OTW20- Angelek(*)... a życie musi toczy się dalej!

Takich co to kochają jest wielu. Tylko świadomość zerowa

Jak się czujecie? U nas trochę deszcz pada.

U nas te - szaro, buro, mokro. Biedne te zwierzaki co nie mają się gdzie ogrzać w taką pogodę.

Asiu..?

**Adopcje: 10 >>**

Mam wariactwo w pracy i jestem zgnębiona i padnięta.
Mamy toksyczną koleżankę w pracy (chyba o tym pisałam już) co zrobiła nam taki kipisz, że jeszcze mi się ręce trzęsą. Oparło się o dyrekcję z kierownictwem. Suma sumarum dostałam nową działkę do zrobienia. Muszę się jej nauczyć a stara już jestem :placz:

Nie czuję się wyróżniona. Mam wrażenie ,że ta osoba już sobie to umyśliła i robiła wszystko by osiągnąć swój cel. Co zrobiła. Ale to moje wrażenie.

Dziś rano było już widniusio. O dziwo było tych kotów od cholery. Przyszedł biało-czarny i czarny. Czekały w ogródku Mamuśki. Była chuda bura trisia z komunałki, dziecko jeszcze. Był rudy i krówek -koty właścicielskie. Musiały dulczeć przez noc. Bo wątpię by ktoś o 5 rano tyłek zrywał i schodził by drzwi otworzyć. Przy Szyluni, gdy ją wołałam, coś mi zaskrzeczało za plecami. Myślałam ,że to ona. Bo potrafi tak jojczyć gdy zagapię się. Odwracając się szukam oczami sylwetki kulistej a zobaczyłam... rudzielca. Klona Mamuśki. Stał i gadał do mnie. Przestałam wzywać Szylunię dając temu naszykowaną miskę. Zeżarł aż mu się uszy trzęsły. Zerkałam na ucho ,jednak nie było przycięte. W sercu zalęgła mi się nadzieja, że to może nasz kocurek co zaginął. On nie miał zaznaczonego ucha i tak piszczał do mnie. Ale to chyba nie on. Pomijam,że dobrze wygląda. Oby to był czyjś. Tylko niepokoi mnie wyraźny ślad po obroży na szyjce.
To wszystko przyłazi na wyżerkę do naszych stołówek. Nie ma szans zabronić, zakazać. Poza tym chyba nawet nie chcę. Nie wiem jaki kot potrzebuje pomocy. Trudno, latam , płaczę, płacę i kroję. :strach:

Dziś mi aż niedobrze z żalu za Kocurkiem. Taki już się fajny zrobił. Wyleczony, gadatliwy, czekający pod tujami.
Rudo-białego nie widać. Nie wiem czy je za tym płotem. Ptaki na pewno wyciągają resztki ale może i on coś złapie. Jeśli żyje jeszcze. Widno się robi i sroki z wronami już sterczą i stróżują gdzie się sypnie trochę dobra.

**Adopcje: 10 >>**

Cisza. Jak zwykle. I jak zwykle post pod postem...moim :mrgreen:

Dawno nie było adopciaków.Tych dawno, dawniejszych.

Teodor i Zelda. Taka tragiczna pierwsza adopcja. Mało nie umarły z załamki porzucenia. A druga, marzenie. Teoś po naszej lewej. Zeldzi mordkę poznam zawsze. :1luvu:

Nie mogłabym marzyć o lepszym Domku :1luvu:

Czary i Mary. U nas Daruś i Darusia . Najnowsze zdjątko ze stronki ich Dużego, Johna Law.Już na stałe chyba wrócili do USA.

Amelcia. Ona już jest koteczką z latami (ma ponad 10-tkę) i przeszłością. Jest po operacji (u nas) zagrażającej jej życiu rozległej przepukliny- ma wszytą siatkę.A teraz miała usuwaną listwę mleczną . Kastrowana była u nas jak miała ze 3 latka. W takim wieku do nas trafiła. Wszystko pięknie się zagoiło. Guzy nie były złośliwe. Niech tak zostanie!

Gutek. Przystojniak jakich mało. Przyplątał się na moje osiedla już jako doroślak. Na początku myślałam,że wychodzący. Ale jego pogarszający się stan wskazywał na coś innego. Nie podchodził do mnie. Bał się. Miałam go łapać na sprzęt gdy któregoś wieczora ,bardzo mocno mroźnego ,córka przyniosła go pod kapotą. Potem pojechał do wymarzonego Domku! Do Beatki ze Stalowej Woli :1luvu: