OTW15-dużo nas ;( Nowe fotki "starych/nowych" s.85

piekarnia - prima sort :ryk:

chyba to czas "... zaopiekuj się mną ...."
długo tak nie pociągniesz :roll:

**Adopcje: 9 >>**

Kinnia pisze:piekarnia - prima sort

chyba to czas "... zaopiekuj się mną ...."
długo tak nie pociągniesz

Jakoś ciągnę . Kinnia, ja tak mam. :wink:

Kto mnie zna to wie ,że zawsze mam "kłopoty". Choćby te słynne nie swoje auta do których się notorycznie pcham. Czym bardziej jestem zajęta mózgowo tym więcej mam różnistych wpadek. Mogę się tylko śmiać z tego i pozwolić by inni też uciechy deczko zaznali. A co sobie pomyślą ? to trudno.
Z drugiej strony jestem poukładana bardzo. Dziewne co? Rodzina, weci, lekarze, leki, co i jak i kiedy... dziczki, karmienia, adopcje , co który kot lubi , co rodzina osobno lubi... pamiętam. Reszta to szczegół.
Taka moja oryginalna uroda. :mrgreen:

skoro tak, to przepraszam

a 'swoim szlakiem'
skądś to znam, nawet całkiem nieźle :oops:

ogólnie zwarta i gotowa, konkretna i wymagająca, precyzyjna i pragmatyczna, idealna na kryzysy
a
czasami ..... melodramat, to mało powiedziane i do tego jojcząca okrutne i wytrwale
pewnie to widać, jak któreś choruje, konkret i logika przeplecione 'delikatną schizą' :ryk:

**Adopcje: 9 >>**

Kinnia pisze:skoro tak, to przepraszam

a 'swoim szlakiem'
skądś to znam, nawet całkiem nieźle

ogólnie zwarta i gotowa, konkretna i wymagająca, precyzyjna i pragmatyczna, idealna na kryzysy
a
czasami ..... melodramat, to mało powiedziane i do tego jojcząca okrutne i wytrwale
pewnie to widać, jak któreś choruje, konkret i logika przeplecione 'delikatną schizą'

Też tak mam. Jak trzeba to zwierza, dziecko... uziemnię, pokuję i nie ma przeproś. A potem ryczę. Przed zresztą też.
Janusz zawsze mówi i mówił, że Danka a teraz koty chorują przeze mnie. Bo im choroby wypatruję. :roll:

Ale, ale.
Dzięki pewnej reklamie przypomłam sobie kolejny "wybryk" mój związany z konkretami w działaniach i zawrotem głowy. Tylko muszę dojrzeć do faktu czy kolejny raz (tak szybko :mrgreen:

) słodką idiotkę z siebie zrobić i pokazać to publicznie. :oops:

Beza milczy. Mam nadzieję ,że brak wieści oznaczają tylko dobre. Strasznie się martwię choć je, kuwetkuje i podżera.Ale moja wyobraźnia pracuje. Chciałabym usłyszeć ,że z Panem i kotem sztamę już trzyma. Napisałam maila i czekam grzecznie. Straszne jest uczucie ,że zraniło się malunią i naraziło na strach. Ja wiem ,że to irracjonalne uczucie ale silnie . Zapomina się ,że większość z nich u nas też to przechodzi w pierwszych dniach.
Gadałam z naszą wetką co zawsze wieści jest głodna :wink:

o naszych kotach. Między innymi i o Bezie. Była zdziwiona bardzo ,że tak dziecko się zamknęło w sobie i mega focha walnęło. Zna ją tyle tygodni. Od początku jak zabiedzone zombi do nas trafiło. Nigdy nie było problemu z leczeniem, szczepieniem tuleniem i głaskaniem. Ehh, to nie robota dla mnie :roll:

**Adopcje: 9 >>**

Zimno, mokro i bomble na wodzie som .Padać będzie ze trzy dni wedle starego obyczaju mazurskiego. :strach:

Tylko żaby co bez [/i ]most [i]przejszła brakuje .Więc może nie będzie lejącej się z nieba trzy dniówki. :twisted:

Kilka razy sprawdzałam zegarek jak tylko ślepia otworzyłam czy aby 5.30 taka ciemna jest prawdziwą 5.30

Cholerka, BYŁA! Kilka czasomierzów oblukałam,i inaczej nie chciało pokazywać. Nie pomogło założenie okular.
Nie znoszę takiej ciemnicy, wiatru, siąpiącego deszczu . Migrena listę podpisała w mojej głowie. Zablokowała kilka dni ,znając ją. To gość mocno nie proszony i wredny. Oczy me wywala na zewnątrz i tupot swych nożynek (nawet na płaskiej podeszwie) czuję w mózgu.
Poszłam rano zostawić żarcie w ruderze. Chyba piesio jakiś był .Suche wyżarte na amen a nawet dwa. A miski z mokrym wywleczone na zewnątrz kaciarapki. Dobra, coś głodnego było i obczyściło. Nawet to co wywaliłam na zewnątrz nie dokończone i lekko capiące. Zmartwiłam się tylko bo chrup nie wzięłam by dosypać. Spacerek jutro mnie czeka.

Jutro sobota. Znów doceniam weekendy.

Dzień dobry

mimo, że mokry :ok:

Ja siedzę jak na szpilkach bo wczoraj zgarnęłam chorego kota, którego od czasu do czasu dokarmiałam. Był w takiej złej formie , że bez problemu włożyłam go do transporterka. Zaniosłam do weta i okazało się , że ma pourazową przepuklinę

Dzisiaj jest operowany i zobaczymy co będzie dalej.

ametyst - za kota, żeby jak Broszeczka i Lolek przeżyli operację i mieli przed sobą całkiem sporo dobrych lat :ok:

Asiu, dni wolne jak się pracuje docenia się bardziej, to prawda. Choć jak się nie pracuje to chyba mimo wszystko też - jeśli to znaczy że ktoś inny, ważny ma wolne i może być z nami dłużej

.

**Adopcje: 9 >>**

ametyst55 pisze:Dzień dobry mimo, że mokry

Ja siedzę jak na szpilkach bo wczoraj zgarnęłam chorego kota, którego od czasu do czasu dokarmiałam. Był w takiej złej formie , że bez problemu włożyłam go do transporterka. Zaniosłam do weta i okazało się , że ma pourazową przepuklinę Dzisiaj jest operowany i zobaczymy co będzie dalej.

Będzie dobrze. Nasza iwunia też tak została zgarnięta. Miała co prawda 3 operacje -ostatnia z wszyciem siatki- ale udało się. Znalazła najlepszy domek na świecie. Ze srebrnymi sztućcami :wink:

ASK@ pisze:
ametyst55 pisze:Dzień dobry mimo, że mokry

Ja siedzę jak na szpilkach bo wczoraj zgarnęłam chorego kota, którego od czasu do czasu dokarmiałam. Był w takiej złej formie , że bez problemu włożyłam go do transporterka. Zaniosłam do weta i okazało się , że ma pourazową przepuklinę Dzisiaj jest operowany i zobaczymy co będzie dalej.

Będzie dobrze. Nasza iwunia też tak została zgarnięta. Miała co prawda 3 operacje -ostatnia z wszyciem siatki- ale udało się. Znalazła najlepszy domek na świecie. Ze srebrnymi sztućcami

Uff, jest dobrze :ok:

jelita w porządku , przy okazji kocura wykastrowali :ok:

Tylko teraz nowy problem co ja z nim zrobię, przecież nie wypuszczę na wolność

grunt, że chłopak zdrowy - bo obronną ręką wyszedł z tego

a w temacie dziwnych stanów umysłu - w czasie po wypadku syna potrafiłam zamknąć samochód, włączając alarm przy opuszczonych szybach i iść do pracy
a stałym moim numerem jest zonk pod tytułem 'gdzie zaparkowałam' lub wersja hard core 'czym przyjechałam?'
:201494

**Adopcje: 9 >>**

Chyba jednak napocę się i świadomie ośmieszę ale opiszę to com se przypomniała. Ciągnąc niejako temat o stanach umysłu w wypadkach dziwnych, strasznych, stersujących.
Przypomniała mi wydarzenie durnowata reklama gdzie menska bieda ryjkuje żałośnie do żonki swej uroczej
Alu...Alu... kończyłaś studia daj coś na zgagę.
Czy jakoś tak to było.
Kuchnia wypasiona, w bieli. Widać, że zamożne państwo. Ale nie w rozumek. :mrgreen:

Lasu rąk nie widzę. Znaczy się z prośbą bym swoim rozumkiem się podzieliła. Ale co mi tam. Opowiadałam to już prywatnie więc upraszam o wybaczenie tych co już znają.

Było to dawno, dawno temu. Gdy jeszcze telefon był tylko stacjonarny. A i to było rarytasem wielkim. Opis będzie dłuższy .Ma oddać sytuację w jakiej wsio się zdarzyło.
Wybraliśmy sie z TZ w odpwiedziny do sąsiedniego bloku , do znajomych co tam mieszkanie wynajęli. Oczywiście my na 4 piętrze i oni też. Ale jeszcze smyrałam jako ta latawica po schodach więc problemu nie było. Lokal zagracony pudłami i meblami co to jeszcze się nie wypakowały. My, oni i małe dziecko. "Latające" w chodziku jako ten cyrkowiec między bambetlami. Pan domu wyruszył jeszcze po coś, a my zostaliśmy podejmując próby usadzenia zadków na jakimś siedzisku. Wrzas bambinka podniósł nam nie tylko włosy na głowie ale i nasze tyłki. Okazało się ,że malec wywalił na siebie cały czajnik elektryczny z ukropem.TZ złapał dziecko, wpakowaliśmy go do wanny i dawaj lać prysznicem. A co tam, ich licznik :wink:

. Mały darł ryja strasznie. A ja trzymałam matkę co darał usta jeszcze bardziej krzycząc ,że jej dziecko przeziębimy. Udało się mi ją zamknąć w pokoju i o dziwo posłuchała. Poleciałam do sąsiadów i waliłam w drzwi w poszukiwaniu telefonu lub auta. NIKT mi nie otworzył. My nie mieliśmy samochodu. Powiedziałam do Janusza ,że lecę do domu. Zadzwonię i wezmę puszkę Argosulfanu. Cud i miód na oparzenia. 4 piętro w dół, 4 piętro w górę , telefon co nie jest odbierany na pogotowiu. Czasu szkoda. Lodówka, puszka, czyste prześcieradła ze sznurka, oddech ucieka... 4 piętro w dół, 4 piętro na górę . Wszystko krucgalopkiem. Na przeciw drzwi kaźni zalupiła głowa sąsiada. Nie zastanawiając się wsadziłam stopę w szparę :mrgreen:

. Mam cię, nie zamkniesz ! Mieli telefon o dziwo. Kazałam dzwonić wyjaśniając co i jak. Dziecko wyjęliśmy z wanny, porozcinaliśmy ubranie, wysmarowaliśmy Argosulfanem na grubo. Sąsiad wrzeszczy przez otwarte wrota ,że ma na linii pogotowie. Ale nie chcą przyjechać. No szlag mnie taki trafił . To co mi powtórzono jakobym ja mówiła... :oops:

Zaraz przyjadą.Wdrapał się lekarz i pielęgniarz. Zonk. Z doktorkiem Sz :smokin:

znamy się doskonale .Nie jedne szyby w oknach drżały jak na pogotowiu z córką byłam. A nie chciał jej przyjąć. Ominął mnie wzrokiem. Poznał :evil:

Wysłuchał co i jak. Gapi się na mokre szmatki. Odwija delikatnie prześcieradła w jakie zawinięty został malec. Wskazuje palcem białą mazię i rzuca mi w oczy pytająco co to ?! . Radośnie odpowiadam zadowolona mocno z siebie... Alugastrin . Lekarz zbladł mocno a nawet mocniej. I starając zachować spokój ponawia co to jest ?! no ALUGASTRIN! Nie zna pan ?! :roll:

mówię i wyciągam zza pleców puszkę Argosulfanu. Ulgi jaka mu się namalowała na drobnych licach trudno opisać. A ja dopiero zajarzyłam com walnęła. :oops:

Stan umysłu :strach:

Powiem tylko ,że mały trafił do specjalistycznego szpitala. Ma tylko blizny w miejscach gdzie przyciskał bródkę do ciała i w zgięciu raczki. Na twarzy nic nie zostało. W innych miejscach też. Już jest pełnoletni.
Ale Allugastrin to Alugastrin i nie trzeba mieć studiów by nim szafować bez umiaru. :smokin:

Kilka razy widziałam się jeszcze z dr Sz i zawsze mi o nim ,znaczy się zgagowym leku, przypominał.

Hm, mnie już nasi weci dobrze znają, więc zawsze dopytują czy się nie pomyliłam :wink:

Ile razy zamiast Ornipuralu na wątrobę dawałam Oridermyl to nawet nie zliczę (na szczęście tylko słownie) :mrgreen:

Albo Sul-tridin z Synergalem myliłam :mrgreen:

I jeszcze kilka takich kfiatków, których teraz nie pamiętam, ale były na pewno :twisted:

**Adopcje: 9 >>**

Hania66 pisze:Hm, mnie już nasi weci dobrze znają, więc zawsze dopytują czy się nie pomyliłam
Ile razy zamiast Ornipuralu na wątrobę dawałam Oridermyl to nawet nie zliczę (na szczęście tylko słownie)
Albo Sul-tridin z Synergalem myliłam
I jeszcze kilka takich kfiatków, których teraz nie pamiętam, ale były na pewno

Też tak mam. Nasza Aśka mnie zna więc już tylko upewnia się czy aby wiem co mówię . Zaczęłam zapisywać już dawno wsio o kotach, objawach i lekach jakie dostają . Wetka mówi o zeszycie " kapownik ".Jest ich w domu sporo już.

Swoją drogą jak opowieść o alugastrinie wymiotła mi towarzystwo :mrgreen:

Niedziela. Zbieram siły na wstanie, ruszenie tyłka konkretnie . Kręgosłup woła o lenistwo. Dokucza szczególnie mocno ostatnio .Ciśnienie się rozstrzeliło nocną porą. Dawno takiego odjazdu nie miałam. To chyba związane jest jedno z drugim. Strasznie się denerwuje jak zaczyna boleć. Strach pełznie skrycie. Normalnie boję się i tyle.
Koty zaległy obok. Macieja dba bym miała zajęcie. Uszy i ból zagłuszyć próbuje swoim skrzekiem. Odwraca uwagę deptaniem. Reszta grzecznie leży ale walka o kołdrę swoje robi. Moja walka. Takie małe ciałka są a jakby głazy ktoś położył. Nie da rady usunąć.
Danka szykuje się na capowo. Czyli na poprawienie naturalnego koloru czupryny. Od urodzenia ma...czerwone :wink:

U mnie taki zabieg nazywa się to przywróceniem naturalnego koloru :wink:

Który w akcji życiowej zaginął. :cry:

Może jakaś komisję śledczą powołać? Na pewno chętnych więcej się znajdzie.

Nie bój się

też się boję, wiadomo

Historia straszna, ale faktycznie piękna

OTW15-dużo nas ;( Nowe fotki "starych/nowych" s.85

Kto przegląda forum