Iga, Diabeł, Miki, Teśka i Furka tymczas

[KatS]

Ja mam wątpliwosci czy Eugenia, zwana również Gieniusią (w chwilach czułosci), jest na pewno w niebie
Ale tak, na pewno ją wspiera, bo to też TEN TYP kota

Kciuki za wszystkie dzisiejsze badania i zabiegi

Może Furka jednak naprawdę nie miała domu, skoro nie zna zabawek - nie nauczyła się, co to zabawa... no, albo faktycznie jest tak spięta i czujna, że nawet zabawa jej nie skusi do przełamania nieufnosci...

[klaudiafj]

[Kotimont]

Fureczka już w domu. Niecierpliwie czeka na pierwszy tego dnia posiłek, ale musi poczekać jeszcze 2 godziny.

Wetki wykonały 2 zdjęcia. Na bocznym wszystko wyglądało dobrze, więc zabrały się za przecinanie drutów. Nie było to łatwe.
A kiedy usłyszały "chrupanie" zrobiły szybko kolejne zdjęcie. Spójrzcie sami...



Furkowa kość nie zrosła się

Z opisu radiolożki, która badała Furkę również przed osteosyntezą na SGGW:
Brak cech tworzenia blizny kostnej.
Szczelina złamania widoczna.
Brak cech zapalenia kości.

Furkę czeka konsultacja na SGGW i mam nadzieję, że uda się szybko tam pojechać.
W poniedziałek będzie wiadomo, kiedy spotkamy się z profesorem, który kotkę operował.

Furka miała oczyszczone zęby w narkozie.
Bardzo łzawią jej oczy.

W domu zwierzul zamiast położyć się i dochodzić do siebie, ruszył na nerwowe poszukiwania żarełka.
Nie znalazł.
Czuwa teraz w progu klatki i głośno domaga się jedzenia.
Otarł się nawet o rękę Młodej i żałośnie zaskrzypiał

W łapce został wenflon. Na wszelki wypadek.
Z dobrych wieści: morfologia - marzenie

Furesia wygląda teraz tak:

[Gosiagosia]

Bidulka i co teraz ? następna operacja ?
Kciuki będziemy trzymać oby kości się zrosły.

[Kotimont]

Teraz czekać musimy.
I pewnie suplementować kocinkę specyfikiem, który wpłynie na przebudowę tkanki kostnej.
I na operację trzeba będzie poczekać.
Kciuki bardzo teraz Furce są bardzo potrzebne

Dziękuję, Gosiu

[Kotimont]

Furka strzeliła mi (z głodu) przeciągłego baranka
Pognałam po miseczkę Miamora.
A potem po kolejną.

Tak, wiem, miałam dać jej "2 malutkie miękkie kawałeczki"

[Kotimont]

Furka od rana czekała na jedzenie.
Kiedy otworzyłam klatkę, rzuciła się do mnie z barankami i jęczeniem.
Dała się wygłaskać po łebku i grzbiecie.
W zamian za to pochłonęła zawartość 2 miseczek.

Ja mam wątpliwosci czy Eugenia, zwana również Gieniusią (w chwilach czułosci), jest na pewno w niebie
Ale tak, na pewno ją wspiera, bo to też TEN TYP kota

Kciuki za wszystkie dzisiejsze badania i zabiegi

Och, jestem pewna, że Gieniusia jest w niebie dla TYCH kotów.
Dzięki Tyle mocy płynie do Furki, że nawet nie ma możliwości zachowywać się jak przystało po narkozie. Wulkan energii

Może Furka jednak naprawdę nie miała domu, skoro nie zna zabawek - nie nauczyła się, co to zabawa... no, albo faktycznie jest tak spięta i czujna, że nawet zabawa jej nie skusi do przełamania nieufnosci...

Odruch polowania ma. Jednak jest spięta, więc na razie nie działają żadne bodźce, które zdrowego kota doprowadziłyby do szaleńczej zabawy

:ok:

Dziękuję

[Moli25]

Furka mnie rozczula.
Jest taka dzielna i znosi "widzi mi sie duzych"
Na szczęście spotkała Was w swoim zyciu i jest wdzieczna za wszystko co robicie dla niej, stad baranki i mruczanki.

No i jak nie kochać kotów? Przeciez to takie cudowne potworki

[klaudiafj]

Aż mnie wszystko zabolalo i się popłakałam jak zobaczyłam tą kość czy Furka cierpi? Jak to możliwe, że kość się nie zrosła Tak bardzo jej współczuję Jaka ona jest biedna
Dobrze, że ma Ciebie

[Kotimont]

Furka mnie rozczula.
Jest taka dzielna i znosi "widzi mi sie duzych"
Na szczęście spotkała Was w swoim zyciu i jest wdzieczna za wszystko co robicie dla niej, stad baranki i mruczanki.

No i jak nie kochać kotów? Przeciez to takie cudowne potworki

Tak, masz rację, jest bardzo dzielna
Wczoraj m. zawiózł ją na zabieg. Dała za wygraną, pozwoliła się podnieść w kocyku z kojca i zapakować do transportera.
I nie wymagała tym razem skórzanych rękawiczek
Koty są pokorne (mimo wszystko) i zdają się na nas.
Cudowne potworki - tak właśnie jest

Aż mnie wszystko zabolalo i się popłakałam jak zobaczyłam tą kość czy Furka cierpi? Jak to możliwe, że kość się nie zrosła Tak bardzo jej współczuję Jaka ona jest biedna
Dobrze, że ma Ciebie

Wczoraj w gabinecie byłam zdziwiona, kiedy dowiedziałam się, że nie było chirurga, który niby miał być przy zabiegu.
I, że po zdjęciu, które nie pokazało faktycznego stanu złamania Furki, wetki zaczęły odcinać druty
I że wtedy usłyszały chrupanie kości
Staram się stawać na wysokości zadania, żeby Furka nie była bardziej skrzywdzona niż jest
Martwi mnie ten brak zrostu. Niby wiem, że to nie takie proste i że niektórzy czekają na zrost ponad 15 miesięcy (ludzie).

[Kotimont]

Stello kochana,
tylko Ty potrafisz mnie zrozumieć. Jak to możliwe, że przez prawie pół roku nikt się Tobą nie zachwycił w tym strasznym miejscu?!
Ludzie są tacy bezmyślni. Biorą do domu czarne, czarno-białe i bure bez namysłu, ale te prawdziwie piękne czyli trójkolorowe muszą czekać w schronie aż niemal dożyją swoich dni. Strasznie mi smutno, Stello, kiedy pomyślę, jak cierpiałaś.
Nawet Nowa – opętana - była w strasznym miejscu tylko 2 miesiące.
A przecież mimo braku ogona, złamanej nogi, i strasznego głosu znalazła dom szybciej niż ja. Czy wiesz, że ona nawet chrapie przez sen?!
Duzi nie potrafią rozpoznać prawdziwego skarbu. Nigdy nie pojmę ich pokrętnych myśli. Co za dziwny gatunek zwierząt.

Stello, Twoje słowa niosą mi wielką otuchę. Kiedy jest bardzo źle, zawsze myślę, że gdzieś na końcu świata jest Stella, jedyna osoba, która rozumie i czuje tak jak ja.
Wczoraj Duża długo mnie głaskała. Nie wiem, czy z poczucia winy czy z innych niskich pobudek. Byłam zdziwiona i – czemu się sama dziwiłam – pozostałam w tym samym miejscu dwukrotnie dłużej niż zwykle. To pewnie przez tę nową obojętność. I wiesz, było to nawet przyjemne.

Masz rację Stello, nie powinno się zjadać tabletek pod nieobecność Dużej.
Dobrze, że to były witaminy. To znaczy Duża tak powiedziała. I policzyła, że jedną chyba połknęłam, a jedną w całości zwróciłam Żebyś zobaczyła w jakiej panice Duża rzuciła się do opakowania
Powiedziała, że miałam więcej szczęścia niż rozumu i że połknięcie tej właśnie tabletki wyjdzie mi tylko na zdrowie, bo powinnam dostawać 4 takie na dobę. Ale schowała je. Niestety nie wiem, gdzie.
Wstyd mi, Stello, że tak postąpiłam. Miki mnie zdenerwowała, że łazi pod nieobecność Dużych po stole. Wie przecież, że nam nie wolno. Chciałam jej pokazać, że co to dla mnie i jeszcze upolować coś, czego nie wolno ruszać.
Ale skończyło się nieprzyjemnie, bo ciągle wymiotowałam.

Stello, jestem pod wrażeniem tego, co piszesz o swojej znajomości z Ciri. Wygląda, że zmądrzała. Może dlatego, że jednak bierze z Ciebie przykład. No, ale najważniejsze jest przecież Twoje dobre samopoczucie. I to, że masz mniej powodów do zmartwień.
Oby tak było zawsze.

Wspaniale sobie radzisz z Dużą. Wydaje mi się, że Duzi w ogóle nie mają uczuć, więc nie należy się nimi przejmować, tylko robić to, na co mamy ochotę. I nie robić tego, czego nie chcemy robić.

Stello, ale z tym poszarpaniem ubrań Dużych to mi naprawdę zaimponowałaś.
Niech wiedzą, że jesteś groźnym kotem. A najlepiej niech myślą, że jesteś nieobliczalna. O!
Zbyt długo byłyśmy obie cierpliwe.
Swoją drogą zastanawiam się, po co zakładają na siebie te dziwne szmatki.
Wyobraź sobie, że moi Duzi, tak jak Twoi też codziennie wkładają na siebie pokrowce.
A wiesz dlaczego? Ja wiem. Oni są łysi

Tereska mi powiedziała, że nowa ma nadal chorą łapę. Trochę mi jej szkoda. Ale niezbyt mocno. Bo wiesz, ona nie chce z nami gadać. Syczy pod drzwiami, jak któraś z nas stanie z drugiej strony.
Ale nowa zrobiła jedną fajną rzecz. Tak nastraszyła Miki, że ta uciekając sikała ze strachu.
Tereska powiedziała, że nowa się sprawdziła i że mogłaby ją przyjąć do bandy, pod warunkiem, że przestanie pyskować.

Stello, bardzo mnie cieszy to, że zapanowałaś nad swoim stadem.
Życzę Ci kolejnych sukcesów.
Nic tak nie cieszy, jak postępy własnej siostry!
Twoja Iga

[klaudiafj]

Furka mnie rozczula.
Jest taka dzielna i znosi "widzi mi sie duzych"
Na szczęście spotkała Was w swoim zyciu i jest wdzieczna za wszystko co robicie dla niej, stad baranki i mruczanki.

No i jak nie kochać kotów? Przeciez to takie cudowne potworki

Tak, masz rację, jest bardzo dzielna
Wczoraj m. zawiózł ją na zabieg. Dała za wygraną, pozwoliła się podnieść w kocyku z kojca i zapakować do transportera.
I nie wymagała tym razem skórzanych rękawiczek
Koty są pokorne (mimo wszystko) i zdają się na nas.
Cudowne potworki - tak właśnie jest

Aż mnie wszystko zabolalo i się popłakałam jak zobaczyłam tą kość czy Furka cierpi? Jak to możliwe, że kość się nie zrosła Tak bardzo jej współczuję Jaka ona jest biedna
Dobrze, że ma Ciebie

Wczoraj w gabinecie byłam zdziwiona, kiedy dowiedziałam się, że nie było chirurga, który niby miał być przy zabiegu.
I, że po zdjęciu, które nie pokazało faktycznego stanu złamania Furki, wetki zaczęły odcinać druty
I że wtedy usłyszały chrupanie kości
Staram się stawać na wysokości zadania, żeby Furka nie była bardziej skrzywdzona niż jest
Martwi mnie ten brak zrostu. Niby wiem, że to nie takie proste i że niektórzy czekają na zrost ponad 15 miesięcy (ludzie).

biedna, biedna kocinka Czy ona ma coś przeciwbólowego? A czy nie było by łatwiej operacyjnie nóżkę złożyć? Jak teraz kość ma wrócić na swoje miejsce?

[Gosiagosia]

Nie wiem u jakiego weta noge jej skladali ale wiem ze na Wolskiej jest przy Strazy dla zwierzat dobra klinika i dobry sprzet i nie jest drogo. Biedna Furka tyle cierpienia i nadal noga nie zrosnieta.
Kciuki caly czas beda trzymane az do wyzdrowienia i znalezienia domku.

[Moli25]

Uwielbiam Listy dziewczyn do siebie

I ze ja tak długo cicho siedziałam, zeby Was dziewczyny odnaleźć
Długo sie Wam przyglądałam i uznałam ze jestescie jak bliźniaczki z tym ze jedna większa druga mniejsza

[Kotimont]

biedna, biedna kocinka Czy ona ma coś przeciwbólowego? A czy nie było by łatwiej operacyjnie nóżkę złożyć? Jak teraz kość ma wrócić na swoje miejsce?

Nie mamy nic przeciwbólowego. Pytałam u weta czy noga może ją boleć. Usłyszałam, że nie. Na razie nie zachowuje się, jakby coś ją bolało.
Ma mocno zabandażowaną nóżkę i rano zrobiła kurs do szuflady.
Cały czas ją obserwuję.
Jeśli chodzi o operację - jeśli to jedyna opcja w sytuacji Furki, to ją przejdzie.
Dopilnuję, aby lekarze zrobili wszystko, żeby odzyskała sprawność, o ile to możliwe.

Nie wiem u jakiego weta noge jej skladali ale wiem ze na Wolskiej jest przy Strazy dla zwierzat dobra klinika i dobry sprzet i nie jest drogo. Biedna Furka tyle cierpienia i nadal noga nie zrosnieta.
Kciuki caly czas beda trzymane az do wyzdrowienia i znalezienia domku.

Nogę miała składaną na SGGW.
W poniedziałek mam dostać informację, kiedy chirurg operujący Furkę przyjmie nas na konsultację.
Liczę, że dowiem się wszystkiego i zamierzam wypytać o wszystko, co będzie budziło moją najlżejszą wątpliwość.
Furka jest markotna i ma od rana suchy nos. Ale zrzucam to na aurę i jej senność.
Piła 2 razy wodę, wzgardziła wołowiną, więc wywaliłam, w końcu koty znają się na żywności
Ale martwię się o nią
Dzięki Gosiu za informację. Dobrze wiedzieć, że w razie czego są specjaliści, z którymi można się skonsultować
Zobaczymy, co się okaże na SGGW.
Gosiu, dziękuję Furka bardzo potrzebuje kciuków.

Uwielbiam Listy dziewczyn do siebie

I ze ja tak długo cicho siedziałam, zeby Was dziewczyny odnaleźć
Długo sie Wam przyglądałam i uznałam ze jestescie jak bliźniaczki z tym ze jedna większa druga mniejsza

Moli-Itako, jesteś jedyną osobą, która szybko i sprawnie zeskanowała naocznie ich DNA i wszystko się wydało
To dzięki Tobie tak się wspierają.
A z bliźniakami często tak właśnie jest, że jeden większy od drugiego