Zuzia i Pola po raz 33

[Ewa L.]

Tak sobie przy kawce usiadłam i siły mnie opuściły.
Dziewczyny śpią w najlepsze - Pola w łóżku zapakowana pod kołdrę a Zuzia w swojej budce.
Powinnam coś zrobić, ogarnąć......w końcu za 2 godz. idę do roboty.

[Ewa L.]

Wstępnie mogę powiedzieć że jestem gotowa do wyjścia - oczywiście nadal mi się nie chce tam iść . Mam jeszcze pół godz. i siedzę bo dziewczyny są zajęte spaniem. Mogę się założyć że nawet nie zauważą że wyszłam.

[mir.ka]

Wstępnie mogę powiedzieć że jestem gotowa do wyjścia - oczywiście nadal mi się nie chce tam iść . Mam jeszcze pół godz. i siedzę bo dziewczyny są zajęte spaniem. Mogę się założyć że nawet nie zauważą że wyszłam.

chciałabyś być na ich miejscu?

[MaryLux]

Bardzo przybiła mnie dzisiaj wiadomość o Fasolce. Pomieszanie niedowierzenia z ulgą tak bym opisała moje uczucia.
Nie mogłam uwierzyć że Fasolki już nie ma , że nie napisze jak duża wróciła z podwórka i ile kotów było, że duża znów się umazała jej lekarstwem.....a jednocześnie poczułam ulgę że jej cierpienie dobiegło końca, że nic ją nie boli i jest wolna od cierpień i fizycznego bólu. Wiem jak zabija guz wątroby ( sunia Simka ) i jak ciężko umiera stworzenie gdy jego nerki i wątroba przestają pracować ( piesek Miki) tego nie da się zapomnieć bez względu czy to było 18 lat temu czy 5.
Myślę że Małgosia okazała największy dowód swojej miłości do Fasolki pozwalając jej odejść i pomagając jej w tym.
Nie ma sobie nic do zarzucenia bo zrobiła bardzo dużo dla tej kici. Dała jej dom, miłość i była z nią do samego końca.

Tak!

[Myszolandia]

No ta,se mogłam szukać wątka,6 strona lepsza niż 20 ta

Chociaż Fasolkę znałam ogólnie,też wielki żal
Muszę doczytać te wątki co pisały dziewczyny

A to Małgosia ma jeszcze Miziaka?

Tak - odzyskała Miziaka po jego gdańskiej tułaczce i ma jeszcze Pralcię.

teraz mnie olśniło ,to ten Miziak,co było ostatnio wydarzenie na fb,że w Gdańsku gdzieś zaginął ?

[barbarados]

Bardzo przybiła mnie dzisiaj wiadomość o Fasolce. Pomieszanie niedowierzenia z ulgą tak bym opisała moje uczucia.
Nie mogłam uwierzyć że Fasolki już nie ma , że nie napisze jak duża wróciła z podwórka i ile kotów było, że duża znów się umazała jej lekarstwem.....a jednocześnie poczułam ulgę że jej cierpienie dobiegło końca, że nic ją nie boli i jest wolna od cierpień i fizycznego bólu. Wiem jak zabija guz wątroby ( sunia Simka ) i jak ciężko umiera stworzenie gdy jego nerki i wątroba przestają pracować ( piesek Miki) tego nie da się zapomnieć bez względu czy to było 18 lat temu czy 5.
Myślę że Małgosia okazała największy dowód swojej miłości do Fasolki pozwalając jej odejść i pomagając jej w tym.
Nie ma sobie nic do zarzucenia bo zrobiła bardzo dużo dla tej kici. Dała jej dom, miłość i była z nią do samego końca.

Tak!

Zgadzam sie

[Ewa L.]

Wstępnie mogę powiedzieć że jestem gotowa do wyjścia - oczywiście nadal mi się nie chce tam iść . Mam jeszcze pół godz. i siedzę bo dziewczyny są zajęte spaniem. Mogę się założyć że nawet nie zauważą że wyszłam.

chciałabyś być na ich miejscu?

Jasne że tak i przytulić się do tego mięciutkiego, puszystego futerka.

[Ewa L.]

No ta,se mogłam szukać wątka,6 strona lepsza niż 20 ta

Chociaż Fasolkę znałam ogólnie,też wielki żal
Muszę doczytać te wątki co pisały dziewczyny

A to Małgosia ma jeszcze Miziaka?

Tak - odzyskała Miziaka po jego gdańskiej tułaczce i ma jeszcze Pralcię.

teraz mnie olśniło ,to ten Miziak,co było ostatnio wydarzenie na fb,że w Gdańsku gdzieś zaginął ?

Dokładnie ten sam.

[Ewa L.]

Bardzo przybiła mnie dzisiaj wiadomość o Fasolce. Pomieszanie niedowierzenia z ulgą tak bym opisała moje uczucia.
Nie mogłam uwierzyć że Fasolki już nie ma , że nie napisze jak duża wróciła z podwórka i ile kotów było, że duża znów się umazała jej lekarstwem.....a jednocześnie poczułam ulgę że jej cierpienie dobiegło końca, że nic ją nie boli i jest wolna od cierpień i fizycznego bólu. Wiem jak zabija guz wątroby ( sunia Simka ) i jak ciężko umiera stworzenie gdy jego nerki i wątroba przestają pracować ( piesek Miki) tego nie da się zapomnieć bez względu czy to było 18 lat temu czy 5.
Myślę że Małgosia okazała największy dowód swojej miłości do Fasolki pozwalając jej odejść i pomagając jej w tym.
Nie ma sobie nic do zarzucenia bo zrobiła bardzo dużo dla tej kici. Dała jej dom, miłość i była z nią do samego końca.

Tak!

Zgadzam sie

Nie jesteśmy nowicjuszkami bo każda z nas straciła już zwierzaka więc wiemy jak to boli. Dlatego łatwiej mam zrozumieć taką stratę u innych.

[lilianaj]

Miłego dnia!

[Ewa L.]

Miłego dnia!

Dziękuję i wzajemnie życzę

[mir.ka]

Wstępnie mogę powiedzieć że jestem gotowa do wyjścia - oczywiście nadal mi się nie chce tam iść . Mam jeszcze pół godz. i siedzę bo dziewczyny są zajęte spaniem. Mogę się założyć że nawet nie zauważą że wyszłam.

chciałabyś być na ich miejscu?

Jasne że tak i przytulić się do tego mięciutkiego, puszystego futerka.

wygrzały Ci dziewczyny spanie, żebyś weszła po pracy do ciepłego?

[Ewa L.]

Wstępnie mogę powiedzieć że jestem gotowa do wyjścia - oczywiście nadal mi się nie chce tam iść . Mam jeszcze pół godz. i siedzę bo dziewczyny są zajęte spaniem. Mogę się założyć że nawet nie zauważą że wyszłam.

chciałabyś być na ich miejscu?

Jasne że tak i przytulić się do tego mięciutkiego, puszystego futerka.

wygrzały Ci dziewczyny spanie, żebyś weszła po pracy do ciepłego?

wygrzały, wygrzały

[mir.ka]

Wstępnie mogę powiedzieć że jestem gotowa do wyjścia - oczywiście nadal mi się nie chce tam iść . Mam jeszcze pół godz. i siedzę bo dziewczyny są zajęte spaniem. Mogę się założyć że nawet nie zauważą że wyszłam.

chciałabyś być na ich miejscu?

Jasne że tak i przytulić się do tego mięciutkiego, puszystego futerka.

wygrzały Ci dziewczyny spanie, żebyś weszła po pracy do ciepłego?

wygrzały, wygrzały

[Ewa L.]

Dopijam kawkę i idę się szykować bo dziś na 11 do roboty. Muszę sobie budzik nastawić na 16,25 żeby nie przefikać tego cudownego momentu końca pracy bo dziś pracuję do 16,30.
Jutro będzie trochę gorzej bo na 5,30 do 14.
Dziś w nocy byłam bieżnia dla Poli bo latała jak głupia aż musiałam wstać i otworzyć jej okno na balkon. Wtedy poleciała na balkon i pozwoliła mi dalej spać. Rano obudziłam się przytłoczona wielkim ciężarem. Obie spały mi na nogach i Pola i Zuzia razem.