WĄTEK ILUSTROWANY. Lolek.

[Megana]

A numeru telefonu nie miał? Choć nie wiem, czy to by coś pomogło. Mąż koleżanki hoduje gołębie. Czasem ktoś dzwoni, że jego gołąb odpoczywa u niego, ale rzadko to jest gołąb po którego opłacało by się jechać, więc informację olewa. Jeśli gołąb trafi do cudzego gołębnika to tam po prostu zostaje. Jeśli do ludzi przygodnych, to może po odpoczynku da radę wrócić do domu.
To jest jak dla mnie niespecjalnie fajne hobby.
Ale historia jak zawsze opisana mistrzowsko

[Avian]

Ale cfffffanizna - czyżby mieszkał z kotami?

[AYO]

Ja mam teorię, że wszystkie zwierzaki w okolicy znają tę metę i jak coś się zdarzy, to walą jak w dym.

[mahob]

Dobrze, że dałaś mu tę kaszę, bo by już nie odleciał. Słonecznik za bardzo kusi
Leć Maniusiu do domu!

[JoasiaS]

Dobrze, że dałaś mu tę kaszę, bo by już nie odleciał. Słonecznik za bardzo kusi

Ten pomysł podsunął mi kolega Michała, który hoduje gołębie i jak tylko usłyszał historię Maniusia, roześmiał się w głos i od razu zawyrokował: KORYTKO mu odpowiada, KORYTKO! Jak nie przestaniecie go tak dobrze karmić, to w życiu nie odleci!
Okazuje się, że miał rację. Podobno kukurydza i łuskany słonecznik to największe gołębie przysmaki

Ja mam teorię, że wszystkie zwierzaki w okolicy znają tę metę i jak coś się zdarzy, to walą jak w dym.

AYO...

A numeru telefonu nie miał? Choć nie wiem, czy to by coś pomogło. Mąż koleżanki hoduje gołębie. Czasem ktoś dzwoni, że jego gołąb odpoczywa u niego, ale rzadko to jest gołąb po którego opłacało by się jechać, więc informację olewa.

Przekonaliśmy się, że numery telefonów właścicieli gołębi są strzeżone jak tajemnica państwowa. My możemy próbować się skontaktować i w formularzu musimy podać swój numer, a hodowcy może kiedyś tam oddzwonią, jak im się będzie chciało . Z informacji umieszczonych na obrączce wywnioskowaliśmy, że Maniuś ma 5 lat, a więc z racji wieku jest doświadczonym gołębiem pocztowym. Myślę, że doświadczonym nie tylko w lotach, ale i w odpoczywaniu - przez dwa dni byliśmy przekonani, że być może ma uszkodzone skrzydła, tak umiejętnie udawał niemożność wzbicia się w górę...

Jeśli gołąb trafi do cudzego gołębnika to tam po prostu zostaje.

Z tym, że ludzie hodujący gołębie wcale tak chętnie nie przyjmują ptaków niewiadomego pochodzenia. Dwóch znajomych Michała odmówiło przetrzymania Maniusia choćby przez kilka dni. Tłumaczyli, że mają zdrowe, szczepione stada i boją się dołączać do nich gołębia, który być może jest na coś chory

To jest jak dla mnie niespecjalnie fajne hobby

Mam te same odczucia. Kiedyś drukowaliśmy foldery z różnymi rasami gołębi. Klient, który nam zlecał druk, dobrze znał temat i trochę nam poopowiadał o faszerowaniu ptaków sterydami i innymi medykamentami, by wygrywały zawody. To były dość przygnębiające historie

Leć Maniusiu do domu!

I już do nas nie wracaj, kochany

[czarno-czarni]

pracowałam kiedyś w klinice wet w Niemczech - specjalizacja gołębie. Miałam mieszane uczucia co do hodowców ale tam bardzo o nie dbają, leczą, dobrze karmią.
I co ciekawe- większość preparatów dla nich, także na kondycję, to homeopatia.

[JoasiaS]

pracowałam kiedyś w klinice wet w Niemczech - specjalizacja gołębie. Miałam mieszane uczucia co do hodowców ale tam bardzo o nie dbają, leczą, dobrze karmią.
I co ciekawe- większość preparatów dla nich, także na kondycję, to homeopatia.

Miejmy nadzieję, że i u nas istnieją tacy sensowni hodowcy.

Moje mieszane uczucia dotyczące hodowli są związane z przedmiotowym traktowaniem zwierząt. Osobiście nie wyobrażam sobie, że wywożę gdzieś daleko w świat ptaka, którego mam pod opieką i wypuszczam z pełną świadomością, że już więcej mogę go nie zobaczyć. Chyba serce by mi pękło na samą myśl, że w czasie długiej drogi powrotnej będzie głodny, że może rozszarpać go jastrząb lub okaleczyć amator strzelania z wiatrówki, itp. . Nie nadaję się. Ja moich podopiecznych muszę mieć koło siebie. Są nieustannie odliczani, rozpieszczani, całowani, karmieni frykasami, utulani do snu i takie tam. Same zresztą wiecie

[czarno-czarni]

to prawda. Wiele ptaków ginie - choćby na drutach elektrycznych czy przez ptaki drapieżne.
A ja liczę wieczorem moje niewychodzące koty

[JoasiaS]

to prawda. Wiele ptaków ginie - choćby na drutach elektrycznych czy przez ptaki drapieżne.
A ja liczę wieczorem moje niewychodzące koty

[Megana]

To ciekawe z tym numerem telefonu, bo akurat gołębie męża koleżanki WSZYSTKIE na swoich obrączkach mają nr telefonu. Jeśli nikt Maniusia nie chciał, widocznie nie był jakiejś cennej rasy. Gdyby był, warty byłby i tej odrobiny kłopotów z kwarantanną.
Bywa też odwrotnie - jak jakiś cenny pomyli gołębniki, znalazca wcale nie dzwoni, tylko bez hałasu przygarnia.
Z tym lotowaniem jest zdaje się jeszcze gorzej. Gołębie łączą się w pary, więc zawsze wypuszcza się męża, lub żonę, by mieć pewność, że będzie się starał wrócić jak najszybciej. Do dzieci też starają się wrócić jak najszybciej.
Nie, paskudne hobby.

[JoasiaS]

Z tym lotowaniem jest zdaje się jeszcze gorzej. Gołębie łączą się w pary, więc zawsze wypuszcza się męża, lub żonę, by mieć pewność, że będzie się starał wrócić jak najszybciej. Do dzieci też starają się wrócić jak najszybciej.

Barbarzyństwo . Nigdy, przenigdy tego nie pojmę...
Przecież zwierzęta, które mamy pod opieką są do kochania!
Mają być otoczone opieką i szczęśliwe pod naszym dachem.
Powinny być beztroskie jak choćby moja Kropka, którą mimo jej dostojnego wieku, czasem można złapać na takich harcach :













Ups, nie wiem czy nie przesadzam. Wszak mam już jedenaście lat

[czarno-czarni]

nie przesadzasz. To piszę ja Baba Milejdi. Ja mnie poniesie to latam po szafach
a mam jakieś 14 lat

[JoasiaS]

nie przesadzasz. To piszę ja Baba Milejdi. Ja mnie poniesie to latam po szafach
a mam jakieś 14 lat

I oby nam je "ponosiło" jak najdłużej

[AYO]

Oj, poniosło szefową
Na ostatniej fotce wygląda jak naćpana.

[AgaPap]

Piękna