OTW21- czas Sorrunia :(

**Adopcje: 12 >>**

Dzień nastaje i musimy żyć. Zadbać o swoje koty i siebie. O dzikunki też.

Zaniedbałam wiele w pisaninie.
Przede wszystkim nie podziękowałam Wam za pomoc.
Dziękuję :201494

Za wpłaty jakie wpłynęły :1luvu:

Gabrysi za pakę żarcia i żwirku. :1luvu:

Gabrysia znalazła Violę i interesowała sie jej losem.
Hani za żarcie specjalistyczne dla Sorrunia i Węgielków :1luvu:

Dziękuję za bluzę polarową w cudnym kolorze. :1luvu:

Piotrkowi z Kiosku za puszki ,które dodaję do nerek.
Dziękuję przede wszystkim za wpłaty na zbiórkę Sorrka. Za jej podbijanie i rozsyłanie. :1luvu:

Jeśli kogoś/coś pominęłam przepraszam. Głowa nie ta :placz:

Ale serdecznie jestem wdzięczna za każde wsparcie.

maczkowa pisze:I ASk, wyżej pytałam, może przegapiłaś- jakie karmy najbardziej by Ci się teraz przydały?

maczkowa, przepraszam za gapiostwo. :oops:

Tyle się działo ,że odkładałam ciągle odpowiedzi.
Najbardziej nam potrzeba saszetek Felixa i dobrego,drobnego suchego dla dzieciejstwa.

Ciężko ze wszystkim się ogarnąć. Każda śmierć zostawia ślad wielki w duszy. Ale w domu są podopieczni, w tym chore Węgielki. Są koty wolno bytujące, o które trzeba dbać. Trzeba się zebrać i robić swoje. Życie pędzi. Gabrynia zniknęła. Jedzenie w "jej" miejscu nie jest ruszone. Wczoraj wracając z pracy wlazłam na teren kotłowni. Poszukać kocicy. Obeszłam zakątki, zakamarki, wołałam i kiciałam. Zajrzałam w każdą znaną mi dziurę. Obejrzałam każdą tymczasową stołówkę, zmontowaną na szybko w miejscu gdzie się przeniosła. Doszłam do starego materaca i ... na pustaku siedziało "coś". Kocik. Chyba młody. Przyglądaliśmy się sobie. Zawołałam. Wyjęłam saszetkę. Ale to coś uciekło i przerażenie mnie wzięło. Mogłam na szybko mu się przyjrzeć bo na chwilę zatrzymało się przy płocie, zanim znikło za nim. Szaro biały koci nastolatek brudny jak cholera. Chudy jak dwie cholery. O okrągłym pysiu. A najbardziej zmartwiło mnie to ,ze bardzo kulał. Miał coś z przednią łapką. Obok jest stołówka a on siedzi wśród gruzu taki chudy. Zostawiłam żarcie na desce. Gdy wyszłam zaczęłam go szukać. Ale tam aut pełno, mógł się schować pod nie. Piotrek z kiosku nie widział go. Choć przelazła bieda na wprost niego. Ma mieć baczenie. Obdzwoniłam znajomych, przychylnych kotom, by zwrócili uwagę.
Dziś miałam wejść na teren by mu zostawić żarcie przy "rannym" karmieniu ale ludzka "młodzież" z wielkim hałasem przez dziurę się przeciskała by zabalować w kotłownianych komnatach. Nie byli to "moi". Wolałam się nie pchać.

Trzymam

Trzymam mocno, też jedz i śpij.

ASK@ pisze:Najbardziej nam potrzeba saszetek Felixa i dobrego,drobnego suchego dla dzieciejstwa.

Już idą

smacznego kociejstwu duzemu i małemu

Spokojnego dnia.

**Adopcje: 12 >>**

Dzięki za kciuki i życzenia dnia miłego.

Wczoraj padłam. Zmęczenie i stres swoje zrobiły. Jednak wcześniej zaliczyliśmy z Meggi weta. Upojny sobotni ranek pod kroplókę. Założony ma venflon. Niby nie odwodniona jest bo skóra opadała ale krew do badań nie leciała, a śluzówki białe. Karmię ją przez strzykawą i nawet chętnie je.Uff... Co bardzo mnie cieszy. Dostała zamówiony Zylexis.
Molli dziwnie chrycholi. Jakby miała katar ale taki siedzący w głębi. Gra jej w nosie. Przeprosiłam się z Fosprenilem.
Młoda wetka stwierdziła na wzdechu "bo pani koty o takie trudne przypadki są". Tak, są. Bo mają przeszłość. Bo nie są domowymi pupilami. Bo ich start w życie jest już z miejsca przegrany. Mamy koty, które łamią nauki udzielane w szkołach. Gdzie trzeba pomyśleć i dostosować się.
Przypadek Violi, tak jak Toli, wstrząsnął nimi. Uczy, że nie ma książkowych chorób.Że nie można bagatelizować niczego. Pomyśleć. Posłuchać opiekuna. Bo on czasem ma więcej wiedzy o kocie.
Jestem zmęczona niesłychanie. Psychicznie i fizycznie.
Maluszki nażarły się i śpią. Znikła mi gdzieś Meggi a strzykawa naszykowana.

Nie dziwię się zmęczeniu

Sytuacja nie sprzyja relaksowaniu się.

Trzymaj się mocno. I koty też.

Trzymajcie się :ok:

**Adopcje: 12 >>**

Kciuki się zdadzą.
Małej Meggi nie odpuszcza gorączka. I wenflon się zatkał. Po dobie. Coś dziwnego w pysiu się jej zrobiło i to chyba ją boli. Jakby oderwał się kawałek wargi od przodu, przy zębach. Skóra wygląda jakby obumarła. Dlatego przestała, tak sądzę, jeść. Strzykawke chętnie pije i oby tak było. Ale tylko jedną stroną. Jest najmniejsza i najsłabsza z rodzeństwa. Unikała zawsze w zabawach kontaktu jakby bojąc się uszkodzenia. Zawsze była wycofana. Ale teraz nawet nie jest zainteresowana miska i zabawą. Podsypia osobno. Od złapania o nią się martwiłam bo było, wedle mnie, coś z nią nie tak.
Zaraz do weta. Może uda się wreszcie badania zrobić.