OTW17- życie leniwie toczy się dalej...

Jejku biedulek malutki :201461

I co u weta byłaś czy sama leki jakies mu dałaś?
Jejku by mógł zawalczyć ten maluch choc troszke :cry:

mnie az sie serce ściska jak czytam o nim

**Adopcje: 9 >>**

Byłam u weta. Nasza chce go widzieć. Nawet nie mam szans domowo zadziałać bo...leków nie dostałam na wynos.
Mnie ręce już opadają. Kota żal straszny. On cierpi a my zamartwiamy się.

Biedny maluch

niech to choróbsko go wreszcie opuści !!

Enterku, zdrowiej kochanie :ok:

Ojej... kiedy to cholerstwo odpuści? Ależ franca z tej calici... trzymam dalej kciuki!

nie wiem, czemu nie dostałaś leków. Jak się dziś czujecie?

Koteczku walcz
:ok:

**Adopcje: 9 >>**

Z prostej przyczyny Małgosiu leków nie mam w kieszeni. Mamy być z nim w gabinecie. Na osłuchanie, obejrzenie, dodanie co trzeba ew zmianę leczenia. Wetka, mimo wielu lat znajomości, ma ograniczone zaufanie do nas. Da leki to kujniemy w domu i może coś przegapimy. Pierwszy raz jest nie ugięta w tej kwestii. Enterek jest problemowy. Dziwnie reaguje na leki, zaparty w jedzeniu...do tego potrafi w stresie nam odpłynąć. Wyłącza się, traci przytomność jakby. Nie wiem jak to nazwać. Jeździmy więc , wsio jest robione na miejscu a w domu to tylko miłość :mrgreen:

Na poważnie, pierwszy raz od wielu lat, mam takiego pietra przy grzebaniu przy kocie. Tym ciężej jest, że wsio co zapodaje się do pyska konczy wymiotami. Myślę z wetka nad Zylexisem by deczko go wzmocnić. Skoro nic innego nie łyknie. A obecna kalici jest " inna " niż te " zwykłe".

Ranek taki sobie. Zmęczeni jesteśmy. Janusz miał mieć wolne ale nie ma. Wodę zakręcają bo coś w bloku grzebać będą. Mały się obudził ale nadal na " chlebak " leży. Choć oczki przytomne są.
Dzięki za kciuki

W sumie pani doktor ma rację, odpowiedzialna jest. Pewnie bierze też poprawkę na Wasze nerwy.

**Adopcje: 9 >>**

Coś mi strona wstaw.org nie działa. Fotki chciałam wstawić.
Entusia historia chorobowa trwa.
Udaję, że to co gówniarz wyprawia jest " normalne ". Dziś był lekko dziwny inaczej. Oczki przytomne ale... To "ale" to częste słowo w jego przypadku. U wetki wyszło, że ma teraz 37,1 temperatury. Wczoraj 40- tka odbiła. To trzeci taki rzut po wysokich wskaźnikach. Są nowe ranki w pysku. Falująca temperatura nie wróży nic dobrego ale może u niego taki standard choroby jest. Co dziwne, on lepiej przy niższach funkcjonuje. Lepiej " je " nawet. Ciepła Conva poszła prawie bez oporów. "Prawie" to także częste słowo.
Eterek wzbudza respekt wielki. Taki to potrafi. Dziś białe rękawiczki i pokłony i głaski większe niż zwykle były w gabinecie. Wczoraj darł się tak okrutnie i tak wyrywał, że zapowietrzył się i stracił prawie przytomność. Wiele strachu napedził wszystkim. On tak ma. Oczy mu uciekają i wiotczeje jak boi się . Ale wczoraj przeszedł sam siebie. Stanęło więc na podskórnej i ew w domu dorobię
Bateria zastrzyków zapodana seriami z przerwami. Co by drania uspokoić. Potem płakał drogę całą autobusem. Wzbudzając sensację lekką. Pecha nawet tam miałam bo wpadli bileterzy. Złapali przestępców strasznych i auto stało. Ale dojechałam , wypakowałam z kocy a cholera ruszyła od razu do misek z chrupami. Potem zjadł troszkę musu. Polazł do budki gdzie matę grzewczą włączyłam. Jak zmienił siedzenie chlebakowe na leżenie boczne to resztę żarcia dostawiłam i pomlaskał prawie do końca.
Ciociom mimbla64 i waance dziekujemy ślicznie za paczki z musami i conva. Już jest w użyciu wsio.
:1luvu:

Dzieciak, jak na razie, woli z niebieskim paskiem. Reszta zje wsio ale reszta ma się dobrze. Niech tak zostanie.

Ech, no to nie trafiłam z tym paskiem

Ale jakby optymistyczniej? Mały kroczek do przodu...
Dużo :ok:

To nadal za Enterka trzymamy :ok:

**Adopcje: 9 >>**

Teraz testujemy zielony. Dzięki Ciocie, że ma co testować :201494

A ja siedzę i powoli zbieram siły.
Zupa się ugotowała. Kolejna radosna twórczość w garze. Fasolowa miała być. Ale... :wink:

Nie było drobnej fasolki to Jaś Średni , za dużo ziemniaków obrałam ale :wink:

nie wyrzuce do kosza. Poszło wsio do gara. Za dużo marchewki, za mało pietruszki, por spięty tertyczką :wink:

poszedł dla ptaków, za mało mięsa na kościach to kiełbasa się wkroiła, za gęste się zrobiło to wody dolałam. Jeszcze susz, jeszcze lubczyk i cebulka. I koniec. Uff. Szlag. Miał mały gareczek być. :strach:

**Adopcje: 9 >>**

Ranek. Ciemnawo i mokro. Siąpi z nieba pokrytego niskimi , skłębionymi chmurami. Tak gęstymi i ciemnymi jak rozwodniona, źle wypłukana ściera. Odkładam parasolkę , torby i idę sprawdzić miski gołębiowe stojące przed blokiem. Deszcz nie deszcz ptaki siedzą przy nich i piją. Co dzień należy uzupełniać. Myję, płuczę, kranówkę nówkę wciepuję w pojemniki. Do mych uszu dochodzi dziwny szum. Szum z poświstem. Z tej brudnej ściery zwanej niebem grzmi bardziej i bardziej. Coraz bliżej i bliżej. Stoję z zadartą głową i czekam. Pamięć mi podsuwa ,że znam ten dźwięk. Zawsze się nim zachwycałam. Zawsze nie mogłam wyjść z podziwu ,że taki odgłos jest w przyrodzie. Jak poszum wiatru co przeciska się wśród gęstowia. Jak szelest liści poruszanych lekkim wiaterkiem . Jak szorowanie rozbujanych drzew korą o korę. Dla mnie cudny.
Chodziłam kiedyś na mierzeję w Sobieszewie tylko po to by słuchać. Całe godziny mogłam to robić i nigdy nie nudziło mi się.
Dziś deszcz kropi moje okulary ale ja czekam. Pani wsiadająca do auta nie gapi się w górę tylko pobłażliwie na mnie. A ja już widzę. Już słyszę nad głową . Są! Przelatują trzy łabędzie. Piękne, majestatyczne, z wyciągniętymi szyjami i wielką rozpiętością skrzydeł. To one , to ich skrzydła, pokonujące opór powietrza wydają taki piękny dźwięk. A ich piękna sylwetka zdobi tą brudną ścierę zwaną niebem. Ludzie pozazdrościli im tego uroku, wolności i dźwięku tworząc MIGI :wink:

Ale nic nie równa się prawdziwemu majestatowi przyrody. I dzień stał się piękniejszy. Zabrałam ze sobą ich widok i ich dźwięk.

Pięknie napisałaś :1luvu:

Nasze były na stawkach około 2 tygodni ale w tym roku jesienią przyleciały tylko dwa bez dzieci...

OTW17- życie leniwie toczy się dalej...

Kto przegląda forum