krwawo. Nie reaguje na chwyt za kark, nie da zawinąć się w koc. Już nie będę mu obcinać, żal mi jego i siebie.

Dyktatura pisze:Cóż, dla mnie to nieodpowiedzialne. Jak zniknie to później nie rób tu lamentu,że go nie ma albo stała mu się krzywda.

A dlaczego sądzisz, że będę robić "tu" lament? Twój post sprawił mi przykrość.

Kot-tyna pisze:
Dyktatura pisze:Cóż, dla mnie to nieodpowiedzialne. Jak zniknie to później nie rób tu lamentu,że go nie ma albo stała mu się krzywda.

A dlaczego sądzisz, że będę robić "tu" lament? Twój post sprawił mi przykrość.

Nie chciałam sprawiać czy przykrości tylko uzmysłowić na co narażasz ukochanego kota.
To, że 1000 razy wróci nie oznacza, że za 1001 również.

jolabuk5 pisze:W zyciu bym nie wyszła z domowym kotem na podwórko, nawet w szelkach

Bym też

Dyktatura pisze:
Kot-tyna pisze:Curek nie jest do końca domowy. Latem prawie codziennie jeździmy na działkę i tam nie ma żadnych ograniczeń. Chodzi, dokąd chce, wraca - kiedy chce. Czasem znika na 2 - 3 godz., zwłaszcza przed wieczorem. Wie, że gdy się pokaże, zapakuję go do transporterka i wrócimy do domu.

Cóż, dla mnie to nieodpowiedzialne. Jak zniknie to później nie rób tu lamentu,że go nie ma albo stała mu się krzywda.

Też tak sądzę

A ja bym tak, ale mi się nie chce :wink:

Kot-tyna pisze:
MalgWroclaw pisze:Poza tym określenie "szelki" może sprawić, że ktoś użyje czegoś, co się zakłada przez głowę i tyle. A to powinna być uprząż, jak najszczelniejsza.

Ktoś wie, co to są szelki dla kota i przez głowę nie wkładałby. Chciałam Curka od maleńkości przyzwyczajać do szelek i uszyłam mu uprząż zgodnie z zaleceniami specjalistów. Cóż, nawet taki malutki nie pozwolił założyć sobie. Jest niedotykalski. U weterynarza przechodzę z nim katusze. Obcinanie pazurków - wolałabym w kamieniołomie pracować. Przychodzi do domu babeczka od kociej piękności - pierwszy raz pozwolił obciąć, a drugi - skończył się dla mnie krwawo. Nie reaguje na chwyt za kark, nie da zawinąć się w koc. Już nie będę mu obcinać, żal mi jego i siebie.

Dlatego właśnie nie brałabym go na spacery

InkaPigulinka ()59, Mania[] Kolumb[], Lusia[] pyt.s.95

Kto przegląda forum