Stella, kolorowa tygryska i Alfie, który okazał się Cirillą

Znowu w mojej książce piszą, żeby pocierać intensywnie jeden kocyk drugim albo podmienić częsć zabawek czy podusię itp.

Na razie zostawię, jak Stella się nie przełamie, to wrócimy do normalnych układów.

A teraz jest tak:

Na zdjęciu nie słychać syczenia i warczenia

No tak, ale teraz żaden kot nie ma swojego kocyka, prawda? Stella nie ma czym się przykryć, bo ma wybór, albo ma kocyk pachnący nowym, albo nie ma wcale. Wg mnie to nie dobra strategia, która może powodować stres. Ja bym tak nie zrobiła, u mnie każdy kot miał swój kocyk, Tosia dostała osobny swój. A zapachy przenosiłam na rękach, w każdym przypadku. I nie izolowałam też nigdy. A teraz to już jest dowolność kocykowa

Bliziutko siedzą - super :ok:

Nie to co Marysia, która nie mogła znieść widoku Tosi i się odizolowała

Mają po dwa, swój i nie swój. Poczekam co będzie. Stella się nie przykrywa kocykiem, kładzie na nim dupencję dla wygody. A jak będzie jej bardzo źle to ma tylko swoją szafę z własną poduszką i nakryciem. Zwykle szafa jest w zamkniętym pokoju w ciągu dnia, ale teraz zostawilismy jej dostęp. Myslę, że się przełamie.

No bliziutko siedzą, Stella podchodzi i syczy, i warczy. I się jeży. Potem sie wycofuje. I znowu wraca i warczy... :roll:

Jak się zmienia tytuł wątku?

No, bo patrzy co to to za zjawisko

Ale siedzi bliziutko, a Marysia uciekła do drugiego pokoju i tam zapadła się w sobie. Kitusia przy Maciusiu uciekła do kuchni i była agresywna. Głaskałam jednego i drugiego i po trzech dniach minęło na tyle, że Kitusia zaczęła dopiero oglądać MAciusia. Także u Ciebie są już o ten etap bliżej

Dobrze, że kotki mają całkiem swoje kocyki też.

Na pierwszej stronie, pierwszy post - edytuj post - i piszesz nowy tytuł

Mają i swoje kocyki, i wszelkie inne duperele, tutaj mieszkają rozwydrzone koty

Także spokojnie

Dzięki, własnie zmieniłam

bo tak głupio pomijać nowego lokatora

Ale jest słodziutki z tą myszą :1luvu:

Prawdziwy polujący kot :ok:

Te okna są extra!

Ale takiego warkotu się z tego małego gardziołka nie spodziewałam :ryk:

Nooo, okna owszem. Ja to bym ich nawet nie zasłaniała, niech się gapi kto chce, jestem bezwstydna :mrgreen:

bo lubię mieć dużo swiatła i po prawej stronie do tego mamy widok na górki, więc szkoda zakrywać.
Ale trochę zimą ciepło ucieka, jak nie są zasłonięte, no i TŻ protestuje :roll:

No i cudnie - kochany kotek!

Spokojnie, na pewno od Stelli Alfie nic nie zlapie, tylko chodzi o te buty. Jak ja mialam 4 maluchy na tymczasie to tez o tym nie wiedzialam i kolezanka mnie przestrzegla

Kurzyk jak był mały baaardzo warczał. Na kotkę u mojej znajomej, na psa - w ogóle nie zważał, że jest mały. Wszyscy się go bali. Kochał też warczeć na "zdobycz", cyzli zabawki i na nas, gdy z nim się szarpaliśmy zabawkami czy przchodziliśmy koło niego, kiedy jadł. Jednak mnie to bawi. Kurzyk od zawsze był charakterny i teraz mu przechodzi

A pod warczeniem kryje się słodki kociak. Nie dziwię się Stelli, że jest zdezorientowana tym silniczkiem, które włącza takie małe coś. Ja też bym była.
Jednak po paru dniach przestanie to robić na nią wrażenia, tzn. tak mi się wydaje - ja się na kotach nie znam, wszelkie rady, które Ci piszę to z doświadczenia psiego tymczasu , więc może się mylę

za zgodę między Kociastymi

Oj przydadzą się te kciuki, przydadzą :wink:

Właśnie mi się przypomniało, że w bajce Aryskotraci też był taki mały ciągle warczący brzdąc - polecam zobaczyć tą bajkę, bo jest bardzo śmieszna

Dixior tez warczal jak mial zabawke

Tak czasem maja

Dla mnie poki co dokocenie przebiega ok

Stella, kolorowa tygryska i Alfie, który okazał się Cirillą

Kto przegląda forum