poszukuję białego kociaka

[al-la]

no, słuchajcie, nowe wieści - przyjęli do wiadomości, że mogą wziąść dopiero 3-miesięczne kocię. Tak jak myslałam - byli po prostu tak samo nie zorientowani jak ja

Teraz kwestia kotki z 3miasta: boją się kota w worku, ale może zdjęcia i więcej opisu kotki przeważy szalę i właśnie ją wezmą?

[Monika]

no, słuchajcie, nowe wieści - przyjęli do wiadomości, że mogą wziąść dopiero 3-miesięczne kocię. Tak jak myslałam - byli po prostu tak samo nie zorientowani jak ja

suuuper
jestes wielka

[al-la]

aha, właśnie przeczytałam, że dom dla tamtej prawie jest?

[Monika]

aha, właśnie przeczytałam, że dom dla tamtej prawie jest?

chyba tak, trzeba do wieczora poczekac, albo napisz pw do krisa.

[al-la]

napisałam zobaczymy co dalej

[Lidka]

W "Inteligencji emocjonalnej" napisano, ze uraz w mlodym wieku, nie pamietam dokladnie jaki to jest dla czlowieka a jaki dla kota powoduje nieodwracalne zmiany. Musze poszukac tego fragmentu.

poszukaj koniecznie, moze autorytet zewnetrzny przekona poszukujacych kociego malenstwa

Czytam ksiazke ponownie ale to dosc spora ksiazka:)
Ale napewno doczytam

[al-la]

Diana czeka juz na białą kotkę z Sopotu!
...ale czekamy jeszcze na decyzję ostateczną kris czy kotkę dostanie

[al-la]

kris wybrała kogoś innego
Diana z rodziną w rozpaczy


...BĘDZIE, BO JESZCZE IM NIE POWIEDZIAŁAM, wyrwało mi się

[solaris]

kris wybrała kogoś innego
Diana z rodziną w rozpaczy

Bez przesady Przecież wiadomo było , że wcześniej był ktoś umówiony na kicię tylko zaistniało małe nieporozumienie.
Przecież w Toruniu podobno jakaś biała koteczka ma mieć małe i na nie do tej pory czekała Diana no to za jakiś czas będzie miała wymarzonego białego kotka.Trochę cierpliwości , to duża dziewczynka i pewnie to zrozumie

[al-la]

zrozumie, ale wczoraj gdy zobaczyli zdjęcia, przestali o niej myśleć jak o kocie w worku, tylko od razu sie na nia zdecydowali, nawet bez zapoznawania wstępnego. Wydzwaniali co chwilę czy juz wiadomo kiedy przyjedzie, a tu nagle kris pisze, że się jednak zaczęła zastanawiać, a dzisiaj że g..wno; że da komuś innemu...

[al-la]

mam już po prostu dość tego szukania

[Jaga_17]

Przeczytałam ten wątek z zainteresowaniem, bo rzeczywiście kotka urocza i ciekawa jestem u kogo zamieszka. Pomyślałam sobie, że u Diany będzie jej dobrze, bo wyczuwam, że Diana i jej rodzice mają jak najlepsze intencje, chociaż na początku trochę przesadzili z tym warunkiem co do wieku kociaka.

Z drugiej strony zastanawiam się, czy to dobrze, że koteczka ma być z wyglądu wierną kopią tej, która odeszła. Bo jeżeli nawet kotka będzie podobna z wyglądu, to z pewnością będzie inna z charakteru - i trzeba to wziąć pod uwagę i z góry zaakceptować. Dlatego wg mnie nie ma dużego sensu upieranie się przy tej zupełnej bieli. Białasek z delikatnymi wstawkami szarości na glówce czy ogonku byłby pewną odmianą. I już ta akceptacja drobnej odmienności w umaszczeniu, mogłaby przygotować rodzinę opiekunów na zaakceptowanie odmienności cech charakteru, które z pewnością się pojawią.

Wiek też nie jest taki ważny. Kotek 1-2 letni jest młodziakiem i potrafi się bardzo ładnie dopasować do opiekunów i być jak najbardiej wdzięczną przytulanką. A nie jest już kocim niemowlakiem, ma większą odporność na choroby. Szczególnie te koty ze schronisk. Wziąć ze schroniska maleńkiego kociaka, to rzeczywiście duże ryzyko, taki kotek może nie przeżyć. Ale są w schroniskach czy przytuliskach koty szczepione, zdrowe, podrośnięte. Takie koty często bardzo ładnie dostosowują się do warunków domowych, często są to też "egzemplarze" o dużej odporności na choroby. Szkoda tylko, że tak mało jest na nie chętnych. Bo jednak w ludzkiej świadomości pokutuje pogląd, że najlepiej brać kociaka jak najmłodszego. Wiem coś o tym, bo mnie też kociaki rozczulają i gdybym szukała dla siebie pierwszego kota, to też chciałabym malucha. Jednak ten pierwszy kot pojawił się u mnie kilka lat temu, zupełnie przypadkiem, gdy wcale nie miałam w planach kociego domownika. Przygarnęłam potrzebującą opieki bezdomną koteczkę, jak się okazało (wg oceny weterynarza) 6-letnią. I jest to najbardziej słodka i przytulasta kicia jaką można sobie wymarzyć. Także przymilność kota jest można rzec cechą osobniczą i niewiele ma wspólnego z tym czy jest w naszym domu od maleńkości, czy zawita do niego w wieku dojrzałym. Dla porównania: znam kociczkę (teraz już dobiegającą lat 13, podobnie jak moja kotka) wychowaną w kochającej koty rodzinie od małego, a jest kotką zadziorną i niedotykalską.

Myślę, że obecna sytuacja może być dobrą okazją do tego, żeby wyjaśnić Dianie te różne skomplikowane dla niej kwestie (wkrada się tu wątek edukacyjny i wychowawczy) i wskazać, że tak naprawdę nie liczy się kolor sierści czy wiek kota. Czasem warto przyjąć do domu tego akurat kota, który wg naszego rozeznania najbardziej tego domu aktualnie potrzebuje. Tak jak rodzice Diany: oni przecież nie wybierali sobie tej białej koteczki, to ona ich znalazła, stanęła na ich drodze i wprosiła się do rodziny.

Wtrącę tu, może od rzeczy: śledzę uważnie wątek Bogusi. Uważam, że jest śliczna i bardzo bym chciała, żeby znalazła kochający domek.

Zaciekawiło mnie jeszcze jedno. Wiem, że często się zdarza, że całkiem białe koty są głuche. Koteczka mieszkająca wcześniej u Diany była całkiem biała, czy miała dobry słuch? A jak wygląda sprawa ze słuchem u koteczki z Sopotu?
Głuchota nie jest wadą, która byłaby jakoś wyjątkowo uciążliwa w funkcjonowaniu kota w domu - z pewnością kot ma wtedy bardziej wyostrzone inne zmysły, które zrekompensują mu ten brak. Ale jednak kotek głuchy wymaga większej uwagi i trzeba się z tym liczyć.

Pozdrawiam wszystkich kociarzy.

[solaris]

Przeczytałam ten wątek z zainteresowaniem, bo rzeczywiście kotka urocza i ciekawa jestem u kogo zamieszka. Pomyślałam sobie, że u Diany będzie jej dobrze, bo wyczuwam, że Diana i jej rodzice mają jak najlepsze intencje, chociaż na początku trochę przesadzili z tym warunkiem co do wieku kociaka.

Z drugiej strony zastanawiam się, czy to dobrze, że koteczka ma być z wyglądu wierną kopią tej, która odeszła. Bo jeżeli nawet kotka będzie podobna z wyglądu, to z pewnością będzie inna z charakteru - i trzeba to wziąć pod uwagę i z góry zaakceptować. Dlatego wg mnie nie ma dużego sensu upieranie się przy tej zupełnej bieli. Białasek z delikatnymi wstawkami szarości na glówce czy ogonku byłby pewną odmianą. I już ta akceptacja drobnej odmienności w umaszczeniu, mogłaby przygotować rodzinę opiekunów na zaakceptowanie odmienności cech charakteru, które z pewnością się pojawią.

Wiek też nie jest taki ważny. Kotek 1-2 letni jest młodziakiem i potrafi się bardzo ładnie dopasować do opiekunów i być jak najbardiej wdzięczną przytulanką. A nie jest już kocim niemowlakiem, ma większą odporność na choroby. Szczególnie te koty ze schronisk. Wziąć ze schroniska maleńkiego kociaka, to rzeczywiście duże ryzyko, taki kotek może nie przeżyć. Ale są w schroniskach czy przytuliskach koty szczepione, zdrowe, podrośnięte. Takie koty często bardzo ładnie dostosowują się do warunków domowych, często są to też "egzemplarze" o dużej odporności na choroby. Szkoda tylko, że tak mało jest na nie chętnych. Bo jednak w ludzkiej świadomości pokutuje pogląd, że najlepiej brać kociaka jak najmłodszego. Wiem coś o tym, bo mnie też kociaki rozczulają i gdybym szukała dla siebie pierwszego kota, to też chciałabym malucha. Jednak ten pierwszy kot pojawił się u mnie kilka lat temu, zupełnie przypadkiem, gdy wcale nie miałam w planach kociego domownika. Przygarnęłam potrzebującą opieki bezdomną koteczkę, jak się okazało (wg oceny weterynarza) 6-letnią. I jest to najbardziej słodka i przytulasta kicia jaką można sobie wymarzyć. Także przymilność kota jest można rzec cechą osobniczą i niewiele ma wspólnego z tym czy jest w naszym domu od maleńkości, czy zawita do niego w wieku dojrzałym. Dla porównania: znam kociczkę (teraz już dobiegającą lat 13, podobnie jak moja kotka) wychowaną w kochającej koty rodzinie od małego, a jest kotką zadziorną i niedotykalską.

Myślę, że obecna sytuacja może być dobrą okazją do tego, żeby wyjaśnić Dianie te różne skomplikowane dla niej kwestie (wkrada się tu wątek edukacyjny i wychowawczy) i wskazać, że tak naprawdę nie liczy się kolor sierści czy wiek kota. Czasem warto przyjąć do domu tego akurat kota, który wg naszego rozeznania najbardziej tego domu aktualnie potrzebuje. Tak jak rodzice Diany: oni przecież nie wybierali sobie tej białej koteczki, to ona ich znalazła, stanęła na ich drodze i wprosiła się do rodziny.

Wtrącę tu, może od rzeczy: śledzę uważnie wątek Bogusi. Uważam, że jest śliczna i bardzo bym chciała, żeby znalazła kochający domek.

Zaciekawiło mnie jeszcze jedno. Wiem, że często się zdarza, że całkiem białe koty są głuche. Koteczka mieszkająca wcześniej u Diany była całkiem biała, czy miała dobry słuch? A jak wygląda sprawa ze słuchem u koteczki z Sopotu?
Głuchota nie jest wadą, która byłaby jakoś wyjątkowo uciążliwa w funkcjonowaniu kota w domu - z pewnością kot ma wtedy bardziej wyostrzone inne zmysły, które zrekompensują mu ten brak. Ale jednak kotek głuchy wymaga większej uwagi i trzeba się z tym liczyć.

Pozdrawiam wszystkich kociarzy.

Popieram
Z tego co wiem prawdopodobieństwo , że kot będzie głuchy występuje owszem u białych kotów ale z niebieskimi oczkami. (ten z Sopotu ma żółte).

[Sandra]

[Gość]

Mam białego kotka więc myśle, że mam pełne prawo zając stanowisko w tym temacie
1. Wzięłam koteczkę 4,5 miesięczną z lecznicy, szukającą domu. Akurat trafiła się biała - choć kolor nie grał tu zadnej roli. Teraz ma 10 miesięcy i nadal zachowuje się jak kociak!!! W dalszym ciągu jest kocim dzieckiem, choc juz trochę podrośniętym. Nadal jest tak samo głupkowato słodki jak przed pół rokiem. Z wiekiem przybywa mu zalet - nareszcie sie wysypiamy
2. Moja druga kicia zawitała do mnie przypadkiem w wieku 6 tygodni. Obecnie ma 7 lat, jest przepieknie umaszczona, tricolorka... i do tej pory ssie moje ciuchy w poszukiwaniu mleka Poza tym jest złośliwa, wredna, gryząca i niedotykalska. Ale i tak ją kocham Podejrzewam, ze jej cechy negatywne wynikają po częsci z tego, że zbyt wcześnie została odstawiona od matki.
3. Moja mama zaadoptowała 3 letnią kotkę, dziczka złapanego na sterylke, I JEST TO NAJBARDZIEJ PRZYTULASTA I PRZYJAZNA LUDZIOM KOTKA JAKA WIDZIAŁAM
4. Wniosek? Ludzie, uwierzcie - wiek ani masc kotka nie maja znaczenia. Stary i nieładny na pozór kot, moze okazac sie wymarzonym i wdziecznym towarzyszem.
Niezalogowana Hania z Kotów