Moje małe dzieciątko-problemy wychowawcze

Na czas wakacji wrocilysmy z Kleo do rodziców a tutaj. .. Kleo fuczy i atakuje wszystko co się rusza-w tym mnie i inne koty i kocieta

Jedynie z psem trzyma sztame ... Póki co jest rozdzielona i zobaczymy co czas przyniesie

Taki bąbel wszystko atakuje?
No cóż, wyrasta z niej jedynaczka. Ale jest jeszcze mała, są spore szanse, że po pierwszych chwilach pełnych stresu pogodzi się z obecnością innych kotów

Kciuki, żeby się powiodło :ok:

**Adopcje: 12 >>**

Stomachari pisze:Taki bąbel wszystko atakuje?
No cóż, wyrasta z niej jedynaczka. Ale jest jeszcze mała, są spore szanse, że po pierwszych chwilach pełnych stresu pogodzi się z obecnością innych kotów Kciuki, żeby się powiodło

a ja myślę ,że zaskoczono ją sytuacja i kot reaguje jak umie. Stres wyzwala ataki bo to najlepsza obrona. Kocia po przjeździe winna być NATYCHMIAST! odizolowana od reszty towarzystwa. W miejsce gdzie swoich będzie miała ,swoje kocyki, kuwetkę,miseczki,posłanka...Musi się osłuchać z nowymi odgłosami. Muszą być przenoszone zapachy na obie strony. Głąaki, zmiany kuwet, zmiany posłanek... A nie przyjezdżamy i kota na żywioł wypuszczamy a potem oczy wielkie się robi. To nie ludzie. Inaczej wszystko działa. Czasem wystaczy dzień a czasem tydzień czy dwa miną.Stres źle opanowany przez Dużych może skończyć się tragicznie dla kota. Spkoju jej trzeba i poznania odgłosów domu i nowych zapachów. Sama zdecyduje kiedy chce iśc dalej i na jaką odległość. Nie ma tutaj popędzania tylko wolę kota należy uszanować.

Dziekuje

Kleo jest od wczoraj juz odizolowana.... no moze nie do konca bo jest w pokoju z psem. Psem a raczej suczka ktora przejela rolę zastepczej mamy

W nocy spały w siebie wtulone , i tak cały czas Kleo chodzi za nią krok w krok. Więc nadzieja dla niej jest

Kukuczolo pisze:Dziekuje Kleo jest od wczoraj juz odizolowana.... no moze nie do konca bo jest w pokoju z psem. Psem a raczej suczka ktora przejela rolę zastepczej mamy W nocy spały w siebie wtulone , i tak cały czas Kleo chodzi za nią krok w krok. Więc nadzieja dla niej jest

To fajnie

To fakt, stres z pewnością swoje zrobił. Ale napisałam o szansach na jedynaczkę bo pamiętam, że Kleo była tulona jak dzidzia i może nie chcieć dzielić swojej ludzkiej "mamusi" z innymi kotami

Moja kota musiała być wzięta w zbyt wczesnym wieku i nie pomyślałam o tymczaskach, póki była mała. Teraz zbieram owoce. Od ponad tygodnia kociaki z Jarosławia (dobrze zsocjalizowane) są na kwarantannie w łazience, hałasują w trakcie zabawy i to moją kotę fascynuje. Kładzie się pod drzwiami łazienki i nasłuchuje, próbuje wkładać łapki w szparę, niucha, ale jeśli zobaczy je chociaż przez chwilę, natychmiast prycha i robi wielkie oczy. Zdaje się, że się boi, podczas gdy maluchy chętnie by się zakolegowały.
Dlatego proponuję przemyślenie tymczaska dla towarzystwa dla Kleo póki jest mała, żeby nie wyrósł z niej taki jedynaczek, jak z mojej

(oczywiście jeszcze nie skreślam szans, że moja kota zaakceptuje maluchy, ale raczej obstawiam brak sukcesu)

Witamy po krótkiej przerwie

Kleo Ci rośnie jak na drożdżach. Świetna jest.

Co do warczenia, ja również obstawiam bardziej stres. Jednak to nie jest jej teren mimo wszystko i może czuć się trochę nieswojo.

Kochane mialyscie rację z tym stresem. Obecnie Kleo jest już zaszczepiona i została powolutku zapoznana z kocica która miała jako pierwsza kocięta i oczywiście z jej dwoma kociakami .... i jakoś tak sie stało ze do kocicy chodzi żeby ja wylizala,ewentualnie trochę podokucza i pozacheca do zabawy a z jej dwoma kociaczkami bawi się jak z własnym rodzeństwem

Jakiejś wielkiej miłości nie ma pomiędzy nią a kotką ale coś powolutku kielkuje. Co do psiej mamy- nadal uwielbia czas z psem ale tymczasowo jest bardziej skupiona na nowym przyszywanym rodzenstwie. A w stosunku do mnie to wszystko wrocilo do normy, nawet śpi ze mną na powrót w nocy

Jedyny problem który został to fakt ze jak tylko drzwi do pokoju się otworzą to Kleo leci pomiędzy nogami jak torpeda ale może i to się uspokoi?

Po bardzo długim czasie nieobecności wracam na forum. Nieobecności - z powodu głupiego wypadku i siedzeniu w szpitalu jak i częstych wizytach w szpitalu. Jak się okazało mój organizm nie dość ze nie wytrzymał uderzenia samochodu i cały się pogruchotal to i zdecydował się zwiększyć moją alergię do stopnia natychmiastowego duszenia się na samą obecność jakiegokolwiek zwierzęcia. Mimo to zastrzyki i mocniejsze tabletki pomogły.... W tym czasie dodatkowo przenioslam się do innego miasta i Kleo zamiast kociej siostry dostała psią siostrę o kilka lat starsza ale mądra Schilke. Póki co siedzimy na garnuszku u moich rodziców ale szukamy kawalerki do zajęcia.... a co będzie dalej czas pokaże. Mam tylko nadzieję ze już gorzej nie bedzie