TOSIA i OGRYNIA osierocone koteczki

**Adopcje: 9 >>**

Iwonko, strasznie współczuję. Bardzo.
Rysiu [*]
Wiem jak to jest. Każdy chyba wie.
Boli śmierć kota, pustka po nim. Boli widok przjaciela co został i jest zagubiony. Małą śmierć Rysia zaskoczyła i nawet trudno sobie wyobrazić co Ona czuje.

Nie zmieniałabym nic w posiłkach. Bo każda dodatkowa zmiana to dotakowy stres. Choć pewnie próbować trzeba bo nie może nie jeść. Może Conva? Może śmietanka? Jajko? Jakiś przysmak co mało kiedy dostają a jest rarytasem. Bycie ze sobą. Bycie obok. Gadanie do niej. Tulanki na tyle na ile pozwoli.
Ona i Ty musicie przejść żałobę. Powoli nawyknie , powoli zaskoczy. Bardzo kciuki za Tosię trzymam.

Nie wiem jak u ciebie ten pomysł się sprawdziłby. U nas tak. Pokierowała mną desperacja. Jak odszedł nasz Bisek, ulubieniec całego stada, jego śmierć wywarła wielki wpływ na nie. Część kotów nie chciała w ogóle jeść. Bisio lubił papusiać na pralce. Tam przychodził dojadać po nim Pikuś i Wojtek. Zaczęłam stawiać tam miskę. Kilka dni zabierałam ją całą, potem zostawiałąm na dłużej, a potem chłopcy zaczęli z niej podjadać. Zaskoczyli.
Wiesz ,że Tosia może także podupaść na zdrowiu więc miej baczenie na nią. Zresztą wiesz o tym.

Bądź z nią

U kotów, które nie chciały jeść z powodu "blokady" w główce stosowałam Relanium (akurat ja najczęściej w iniekcji). Ono wycisza, uspokaja i lekko ogłupia, a jako efekt uboczny właśnie powoduje apetyt. Czasem pomagała nawet jedna dawka na odblokowanie, czasem dwie-trzy, wyjątkowo teraz u Supła załapał dopiero po czwartej dawce.

Tak myślę, że może pomógłby drugi kot, o podobnym temperamencie do Rysia, w podobnym wieku, a może młodszy kocurek.
Rysia z Twoich opowieści bardzo lubiłam i chętnie o nim czytałam.
Bardzo mi przykro i szkoda takiego fajnego wariatuńcia. :cry:

Tosia dużo śpi, więc zastanawiam się, czy po relanium nie byłoby jakiś kłopotów.
Ma taki rytm dnia teraz. Rano przychodzi do mnie na chwilę do łóżka. Ale max. na 3 minuty.
Potem jest obchód mieszkania. Przejdzie kawałek i nasłuchuje. I idzie dalej i znów siada i słucha.
Nie wskakuje na parapet, na którym są kocie legowiska. Co ciekawe obie nie siedzą w miejscach, gdzie siadywały razem z Rysiem. Tosia jest czujna. Dopóki się nie zmęczy.
Około 12:00 wskakuje na ściankę wspinaczkową i układa się do snu.
Ale znowu, nie na tej samej półce gdzie zwykle sypiała z Rysiem, tylko piętro niżej.
Na tej zwykle sypiała Ogrynia. Teraz wcale tam nie wchodzi.
I tak Tosia śpi do 21:00.
Ogrynia wydaje się być na luzie, zaczyna wchodzić do mojego pokoju, bo Rysio jej do mnie nie wpuszczał. Siostrę tak, ale Ogryni już nie. Kłóciłam się z nim, ale bezskutecznie.

To wszystko mnie skłoniło, żeby nie stawiać Tosi miseczki z jedzeniem tam, gdzie zwykle wszyscy jadali.
Tylko u mnie w pokoju. Dzisiaj rano zjadła odrobinę Miamora. Miałam jedyną puszeczkę 80 g tuńczyka z krabami. Troszkę polizała. Pomyślałam, że postawie u siebie i suche i wodę.
Może zaskoczy.

O sobie to nawet nie wspomnę. Wiele już śmierci mnie dotknęło w życiu.
Ale nigdy jeszcze tak nagła śmierć. Zwykle poprzedzała ją choroba albo zaawansowany wiek.
Teraz jest tak jakbym dostała czymś ciężkim w głowę i została ogłuszona.
Los zabrał mi młodego Rysia, cudownego kota, dzięki któremu przeżyłam śmierć mamy i mamy siostry, mojej kochanej cioci. Wniósł do domu życie i radość.
Teraz jest pusto, smutno. Nikt mi nie wskoczy na kolana na sedesie, czy w kuchni gdy jem.
Tosia i Ogrynia to nie są nakolankowce. Cały czas śpią i jest tak, jakby w domu nie było kotów.

emill pisze:Tak myślę, że może pomógłby drugi kot, o podobnym temperamencie do Rysia, w podobnym wieku, a może młodszy kocurek.
Rysia z Twoich opowieści bardzo lubiłam i chętnie o nim czytałam.
Bardzo mi przykro i szkoda takiego fajnego wariatuńcia.

Na młodego kota jestem za stara. Mogłabym go osierocić.
Starszego boję się, żeby ich jeszcze bardziej nie stresować.
Jakiegokolwiek w tej chwili nie rozważam, bo nie wiem czy to nie pogorszy sytuacji.

Jest szansa, że się z Ogrynią bliżej zejdą. Ogryni ubył konkurent, który ją odgradzał od Tosi.
A Tosia też nie nawykła do samotności. Musi jednak nieco czasu upłynąć.
Staraj się coś pozmieniać w mieszkaniu, żeby odwrócić uwagę Tosi od nieobecności brata. Jakieś nowe pudło z walerianą, jakieś nowe posłanko w innym miejscu. Miski z jedzeniem też można inaczej przestawić. Kot skupia się na zmianach i wtedy brak Rysia nie będzie jedynym tematem jej rozmyślań. Tylko nie wszystko od razu.

Zmiany są ryzykowne

MalgWroclaw pisze:Zmiany są ryzykowne

Gdyby to było rewolucyjne przemeblowanie mieszkania. Ale
jedno nowe posłanko, czy koci domek?

To nie zaburzy poczucia bezpieczeństwa, a skupi uwagę na czymś innym. Dopóki nie pojawi się nowy bodziec, będzie oddziaływał stary, czyli odczucie braku Rysia.

**Adopcje: 9 >>**

Wszystko powoli się ułoży.
Iwonko, kochasz je. Jesteś na miejscu, znasz obie. Rób to co serce i instynkt dyktuje. Widzisz ich reakcje i relacje. Twój smutek udziela się i im. I odwrotnie. Czas swoje robi. Będziesz wiedzieć co robić bo je kochasz.Bądź z nimi całym sercem tak jak do tej pory. To jest ważne.
Przytulam

Kocham je nad życie. To moja jedyna rodzina, oprócz mojej siostry.
Nie mamy nikogo więcej.

**Adopcje: 9 >>**

Iwonami pisze:Kocham je nad życie. To moja jedyna rodzina, oprócz mojej siostry.
Nie mamy nikogo więcej.

Wiem Iwonko, wiem.
Znasz mój numer, Dzwoń jeśli chcesz pogadać, powspominać, wypłąkac się ... Dzwoń o każdej porze.

ASK@ pisze:
Iwonami pisze:Kocham je nad życie. To moja jedyna rodzina, oprócz mojej siostry.
Nie mamy nikogo więcej.

Wiem Iwonko, wiem.
Znasz mój numer, Dzwoń jeśli chcesz pogadać, powspominać, wypłąkac się ... Dzwoń o każdej porze.

Dziękuję.

Kochana Ogrynia :1luvu:

Rysiu

znalazłam takie:
http://www.koty.pl/porady/art180,jak-po ... ciela.html

Anna2016 pisze:Kochana Ogrynia
Rysiu
znalazłam takie:
http://www.koty.pl/porady/art180,jak-po ... ciela.html

Aniu. Dziękuję. :1luvu:

Bardzo dobra i pomocna publikacja.

TOSIA i OGRYNIA osierocone koteczki

Kto przegląda forum