TYMCZASY U JOPOP VII - wieczny OIOM :(

kot ze złamanym kręgosłupem
wysłałam zdjęcie neurochirurgowi, czekam na decyzję czy będzie go operować

ech

samochód czy okno? sparaliżowany jest ?

sezon okienno-balkonowy ogłaszam za otwarty :evil:

samochód.
kot do uśpienia.

ale już nie będzie cierpiał
...

[*]
to czasem jedyna pomoc

Jak będzie potrzebny DT dla maluchów, to myślę, że coś by u mnie dało się zdziałać. Do 12 czerwca siedzę na zwolnieniu przez złamaną łapkę, więc nawet butelkowymi dałoby się bez problemu zająć

Ach, co to były za czasy jak moją kicie trzeba było z butelki karmić, a taka wielka teraz wyrosła

W jaki sposób można pomóc? poratować karmą, czymkolwiek?
Trzymam kciuki za maluchy ! :ok:

Prawie północ. Powinnam złapać te parę chwil snu. Ale lepiej pisać, siedzieć, robić cokolwiek - niż zgasić światło i dać szansę ciemności. Nie myśleć. Nie widzieć oczu.

Poranek zaczęłam od odkrycia narastających problemów z Olchowcem. I dość zabawnych scenek z Otwockimi, które chyba jednak są nieco starsze niż je oszacowałam na początku. Flagowe są od nich DUŻO mniej rozwinięte. W międzyczasie wyzwanie: dodzwonić się do rejestracji przychodni. udaje się. Ogarnąć dom, kuwety w mieszkaniu, nakarmić maluchy, jakieś tam zakupy, plac zabaw. Zaczynamy normalny dzień. W zasadzie spodziewam się z grubsza spokoju, 2 wolontariuszek. I tylko ewentualnie jednej trudniejszej sprawy formalnej.
Przyszła pierwsza wolontariuszka. OK, podałam je priorytety na dziś, ruszyła do boju. Po chwili SMS że wybiera się dwójka następnych, takich co przychodzą sporadycznie. OK, spoko. Telefon, że wpadnie mój przyjaciel. Super, pomoże podwiesić sufit :mrgreen:

Telefon w sprawie jakichś kociąt na strychu, od pani mocno trudnej w kontakcie. OK, załatwiam ile się da, przekazuję prośbę dalej. Musze w tym celu napisać długi mail zeby opisać co i jak. K. walczy z glazurą, konsultujemy co jeszcze trzeba kupić. Telefon o kocie z wypadku. Dobrze, proszę przywieźć. Przychodzi druga wolontariuszka, wspólnie przestawiamy nieco klatki, zaczynamy jakieś tam działania w kociarni. Przyjeżdża kot z wypadku, w dodatku ciężarówką na 3 miejsca, z czego 2 są zajęte. No to wysadzam jednego pana u siebie w ogrodzie, wsiadam ja i wolontariuszka, jedziemy do lecznicy. Na szczęście szybko to idzie. Wracamy, pod płotem już stoi nieco zdezorientowany pan z ciężarówki, po drugiej stronie stoją już ludzie czekający na wydanie sprzętu. Wysiadamy, zapisuję telefony panów, zwalniam ciężarówkę. Wolontariuszka wnosi kota do domu. Ja wynoszę sprzęt, udzielam instrukcji łapania i odwracając się widzę już L. przywożącą sprzęt z innej akcji. Wnosimy sprzęt, gadamy chwilę o tym miejscu łapania. Piotr przerzuca zdjęcie RTG do jpg zeby wysłać je mailem do neurochirurga. Opisuję co wiem. Oddzwania, każe mi wykonać jeszcze jakieś testy czucia. Kończymy rozmowę z wyrokiem. Po chwili przychodzi mail wymagający pilnej interwencji papierowo-formalnej, ale taki z gatunku podnoszących ciśnienie. Dzwonię do A. żeby sprawdziła sprawę. Dzwonię do naszego weta by powiedział co myśli o tym kocie. Potwierdza wyrok. Dzwoni O., że złapała kotkę od moich kociąt, ale że są kolejne kociaki które należy zabrać. Na terenie jest już A., którą angażuję do kolejnego poprzestawiania klatek żeby się zmieściły. Dzwonię do panów z ciężarówki że kot do uśpienia. Telefon w sprawie zdjęć do wrzucenia na facebooka. Przekazuję sprawę A. W międzyczasie jakoś M. wychodzi, wszyscy wolontariusze też. Zostaje A., z którą dalej sprzątamy. A. znika. Zaczynam obchód zastrzykowy. SMS w sprawie oczekiwanej od rana, raczej mało miły. przekazuję sprawę I. A. oddzwania że sprawdziła sprawę z maila i że O. pomoże ją zamknąć. O. przyjeżdża z matką kociąt, nowymi kociakami, zabiera jedną kotkę do wypuszczenia i Puchatka na eutanazję. Kończę obchód medyczny. Gdzieś w międzyczasie zdążyłam odpisać na kilka maili. Odbyłam też ileś tam rozmów z różnymi osobami, od bardzo bliskich po kompletnie obcych. Nie, nie wszystkie rozmowy pamiętam. Wiem, że podałam wszystkim kotom właściwe leki. I pamiętam oczy Puchatka który patrzył na mnie gdy odjeżdżał na egzekucję. I nie wiem czy rozumiał, że nie mogłam mu pomóc. Nie mogę zasnąć, boję się tych oczu.

Czekam teraz by kotka podeszła do swych dzieci. Niech je rozpozna i przygarnie, proszę. Niech im przynajmniej masuje brzuchy. Proszę.

msmartinez pisze:Jak będzie potrzebny DT dla maluchów, to myślę, że coś by u mnie dało się zdziałać. Do 12 czerwca siedzę na zwolnieniu przez złamaną łapkę, więc nawet butelkowymi dałoby się bez problemu zająć
Ach, co to były za czasy jak moją kicie trzeba było z butelki karmić, a taka wielka teraz wyrosła
W jaki sposób można pomóc? poratować karmą, czymkolwiek?
Trzymam kciuki za maluchy !

Bardzo chętnie skorzystam z oferty. Już pisze PW.

Puchatek usnął spokojnie i nic już go nie boli. Pogłaskałam go także w Twoim imieniu...

Dziękuję...

Aleba pisze:Puchatek usnął spokojnie i nic już go nie boli. Pogłaskałam go także w Twoim imieniu...

Takie smuty na "dobranoc".. Aż przykro się robi. Oby takich jak najmniej

Droga jopop,
Niestety, nie wiedzieć czemu, nie mogę odpisać Ci na PW, więc jestem zmuszona zrobić to tutaj

Nie mam jakiegoś określonego terminu, chętnie przyjmę maluchy i im pomogę.

Co do zabezpieczeń- w każdym pokoju jedno skrzydło jest osiatkowane, innych nie otwieramy, ażeby losu nie kusić, to jedno nam w zupełności wystarcza. Moje dwie kicie, oczywiście, są szczepione. Myślę, że dość szybko zaakceptują nowe towarzystwo, kiedy dokacałam moją pierwszą, zaakceptowały się w ciągu 2-3 dni (choć przy pierwszym kontakcie było syczenie, prychanie i bóg wie, co jeszcze) Tak do 4 kociaków mogę wziąć, zająć się. Póki co, jeszcze przez dwa tygodnie będę mogła im poświęcić 100% mojej uwagi. Później wracam do pracy, ale w domu przez praktycznie cały czas ktoś jest. Albo ja, albo mój facet. Zostawiam mój numer 534664324. W razie czego śmiało dzwoń, nawet teraz. Mój TŻ pisze pracę dyplomową, więc jeszcze przez pewien (spory czas) sobie nie pośpię

Pozdrawiam serdecznie !

Biedaku!

Puchatku... [']

Przykro

TYMCZASY U JOPOP VII - wieczny OIOM :(

Kto przegląda forum