OTW20- Angelek(*)... a życie musi toczy się dalej!

[meg11]

Ku..a ale się je..y rok zaczął.Asiu Kropuniu [*][*][*]

[kwiryna]

płaczę z Tobą.
Kropeczko[*]

[Szalony Kot]

Tak bardzo mi przykro. To za dużo naraz

[jolabuk5]

Dopiero teraz doczytałam. Straszny poczatek roku
Wedelku[*]
Kropeczko[*]

[ASK@]

Znalazłam fotki Kropci z 2014 roku.



Cała trójka już za TM



Bardzo nam w okresie rocznym stado bezdomniaków przetrzebiło. Bardzo! Straszny czas.Podrzucone nowe koty przyniosły choroby. Same w większości umarły i "starocie"pozarażały.
Dzisiejszą nocą nie spałam tylko wspominałam je, płakałam i nie mogłam sobie darować. Czego? Nie wiem. Wiem ,że nie moja to wina ale tak się czuję. Mało sypiam. Męczą mnie olbrzymie bóle głowy. Wszystko to nerwy i zmęczenie. Dzisiejszy ranek był straszny. Poszłam z miską nakarmić ...Wedla. zatrzymałam się w pół kroku. Nie dobrze mi się zrobiło z tęsknoty. A na podwórku odruchowo skręciłam w kierunku okienka Kropci i już usta otwierałam, by ją wołać. Ona już nie przyjdzie. Nigdy! Jakby mnie ktoś w podołek kopnął z wielka siłą. Nie przyjdzie tak jak inne , z którymi nie zawsze mogłam się pożegnać. Któregoś dnia nie przyszły. Paskudnie przyznam się ,że wolę wiedzieć o śmierci kota niż żyć w niewiedzy. Wypatruje się go wtedy wiele dni, tygodni, miesięcy. Męczy nie wiedza i strach. Tak leśna Bunia zaginęła ostatnio. Bardzo się o nią martwimy i ciągle mamy nadzieję ,że się pokaże. Tak też Kocurek i Dzidzia znikły któregoś dnia. Też ich wyglądam.

Liczyłam się z tym, że Kropcia zostanie u mnie na dożycie. Liczyłam się ,że słaba jest i chora. Wiekowa. Że nie będzie mogła wrócić pod chmurkę po leczeniu. Więc by nie wróciła. Myślałam jak z Januszem zacząć gadać. Grunt szykować. Wiem ,że zgodziłby się. Choć nie byłby zadowolony. Ale pokochałby małą pewnikiem. Liczyłam się z kłopotami poważnymi ale nie ze śmiercią. Że zostanę panem o mocy decyzyjnej. Że to ja będę winna jej odejścia.
Wedelek... Kropeczka... Dziecko... Pierniczek...
To są moje koty. Są moje, taka jest rzeczywistość. I te w domu. I te na podwórku. Mam o nie dbać a nie pozbawiać oddechu. Zabierać im życie.
Strasznie to męczące. Takie durne myśli się plączą, jest wieczne gdybanie i wielkie poczucie winy.

[muza_51]

Dla Kropci [*].

[IrenaIka2]

[*] po prostu słów brakuje ...

[Alienor]

Kropeczko [*]
Asiu, przytulam. Wiem jak bardzo potrafi dobić taka czarna seria

[Gretta]

[*] Kropeczko...

[waanka]

Kolejna wiadomość jak kamień...
Kropeczko

[amcia]

Bardzo współczuję...
Ale co było Kropci, że tak nagle trzeba było ja uśpić?

[gusiek1]

Dopiero doczytalam Kropeczko (')

[MalgWroclaw]

Dziś też myślę o Was.

[ASK@]

Dziś też myślę o Was.

Dzięki. Mnie wczoraj na ament rozebrało po wecie. Byliśmy z Milą. Nerwy puściły na tyle, że nie mogłam opuścić łazienki i kibelka z objęć. Zszarpało mnie jak burą szmaciorkę i poległam po lekach.
Milunie na USG lepiej. Wątroba ma wyraźniej mniejsze stany zapalne. Nerki to samo. Zobaczymy jak badania wyjdą. Niestety gardło paskudne. Zęby do zrobienia. Tylko ten jej stan ogólny nie upoważnia do grzebania w paszczy. Błędne koło.

Bardzo współczuję...
Ale co było Kropci, że tak nagle trzeba było ja uśpić?

Kropeczka była jakaś słaba i coraz mniej jadła. Widząc ją tylko nocą trudno było mi osądzić jej stan gdy biegusiem przelatywała. Jednak skojarzyłam jak skubała jedzenie. Wyraźnie też schudła. Taka malunia się zrobiła. Zapadła decyzja o łapaniu. Trudna, bo zimno jest i ew przetrzymanie w szpitaliku, to rozhartowanie kota. Ale jak już pisałam, zaczęłam się liczyć z faktem, że kota trafi do nas. Udało się od razu ucapić futro. Zapach z pyska, gdy ją wkładałam do transportera, nie zostawił złudzeń. Capiąca ręka po trzymanym kocie także. Pod palcami czułam kosteczki obciągnięte futerkiem. Stroszyć się zaczęło. Mocznica i zęby jak nic.
Niestety u weta okazało się, że ma dodatkowo dodatni FELV/FIV . A mocznica jest tak zaawansowana ,że mała nadzieja na wyleczenie. A zabiegu paszczy, koniecznego, może nie przetrzymać. Lub nie dożyć. Do tego doszedł wiek koci. Po rozmowie z wetką, konsultacjach i realnych ocenach stanu/szans Kropinki, mała została poddana eutanazji.
NIGDY na moim terenie nie było FIV i FELV. Każdy kot testowany był przed leczeniem czy wzięciem do domu. Wszystko było ujemne. Biała, siostra Kropki, była ujemna. A żyły tyle lat razem i to bardzo blisko. Uważam ,że nowe koty je przyniosły. Podrzutki czy też "szczęśliwe" wychodzące. Zastrzeliła mnie informacja o obu dodatnich testach. Częściowo nie wykluczam ,że będąc wyjątkowo słaba miała je fałszywie dodatnie. Ale nie można wykluczyć i tego ,że jednak była nosicielem obu chorób. Za dużo jak na jedną drobniusią starowinkę.

[ASK@]

Cicho u nas.

Wiem, wielu może myśli ,że nie podołałam. Dałam palmę. Kochani, gdyby dla Kropy była realna szansa godnego życia, to by ze mną została. Nie boimy się z Januszem wyzwań. Ciężką decyzję podjęłam po przeanalizowaniu wszystkiego, długiej rozmowie z wetem. Tylko dobro kota liczyło się najbardziej.