Sierściuch Witek zaprasza!

[annmolly]

Cześć! Z tej strony Witold. Jestem ponad sześciomiesięcznym, czarnym kocurkiem ze stolicy Wielkopolski! Mimo młodego wieku wiele przeszedłem, najpierw Pancia pozbawiła mnie jajeczek, a później nieszczęśliwie zachorowałem na panleukopenię. Dzięki staraniom moich właścicieli i determinacji weterynarzy udało mi się stanąć z powrotem na łapki. Na co dzień baaaardzo lubię się przytulać, ale jak włączy mi się wariat to bujam się na firankach, biegam z moją psią przyjaciółką Franką, i bawię się kocimi zabawkami. Poniżej parę zdjęć:

Mój pierwszy dzień w nowym domu, Pani z Panem zabrali mnie ze wsi, nie wiedziałem co się dzieje, stąd to moje przerażenie w oczach. Jednak co pozostało do dziś to umiłowanie do wszelakich kartonów. Zawsze mam jakiś na stanie


A tak spędzałem sobie pierwsze chwile w Poznaniu. Spałem i spałem i spałem...


O! A to moja kumpela Franka!


Potem zacząłem trochę broić. Znalazłem coś w kształcie miski, dobrze się leżało... Dobrze jednak, że nie wiedziałem, że spaść na mnie może lawina deszczu. Co ja bym wtedy zrobił!


A tu, sami widzicie, jestem już poważnym kocurkiem. Zamyślony, zapatrzpny, trochę zmęczony chorobą. Ale mimo wszystko szczęśliwy, nabieram ciałka, żeby mogli mnie miziać na większej powierzchni.


A ja, kocia mama, to mój pierwszy koci cukierek, mam na imię Kamila i pozdrawiam Was wszystkich!

[Moli25]

Czesc Kamila,
Wiele przeszliście, ale widac jesteście ze sobą szczęśliwi, śliczne zwierzaki
Witajcie na forum, udzielajcie sie i dzielcie sie Waszymi historiami

[annmolly]

Franka akurat jest pieskiem siostry mojego partnera, mieszkamy razem na absolwenckim mieszkaniu. Jak się kiedyś rozstaniemy to pewnie znajdziemy dla Witka kociego przyjaciela. Póki co bawimy się!

[annmolly]

A mój Witold chyba zestresowany... Po tej chorobie zaczął nam sikać na nasze rzeczy, pościele i łóżko. Kuweta czysta, jego ulubiony żwirek dostępny cały czas, nereczki zdrowe bo sprawdzaliśmy, a tu masz babo placek. I robi tylko wtedy jak nie ma nas w domu. Albo stęskniony, albo stres. Sami już nie wiemy

[annmolly]

Po długim czasie spokoju znowu kłopoty. Dzisiaj Witek przeszedł zabieg usunięcia guza mniej więcej w okolicy tylnej prawej pachwiny, nie wiemy co to, czekamy na wyniki histopatologii, z biopsji nic nie wyszło. Całe szczęście dość szybko zauważyliśmy, że coś się tam kluje i podjęliśmy decyzję o operacji. Wyniki krwi w normie, więc mam nadzieję, że to "cuś" to nic mega poważnego. Witek zapomniał jak się chodzi, zaczął chodzić do tyłu walczy z kołnierzem, ale liczę na to, że jutro będzie znacznie lepiej. Cieszy mnie to, że ma apetyt, puścił sika do kuwety i odpoczywa