Forumowe kocurki TRACĄ DOM-Maru i Bercik na swoim, Odi czeka

[Avian]

Prawda?
Super koty

A, i jeszcze się ważenie odbyło - Odi 4,3kg, Maru 5,8kg (chyba dobrze zapamiętałam )

[kwinta]

A jak się czują bez zębów ?

[filo]

Jakich zębów?
Kto by o takich drobiazgach pamiętał Już dawno o wszystkim zapomnieli.

[Avian]

Chłopaki ok, choć trochę jakby bardziej melancholijni byli ostatnio. Albercik miał focha, uciekał od aparatu, Maru to tylko kolanka, innej opcji nie zakłada.
A Odi jak zawsze wyluzowany i zadowolony z życia. Ma teraz zajęcie - wychowuje młode pokolenie Odiniątek Swoje małe kloniki
Zresztą Albert też bardzo lubi zabawy z kociakami
Tylko Maru preferuje swięty spokój i woli się wycofać na z góry upatrzone pozycje.

Bercik








Maru




Odi









Polecają się nieustająco uwadze!
Przypomnę w skrócie :
Odi -dom bez zwierząt bądź z kotem/kotami, mogą być dzieci, małe też. Bez psów!
Maru - dom bez zwierzat bądź z kotem/kotami. Raczej starsze dzieci, bo to spokojny kocurek. Bez psów!
Albert - dom w każdej konfiguracji
Niewychodzące!

[ankacom]

Avian robisz piękne zdjęcia.
Potrzymam za najlepsze domy dla chłopaków.
Odiś

[filo]

Odiś bez psów ze względu na bezpieczeństwo psów. Bo Odiś na dzień dobry wali psa po nosie

[filo]

Albercik się ostatnio pakuje do łóżka. A spanie z nim to nie taka prosta sprawa. Albercik jest dużym kotem. Trzeba się starać, żeby się z nim w łóżku zmieścić.

[Avian]

Przeczytałam : "żeby z nim łóżka nie zarwać"

Jak go przywiozłam z Gliwic nie był taki hmmmm .... wielki

[filo]

Urósł

Poza tym w drodze z Gliwic zapewne nie rozwalał się sennie w najwygodniejszej pozycji przytulania się do ludzkiego boku tak, by jak najwięcej kota przylegało do człowieka.

[Erin]

Cudni są

[filo]

Odiś śpi. A tuż obok bawią się dzieci. Jemu to zupełnie nie przeszkadza. Został wygłaskany przez dzieci i może teraz się zdrzemnąć.

[kwinta]

Odiś precelek

filo - wszyscy muszkieterowie prześliczni, zadbani i wychuchani
Wielkie, wielkie dzięki za to co dla nich robisz

[Avian]

Chłopaki się przypominają w ten przedświąteczny czas

Na pierwszy ogień Albercik-Bercik na "zielonej łączce"

[Avian]

Odi pozdrawia światecznie

[Avian]

Jestem winna mały update

We wtorek przed świętami zawiozłam Alberta do nowego domu - domu, jaki dla niego wymyśliłam, czyli w Poznaniu, z kocim towarzystwem i z dzieckiem.
Bercik wszedł do domu jak do siebie - obszedł wszystko z kitką do góry, na prychania kociej koleżanki nie zwracał uwagi. Poocierał się, pokulał na podłodze, czyli normalny Bercik

Po dwóch dniach sygnał z domu, ze Bercik nie je.
Zachowuje sie normalnie, z kocią koleżanką bardzo szybko się zapoznał, spali koło siebie, spał w łóżku ze swoimi ludźmi, ale jeść nie chce - trochę skubnął chrupki i to wszystko ...
Domek próbował wszelkich sposobów, wszelkich smakołyków i nic.
Albert pojechał do weta - wet uznał, ze przeziębienie, dał leki. Nie pomogło.
Dwa dni temu zawiozłam Calopeta i CCl (mięsko w płynie), nakarmiłam strzykawką. ALbercik nie wyrywał się, łykał i nawet sie oblizywał, czyli smakowało. Po tym jednak Albert zrobił sie bardziej markotny i zaczął się chować.
Wczoraj zabrałam go do mojej wetki.
Krew ok - biochemia cała w normie, morfologia ok, bez stanu zapalnego, tylko odwodnienie juz widać. Dostał kroplówkę na wzmocnienie.
Zachowywał sie normalnie - obszedł lecznicę, mruczał w czasie kroplówki. Wetka stwierdziła, ze to nie moze być stres czy tesknota - zachowywał się w lecznicy, w obcym mu miejscu jak ciekawski, odważny kot.

Wetka Alberta obmacała i stwierdziła bolesność podbrzusza. Coś tam wyczuła na tyle niepokojącego, że wysłała kota na RTG.
Na zdjeciu nie widać wyraźnie żadnego ciała obcego, natomiast widać "zatartą strukturę jelit w przodobrzuszu". Konieczna będzie dalsza diagnostyka, z związku z tym zapadła decyzja, ze na czas leczenia Bercik wraca do DT. W nowym domu być może stres przeprowadzki nałożył się na problem zdrowotny i wszystko razem tak kocurka zmuliło Do tego tak pechowo, że akurat wyszło od pierwszego dnia w nowym domu
Zobaczymy jak będzie po powrocie do starych kumpli, czy Albercik choć spróbuje coś skubnąć sam ...

Miały być radosne święta Albercika, a tu klapa
Mam nadzieje, ze uda się go postawić na łapy, bo domek, który juz go pokochał czeka na niego niecierpliwie!