Koci "trójkąt"; Ada nie żyje, Tysia nie żyje

Może jednak Lola jeszcze wróci.
Najstraszniejsza jest taka niepewność - nie wiadomo, co się stało, nie wiadomo, gdzie szukać.
Współczuję Ci bardzo

W lutym 2006 roku kupiłam niezły (na tamte czasy) aparacik Olympus FE-100.
Używam go do dzisiaj, chociaż dzisiaj jest on już bardziej niż skromny - po prostu przeżytek.
Ale zdjęcia robi piękne, szczególnie wspaniale odtwarza kolory i dopóki się nie zepsuje nie kupię nowego.
Zdjęcia robiłam też telefonami: Nokią, LG i Samsungiem. Ale mimo, że parametry miały lepsze niż ten mój Olympus, to zdjęcia były o wiele brzydsze.
Ja zdjęcia po prostu "trzaskam", nic ponadto.
Zdjęcia są ładne, bo modelki i model :wink:

są i byli piękni

dziś znalazłam Lolę, :cry:

była cały czas blisko, straszne, nie mogę więcej :cry:

Nie wiem, co napisać

Współczuję Ci bardzo.

wiesiaczek1, bardzo, bardzo Ci współczuję.

"Mój" parkingowy Pirat zniknął 12 lipca. Nikt nie potrafił (jak się okazało nie chciał) mi nic powiedzieć. Wrócił po trzech tygodniach i wtedy pan z parkingu opowiedział, że widział, jak potrącił Pirata samochód, odjechał, a kolejny, jadący za nim, zatrzymał się i jacyś młodzi ludzie zabrali Pirata do weta. Nie chciał mi nic mówić, bo nie był pewny, czy kot przeżył. A od tygodnia znów noszę Pirata do weta na zastrzyki - miał w głowie ropień i przetokę z której ropa lała się za każdym poruszeniem kota, pół pyszczka spuchnięte. Los wolnożyjących kotów jest niepewny każdego dnia...

dziękuję , mb, weatherwax
Lola już na pewno nie wróci,
umarła w "domu" , czyli na działce , tam gdzie się urodziła,
zasnęła, pewnie była chora, nie widziałam choroby, może zaniedbałam,
będę jeszcze długo obwiniać się za jej śmierć :cry:

Wiesiaczek, nie obwiniaj się. Pomagasz, robisz tyle, ile możesz. Lola miała poczucie, że ma dokąd wrócić, miała "dom"; wiele kotów musi żyć i umierać bez nawet takiego pocieszenia.
Pomagasz jak możesz. Jak każdy z nas. Trzeba pomagać. A gdy one odchodzą - boli strasznie.

Straszne to wszystko i smutne.
Biedna Lola, biedny Pirat

Taka to właśnie jest ta kocia "wolność "

Lola [']

Koty są to stworzenia bardzo czyste.
I jest to duży plus.

Są też koty, które są jeszcze większymi czyściochami - rygorystycznie kontrolują jakość sprzątania kuwet, nie wejdą do kuwety, w której coś już jest :wink:

, zakopują wszystko przez pół godziny, głośnym i bardzo głośnym zachowaniem (np. uderzenia łapkami o brzeg kuwety, uderzanie jedną kuwetą o drugą o 1-szej, 2-giej, 3-ciej w nocy) domagają się natychmiastowego usunięcia, tego co w kuwecie pozostawiły.
To też jest plus, jednak już nie tak duży.

No i są jeszcze koty, które są świadome tego, że jak duża jest w pracy, to nawet największy łomot kuwetami niczego nie załatwi i trzeba będzie godzinami wąchać efekty swoich kuwetowych dokonań.
Więc powstrzymują się od robienia kupek, gdy są same w mieszkaniu.
Tymi kotami są Tysia, Ada i Czaruś.
W związku z tym, gdy tylko wejdę do mieszkania po powrocie z pracy, momentalnie do kuwet ustawia się kolejka i wszyscy walą kupkę za kupką.
I to już w ogóle nie jest plus.
Bo gdy NA MÓJ WIDOK każdy kot robi kupkę, to u mnie skutkuje to drastycznym obniżeniem poczucia własnej wartości :twisted:

mb pisze:Bo gdy NA MÓJ WIDOK każdy kot robi kupkę, to u mnie skutkuje to drastycznym obniżeniem poczucia własnej wartości

A powinno być przeciwnie: pokazują Ci przecież, że mają do Ciebie zaufanie, że się sprawdziłaś jako dbacz o czystość kuwet, że mogą sobie przy Tobie bez skrępowania pozwolić na zachowania intymne. :twisted:

weatherwax pisze:
mb pisze:Bo gdy NA MÓJ WIDOK każdy kot robi kupkę, to u mnie skutkuje to drastycznym obniżeniem poczucia własnej wartości

A powinno być przeciwnie: pokazują Ci przecież, że mają do Ciebie zaufanie, że się sprawdziłaś jako dbacz o czystość kuwet, że mogą sobie przy Tobie bez skrępowania pozwolić na zachowania intymne.

Dziękuję za pocieszenie

Spróbuję spojrzeć na to wszystko z kociej strony, może rzeczywiście lepiej się poczuję :lol:

Poza tym bywa też tak, że Tysia lub Ada (Czaruś jest troszeczkę mniej wymagający) przychodzą do łazienki, gdy ja w niej jestem i jeśli akurat w każdej kuwecie jest już po jednym siusiu, a ja jeszcze nie zdążyłam posprzątać, bo ostatnie ktoś zrobił minutę wcześniej, to ostentacyjnie sprawdzają każdą kuwetę, obwąchując ją wnikliwie, podejmują próby kopania w żwirku - w jednej, drugiej, trzeciej, i jeszcze raz w odwrotnej kolejności - i na koniec wychodzą z łazienki z obrzydzeniem i pretensją w oczach.
W takiej sytuacji ja od razu rzucam się do sprzątania i gdy pierwsza kuweta jest czysta, wołam jedną lub drugą "lady", żeby wróciła, bo już można skorzystać z kociego wc w kulturalny sposób :wink:

I czasem powrót następuje, a czasem nie. I wtedy wiem, że krytyczne obejrzenie i wypróbowanie stanu kuwet miało na celu wyłącznie wytknięcie mi tego, że staram się niedostatecznie :lol: