Pixie, Nicia, Coco, Dixi[*] Nowy wątek cz.3

Komplementów nie starcza na Twoje koty Janinko

Kocham takie kotowisko :1luvu:

Nicia rozczulająco poskrzekuje i jest przepiękna, Coco to kot właściwy + mruczadełko, a Pixie widać, że Pan haremu, godnie znosi uwielbienie Pań :mrgreen:

Gratuluje skończenia projektu. Obyś teraz trochę wypoczęła psychicznie przed wycieczką, byście mogli sie od pierwszych dni cieszyć wakacjami. To już tuż tuż

Doberek

hej hej!
Byłam tu

Jo tyż tu był :mrgreen:

Hejo dziewczyny

Wczoraj odpoczywalam nawet kompa nie odpalilam po pracy.
Zrobilam domowa krowke

Bedziemy sie dzis raczyc z mezem alkoholem domowej roboty ;P

Dziekuje za takie komplementy, przekazde kazdy jeden kotelom

Jak tylko wrocimy do domu bo ja jeszcze w pracce.

Musze nadrobic zaleglosci forumowe ale moze wieczorkiem

Powiem wam wyjatkowe to moje stadko - chociaz pewnie kazdy kociaz mowi tak samo

Każdy kociarz pewnie tak samo mówi, bo każde stadko jest wyjątkowe

Twoje są super i swietnie się je ogląda, taki zgrany zespół :1luvu:

I to mi całkiem nie przeszkadza zachwycać się własnymi dziewczynami i innymi cudami tu na forum

PixieDixie pisze:Powiem wam wyjatkowe to moje stadko - chociaz pewnie kazdy kociaz mowi tak samo

Może i każdy tak mówi :wink:

ale z całym przekonaniem mogę powiedzieć, że Twoje są baaaardzo sympatyczne :kotek:

Czasem, jak ktoś mówi coś miłego o moich kotach, to czuję się tak, jakby chwalono moje dzieci.
Wiadomo, że dla każdej z nas, jej koty są najukochańsze, najsłodsze, najpiękniejsze. Najmojsze są, własne, jak skóra. Bo "bliższa ciału koszula".
A tak prawdę mówiąc, to widywałam koty chore, zaniedbanie, brudne. Ale brzydkiego, to jeszcze nie widziałam. A buraski bardzo mi się podobają. Kochałam jednego buraska i mam cudowne z nim wspomnienia.

Masz racje nie ma brzydkich kotow...

Mi paradoksalnie bure koty zawsze wydawaly sie "nudne"... zawsze marzylam o czarnym kocie... czarnym i rudym.
Czarnego mialam.... wynagrodzil mi to bezgraniczna miloscia

Relacja była obustronna... to był TEN wyjątkow, najmojszy kot...

A wyszlo jak wyszlo i mam 3 bure ktore ubóstwiam dosłownie i w przenośni

Mnie się wydaje, że buraski to najbadziej kocie koty... kwintesencja kota, że tak powiem

Co nie znaczy, że nie podobają mi się inne. Patrzę na Stellę i się rozpływam, jaka ona doskonała. Za chwilę patrzę na Ciri i rozczulam się nad snieżną bielą jej brzuszka. Potem wchodzę na forum, oglądam inne koty i znowu jestem zachwycona. Albo to dlatego, że koty są cudowne, albo to ze mną (i w ogóle kociarzami) cos nie teges

Ja jestem za pierwszą opcją :ok:

Mnie najbardziej się podobają koty, które są najbliżej mnie :mrgreen:

Zawsze tak miałam. Moim ulubionym, był ten który właśnie był mi na kolanach/w objęciach/głaskany :mrgreen:

U babci prawie zawsze byly bure koty, i filemon ktory byl czarny jak smoła. Filemon byl pierwszym kotem ktorego tak zapamietalam od a do z. I byl mega wyjatkowy. To byl kot dziadka... dziadek dla Flemona byl wszystkim. Relacja byla taka - dodam tylko ze to byly wczesne lata 90... wies...wiec troche inne postrzeganie kota niz teraz, wtedy kot mial lapac myszy a nie byc przytulanka... Rano... kot dobija sie do drzwi na sniadanie.... dziadek przygotowywal sobie chleb z maslem... przychodzil Filemon... w pierwszej kolejnosci lasil sie do dziadka potem do lodowki a potem znowu do dziadka. Taki rytulal. Jak dziadek sobie ten chleb zrobil to uwaga - wykrajał zawsze srodek - dla Filemonka, a dziadek zjadał skórki...

ZAWSZE

Filemon ubóstwiał chleb z masłem ale bez skórki! Gdzie dziadek, tam Filemon.

Po śmierci dziadka... Filemon przestał jeść... w dniu pogrzebu... wiadomo wtedy na wsi, jeszcze byl zwyczaj przywozenia trumny w dniu pogrzebu do domu... jak ta trumna była w pokoju... tak wył pod drzwiami bo oczywiscie nikt kto tam nie chciał wpuścić. Tak zawodził....

PO pogrzebie dziadka chyba w ciągu tygodnia ... Filemon zniknął... nigdy się już nie pojawił...

To jest mój dowód że koty potrafią kochać... bezgranicznie... bezinteresownie i do końca swojego życia... i potrafią odejść z miłości... z tęsknoty ...

Siedze nie taki był plan na dzisiejszy post... a pisząc to mam łzy w oczach.... ale to historia prawdziwa... dlatego gdzieś zawsze marzyłam o swoim cudownym czarnym złocie... bo czarny kot utoższamia mi się z ogromnym przywiazaniem. Pewnie sierść nie ma tu zupełnie znaczenia ale jako dziecko miałam gdzieś zakodowane...

I wiecie co? Sprawdziło się... sprawdziło się co do joty.

Nawet w tych ostatnich chwilach... Dixie oczami mowil mi ze mi ufa i kocha.... nawe gdy wet juz go mial na rekach i zabieral go od nas....

TEraz juz rycze na amen...

Kochajcie czarne koty... one zawsze maja trudniej... wiem jak ciezko sie adoptuja... bo ktos wymyslil ze przynosza pecha....

A DIxie byl moim najwiekszym szczesciem w zyciu.

To nie prawda z czarnym kotem - to bujda na resorach. Ludzie mają pecha nie zależnie od tego czy drogę przebiegnie im czarny , rudy czy bury kot, czy sąsiad z naprzeciwka którego nie lubią. Pech jest wtedy gdy się w niego wierzy . To jak z piątkiem 13 - tego. Ludzie boją się go panicznie i już otwierając rano oczy są przeświadczeni że coś się złego im przytrafi.
Ja uwielbiam takie piątki. Mam wtedy wyśmienity humor, wszystko mi wychodzi i każda rzecz za którą się wezmę wychodzi perfekcyjnie.

Janinko, piękna historia Filemona.
Ja w ogóle uważam, że przywiązanie zwierząt, relacja między nimi a człowiekiem, jest to coś na prawdę wyjątkowego. Wśród ludzi nie zawsze (a może nawet bardzo rzadko? ja nie spotkałam) znajduje się taką prawdziwą bratnią duszę, a często związki się po prostu wypalają, nie wytrzymują próby czasu, coś się zmienia, tak ze zwierzętami mogę powiedzieć, że to jest na zawsze i z każdym rokiem bardziej, mocniej, krystalicznie czysta więź.

Pixie, Nicia, Coco, Dixi[*] Nowy wątek cz.3

Kto przegląda forum