Planujemy wyjechać do Niemiec. Ja złożyłam podanie o staż z uczelni dla najlepszych absolwentów i może go dostanę
I jeśli mi się uda to zostanę w kraju do końca stażu tj do grudnia. Jeśli staż nie wypali to jadę już teraz z mężem. (on tak czy siak już za miesiąc jedzie, bo musimy za coś żyć przecież).A co do sierści- Presia ma mięciutką milutką sierść. Julianek ma zupełnie inny typ futerka- bardzo gęste, krótsze, zwarte i meeega wypadające. Cały czas mamy problem z linieniem (?). Kotek gubi potwornie sierść, nieustannie odkurzamy w domu... Dawałam mu witaminy z biotyną na ładną sierść, ale nie pomogły. Czeszemy go (czego on po prostu nie znosi i gryzie), wyczesuję mu codziennie całe dwie szczotki sierści. Robię mu też paszteciki na anemię. Wkrótce idę go przebadać gruntownie (włącznie z testem na białaczkę).
Julian zmienił się nie do poznania. Wcześniej był raczej wobec nas obojętny, a teraz przejawia wyrazy sympatii. Ociera się o nogi, wita nas radosnym gruchaniem, barankuje o nos i ogólnie bardzo lubi przebywać w naszej obecności.
Ostatnio koty miały pierwszy kontakt z dziećmi
Przyszli do nas goście z trójką maluchów. Najmłodszy chłopczyk- 2 lata biegał za Julianem i chciał go bić. Musiałam koty odseparować, bo w oczach uciekającej Presi widziałam olbrzymie przerażenie. Moje koty boją się dzieci Mieliśmy też chwilę grozy.... Moi goście chyba zapomnieli, że muszą zamykać drzwi zewnętrzne i gdy wyszli na papierosa to nagle wołają mnie, bo "jest problem". Myslę sobie ciekawe jaki... Koty zwiały na dwór. Było już ciemno.... Zdenerwowałam się, bo uczulałam gości na to, że zwierzęta nie wychodzą na zewnątrz, dodatkowo są niepełnosprawne. Presia schowała się pod krzakiem jakieś 4 m przed domem i siedziała przerażona, po czym gdy chciałam ją wziąć to wystrzeliła jak rakieta przed siebie... Na szczęście wbiegła do domu (to jedyne miejsce, które kojarzy jej się z bezpieczeństwem). Julian natomiast jest na tyle wyluzowany, że w ogóle się nie bał... Wszedł pod jedno z aut i sobie coś tam wąchał... Mój mąż chciał go wyciągnąć, ale pieronek zaczął uciekać. W końcu mąż go dorwał. Następnego dnia gdy mój mąż wchodził do domu to Julian czatował na wycieraczce i wystrzelił z całą prędkością na dwór. I oczywiście gna przed siebie, bo on się niczego nie boi... Był straszny upał , a Julian ma chorobę (uczulenie?) na słońce. Szybko mój mąż go złapał. Na szczęście kot nie miał potem ran na uszach. Ogólnie uszy mu się ładnie zagoiły i obrosły sierścią Na jednym tylko na czubku ma jeszcze strupka, ale uszka są już śliczne. Gdy kiedyś wzięłam Julka na spacer na szeleczkach na 15min (były chmury) to potem pogorszył się stan uszu. Zapomniałam wtedy zupełnie, że powinnam mu je nasmarować filtrem uv. Dlatego koty teraz już nie wychodzą- choć bardzo by chciały.A tak to co u nas? Skończyłam studia i czekam do połowy sierpnia na wynik czy dostałam się na ten staż absolwencki. Mąż od poniedziałku już nie będzie pracował. Właściwie to wypowiedzenie obowiązuje od dziś. Bardzo się tym zmartwiłam gdy dostał wypowiedzenie, teraz myślę, że jakoś wszystko się ułoży. Musi
Ogólnie dostałam tu na forum tyle pomocy w związku z Horacym! I dziś postanowiłam odbić piłeczkę i kupiłam torbę, z czego fundusze z zakupu są przekazywane na schronisko , z którego pochodził Horuś, Presia i Julian. Tak sobie pomyślałam, że jak tylko stanę na nogi finansowo to odwdzięczę się losowi za to co mnie tu dobrego spotkało
Taką sobie piękność sprawiłam- będę z dumą chodzić na zakupy:
Dziewczyny od portretów- wszystko już gotowe do jutrzejszej wysyłki
Marcelibu- jeszcze nie dałaś zdjęcia do rysowania!Pozdrawiamy gorąco!
No i standardowo kiciory
1. Julian robi korniszony
2. Zmęczył się korniszonami i śpi (kwiaty w tle zdążył pogryźć, pomierzwić i powywracać)
3. Presia w upały na swojej wycieraczce
4. Presia słodziak
jak się domyślam to krew... Boję się, że to coś poważnego. Kot ogólnie je ładnie i ma duży apetyt, pije, zachowuje się normalnie, przychodzi do nas do łóżka, właśnie goni strasznie i uparcie Presię, ładnie się bawi, dużo śpi- ale on ogólnie tak robi i teraz dodatkowo przez upały, patrzy w okno z zainteresowaniem, nie schudł...
Wyć mi się chce... Wiecie jaka jestem słaba psychicznie. Jak ja sobie dam radę jak Julian będzie miał wyrwane ząbki, będzie go bolało, kroplówki, podawanie leków... Nie wiem! W poniedziałek będzie miał też przepisane leki na oczka (znów ma zapalenie...). I te wszystkie objawy właśnie wskazywały na białaczkę. Ma też powiększony węzeł chłonny, bo sama mu wybadałam, to wiem. Teraz wet zadecydował, że najpierw wyniki badań morfo, zobaczymy na czym stoimy i wtedy będziemy działać. Mój kiciuś musi jeszcze trochę pocierpieć... Gdybym poszła osobiście to żądałabym aby dał coś Julkowi już teraz- choćby przeciwzapalnego, ale wet wie na pewno lepiej. Ja podchodzę do tego wszystkiego emocjonalnie- zbyt emocjonalnie.
