Puchato i plaskato w naszej Chatce. Zuzia [*] Nowe nadchodzi

Nemeziss pisze:Dziękuję Wam za wsparcie. Zuzia na razie ma apetyt, je sporo. Codziennie ją kroplówkujemy. Co mam napisać więcej, cóż cieszymy się ostatnimi dniami z nią.
Mala1 - starałyśmy się dać Zuzi najlepszy dom po tym jak nam ją powierzyłaś z ufnością. Niestety tym razem, mimo starań, przegrywamy. Już nic się nie da zrobić.

smutno o tym czytać

Nam też jest smutno.
Ale chciałam o czymś innym napisać. Za tydzień moja córka wyjeżdża na obóz i zostaję sama. Zuzia, jeśli do tej pory będzie z nami, wymaga codziennych kroplówek. Sama sobie nie poradzę z wbijaniem i trzymaniem jej jednocześnie, bo ona się strasznie wyrywa. Nie wiem co zrobić. Może w okolicy mieszka jakaś dobra dusza, która by mi pomogła w tych zabiegach? Jak myślicie gdzie mam pytać?

Nemeziss pisze:Nam też jest smutno.
Ale chciałam o czymś innym napisać. Za tydzień moja córka wyjeżdża na obóz i zostaję sama. Zuzia, jeśli do tej pory będzie z nami, wymaga codziennych kroplówek. Sama sobie nie poradzę z wbijaniem i trzymaniem jej jednocześnie, bo ona się strasznie wyrywa. Nie wiem co zrobić. Może w okolicy mieszka jakaś dobra dusza, która by mi pomogła w tych zabiegach? Jak myślicie gdzie mam pytać?

są takie kaftaniki unieruchamiające kota, ale jednak to go stresuje
a wet nie moze podawać? tylko ,ze to znowu kosztuje

Koszty nie grają roli teraz. Tylko że Zuzia bardzo się stresuje w gabinecie, więc nie wiem co gorsze. Ale to dobry pomysł, jutro zadzwonię do naszego weta i może da jej w przyszłym tygodniu dożylnie. Dużo lepiej reagowała na nie. Jeśli nie to muszę sobie jakoś poradzić sama z kroplówkami.

Nemeziss pisze:Koszty nie grają roli teraz. Tylko że Zuzia bardzo się stresuje w gabinecie, więc nie wiem co gorsze. Ale to dobry pomysł, jutro zadzwonię do naszego weta i może da jej w przyszłym tygodniu dożylnie. Dużo lepiej reagowała na nie. Jeśli nie to muszę sobie jakoś poradzić sama z kroplówkami.

obca osoba , która by ją trzymała też chyba by ją stresowała

Przeczytałam cały Wasz wątek i czytając o pogarszającym się zdrowiu Zuzi cały czas miałam nadzieję, że jakoś się podniesie i wszystko będzie dobrze... Czy są jakieś szanse na to, że te nerki da się jakoś uspokoić? Bardzo mi przykro, że musicie zmagać się z chorobą tak kochanego kota.

Szansy raczej nie ma, ona ma cale nerki w cystach i już nie pracują. Wielotorbielowatość nerek to częsta choroba w persów szczególnie starszych albo z pseudohodowli, gdzie nikt nie sprawdzał ich genetycznie. Teraz w dobrych hodowlach osobniki takie są wykluczane z rozrodu. Zuzia ma niewiadome pochodzenia.

Naprawdę bardzo mi przykro. Straciłam kota prawie 2 tygodnie temu. Najkochańszego. Podczas zwykłego cewnikowania, które drugi kot miał robione wiele razy bez żadnych powikłań. Tak to jest z tymi znajdkami, nie wiadomo co w nich do końca siedzi, ale zdążą w sobie rozkochać na całego.

Bardzo Ci współczuję Jou

Powoli się podnosimy chociaż nigdy nie zapomnimy

. W piątek dołącza do nas kot (nie chcę żeby ten, który został był sam), też wybrany przez Małą1 ze schronu w Katowicach.

Dawno nic nie pisałam nawet bardzo.
Mama opisała całą sytuację z Zuzia. Martwię się i jest mi smutno bardzo szkoda mi Zuzi, ale spodziewałyśmy się.
Żeby nie martwić się przez cały wątek postanowiłam powrzucać kilka zdjęć. Niektóre będą stare, bo dawno mnie nie było

.

Pierwsze Zuzi i Tolka jeszcze z świąt

jak leżą synchronicznie pod choinką.
Obrazek

a gdy Zuzia wstała to Tolek zaczął przebierać nogami i tarzać się

kolejne to samego Tolusia w koszyszku dorwałam
Obrazek

Toluś siedział na oparciu kanapy, a potem się obrócił i zsunął z oparcia. Taka była jego poza po z sunięciu :ryk:

Na wiosnę poszliśmy na spacerek do mojej babci z Toluniem oczywiście
Słodziutkie zdjęcie na parapeciku jak się oblizywał. I jestem z niego bardzo dumna, bo sama wszedł na ten parapet.

Muszę się pochwalić postępami vs

Oraz śliczniutkie, słodziutkie zdjęcie Toluńka z kwiatuszkiem, ale mi się to zdjęcie podoba :1luvu:

A teraz zdjęcie najbiedniejszej istotki w domu u weterynarza na kroplówce była bardzo grzeczna Zuzinka :placz:

I ostatnie zdjęcie w kwestii postępów vs
kto by pomyślał że ten Toluś który uciekał przed Cirą i był taki wystraszony na samym początku, a tu takie panisko się rozbestwia

A na koniec opowiem że gdy zawoziłam, przywoziłam, czekałam i opiekowałam się nim ta gadzina uznała chyba że to był mój pomysł i moja wina i się obraził. Teraz od robienia zębów ma na mnie focha. Grrrrrr. Ani nie mruczy ani nie mizia się nawet ucieka przede mną. :placz:

On nawet nie śpi ze mną czuje się taka samotna w łóżku.

Ostatnio podszedł do mnie jak ćpałam Cire walerianką

i też się naćpał.
Gadziny jedne zaczęły się miziać, przytulać i gryźć mnie po palcach u nóg, bawić się wszystkim co się ruszało :ryk:

Jakie piekne zdjęcia z integracji kociej :kotek:

Ooooo, ile fotek ! :1luvu:

Rzeczywiście się zintegrowali z Cirą - kto by pomyślał!
Jakie bielutkie podwozie ma Tolek, myślałam, ze będzie ciemniejszy jak obrośnie

Dziękujemy za miłe słowa, Avian on jest bielutki, a raczej teraz szary po przebywaniu na ogródku. Integracja spoko, ale czasem Cira go pogoni, jak jej się coś nie spodoba.

Puchato i plaskato w naszej Chatce. Zuzia [*] Nowe nadchodzi

Kto przegląda forum