Ludwiś z nami , już nie beksi:) Trzymamy się:)

Co tam Asiu u Was?

Marzenia11 pisze:Spokojnej niedzieli , Asiu.
Mam nadzieje, ze opanowałas sytuację.

dzieki Marzenko :1luvu:

generalnie sytuacja jest coraz mniej fajna jesli chodzi o rodziców , jesli to masz na myśli. Jęsli chodzi o prima aprilis to był żart mojego męża bo dopiero to co obiecał 1 kwietnia zrealizował wczoraj. W sumie to bardzo dobry wynik jak na niego :ryk:

bulba pisze:Co tam Asiu u Was?

dzien Dobry Kasiu! dzięki, jakoś bez specjalnych zmian u kociastych :201494

u nas leci.

Bies po usg i badaniu wit B12 we krwi (zaraz muszę wysłać wyniki do wet) Na moje oko i oko Marcińskiego, ktory robił usg gorzej nie jest. Poprawy też nie ma. Jelita są w stanie zapalnym przewlekle ale takie bardziej ok, tylko grube od poprzedniego badania pogrubiło ścianki. Kotu jakoś ciągnie, raz lepsze koopy, raz gorsze ale chudy jest . Nie wchłania pokarmów tak jak powinien. Zobaczymy co wet na to. Teraz Bies dostaje steryd i hepatiale. Chcialabym coś zmienić ale przy ibd , nie wiem co.

Za mniej więcej godzinę Ramonka i Rafi beda u mnie w domu. Jadę po nich. Ich Pan przeżył bez żony 1 rok. Tak jak chcial zabieram je do siebie i po jakmś czasie poszukam im domu.

asia2 pisze:Za mniej więcej godzinę Ramonka i Rafi beda u mnie w domu. Jadę po nich. Ich Pan przeżył bez żony 1 rok. Tak jak chcial zabieram je do siebie i po jakmś czasie poszukam im domu.

Ale on zmarł??? Czy już nie daje rady się kotami opiekować?

Marzena przepraszam, że nie odebralam telefonu ale wlasnie łapałam Ramonkę i Rafaelka a skubance się dobrze pochowaly bo i mialy gdzie. Tak, umarł. To cała historia. Dziś nie mam siły już o tym myslec ani pisac.

O Boże...

Po paru godzinach łapania Ramonki i Rafaelka przyjechaly do mnie. Pierwsza noc wiadomo. Dziś rano Ramonetka już się do mnie tuli. Rafi jeszcze nabiera zaufania ale je i korzysta z kuwety. Widac że bardzo potrzebuja kontaktu. Ramonka jak rozpoczeła proces przytulania nie mogła sie oderwać ode mnie. Łasiła się caly czas , w kółko i na okrągło:) Dobrze że udalo się koty sprowadzić do mnie.

Rafi czyli Rafael tez się do mnie przekonał. Szybko!

Dostalam zdjęcia i super wieści z domu Tytuska. Wszyscy są szczęśliwi ale ja chyba najbardziej:)

no i mam dwie biegunki w domu. Rafi i ramonka. Piszę tu aby mi nie uciekło z jaką datą zaczęliśmy. W poniedzialek pewnie kał zaniose na badania ale wydaje mi się, że to stres. Karmę dostały te sama co w domu. Chyba że jakis opóźniony zapłon.

oj,to zdrówka pełno dla Was
Chociaż się nie odzywam,to często myślę o Was

Myszolandia pisze:oj,to zdrówka pełno dla Was
Chociaż się nie odzywam,to często myślę o Was

dzięki że wpadlaś

Ramonka i Rafi juz powoli zapominają o problemach z brzuszkiem. Widzę jak chcą zapanować nad calym domem a ja im wciąż ograniczam swiat do jednego pokoju. Gdy jest slońce po ich stronie, otwieram im okno i mogą się nacieszyć widokami i wrobelkami choć w swoim domku mialy osiatkowany duży balkon. Miały tez Pana , ktory siedzial z nimi, głaskał je , bawił się z nimi i BYŁ. Gdy myślę o tym staje mi przed oczami obraz tych kotów gdy ich Pan umarł w domu a one spragnione przytualnia były przy nim. Może się tuliły tak jak tera to robią, tak zaborczo i stale, może... Przeszly swoje gdy do domu weszli przez balkon straż pożarna i policja , gdy potem po mieszkaniu kręcili się obcy ludzie i gdy ja je łapałam a potem zabrałam w inne miejsce.
Teraz muszę je uspokoić, zbadać, dać im poczucie bezpieczeństwa , zaszczepić, odrobaczyć. Bedzie dobrze, musi być.
Napiszę tylko , że gdybym nie znalała możliwości przekazania kontaktu do siebie i gdyby kotów nie odnaleziono bo dlugo siedzialy schowane tak, że nie było wiadomo że w ogóle sa w mieszkaniu, mogłoby ich już nie być. Na nastepny dzien po ich wyniesieniu z domu , umówione było gazowanie mieszkania. Całowitą blokadą przepływu informacji miedzy mną a rodziną zmarłego była pani prokurator. Gdy byłam u niej aby czegokolwiek dowiedzieć się o sytuacji kotów , nie powiedziala mi nic , nawet tego czy koty są w domu. Po mnie przyszla osoba z rodziny i nie dostala kontaktu do mnie choć o mnie pytała. szczęściem są z nami kociaste.

Najwazniejsze, ze wszystko się dobrze skończyło i lepiej nie mysleć co by było gdyby, bo to przekracza moja wyobraźnię i wywołuje ogromne emocje.

Ludwiś z nami , już nie beksi:) Trzymamy się:)

Kto przegląda forum