Moje koty XVII. Rysia - guz listy mlecznej :(

[AYO]

Poczekamy

[felin]

Grzybek miałam, tzn babcia miała - nie był moim marzeniem, konika miałam

I tego konika Ci nie daruję. Grzybka to może nie tyle chciałam mieć ile wyrazić swój podziw dla niego a się wstydziłam. Może powinnam zacząć chodzić do jakiegoś psychoanalityka? Takie traumy z dzieciństwa wg. obecnych trendów bywają zabójcze

Też konika nie miałam - do dziś żałuję

[Regata]

Grzybek miałam, tzn babcia miała - nie był moim marzeniem, konika miałam

I tego konika Ci nie daruję. Grzybka to może nie tyle chciałam mieć ile wyrazić swój podziw dla niego a się wstydziłam. Może powinnam zacząć chodzić do jakiegoś psychoanalityka? Takie traumy z dzieciństwa wg. obecnych trendów bywają zabójcze

Też konika nie miałam - do dziś żałuję

a ja miałam. Drewnianego. Koń był z niego taki dość symboliczny, ale dało się "pojeździć". Szary był.
Ale nie darzyłam go jakimś wielkim uczuciem, więc jakoś kiedyś zniknął, nawet nie zauważyłam kiedy...

[casica]

Grzybka miala moja Babcia i tez mnie fascynowal, ale nie AZ. TAK, jak piesek ruszajacy glowa No i dopielam swego, tak bylam konsekwentna w marudzeniu i szlochach, ze w koncu sie doczekalam
Na szczescie mama nie miala wowczas auta i piesek mieszkal u mnie w pokoju, a nie pod tylna szyba samochodu

Ach te dziecięce traumy
Najbardziej zazdrościłam koleżankom i kolegom z podstavóvki, że vielu z nich mieszkało v jednoizbovym mieszkaniu i jeszcze vszyscy spali v jednym łóżku. A ja miałam vłasny pokój. Vłasny pokój viązał się z tym, że umyta i gotova do snu oglądałam dobranockę i niestety zaraz po niej odsyłano mnie do łóżeczka. A v salonie był televizor. Ci, którzy spali z rodzicami oglądali vszystkie niedozvolone filmy, a ja co? Parias normalnie. A później cała klasa się straszyła Belfegorem czy inną mumią, a ja nic, ciemna jak tabaka v rogu No obciach, c'nie?
Zresztą moi okrutni rodzice bardzo przestrzegali kategorii viekovych dla filmóv, i nie było przeproś, i nie było, że boli. I tak aż do liceum było. No nie udavało mi się przemycić v vieku lat poviedzmy 12, na film dozvolony od 18. Potvorna frustracja tovarzyska.
Kolejne traumy zviązane z samochodem to był rzeczony piesek oraz gałka przy dźvigni zmiany biegóv z zatopionym samochodzikiem v pięknej "pleksi". Pożądałam, pragnęłam, chciałam, podobało mi się i nic.
Miałam też inne tego typu traumy, ale mama zvłaszcza, zła kobieta, nieczuła była na moje pragnienia.
O sukience i vianuszku do komunii, już pisałam, nie?

[casica]

Grzybek miałam, tzn babcia miała - nie był moim marzeniem, konika miałam

I tego konika Ci nie daruję. Grzybka to może nie tyle chciałam mieć ile wyrazić swój podziw dla niego a się wstydziłam. Może powinnam zacząć chodzić do jakiegoś psychoanalityka? Takie traumy z dzieciństwa wg. obecnych trendów bywają zabójcze

ja to vydrukuję i matce mej vyrodnej zaniosę, niech się przygotovuje do stavania v sądzie

Poczekamy

tak!

Grzybek miałam, tzn babcia miała - nie był moim marzeniem, konika miałam

I tego konika Ci nie daruję. Grzybka to może nie tyle chciałam mieć ile wyrazić swój podziw dla niego a się wstydziłam. Może powinnam zacząć chodzić do jakiegoś psychoanalityka? Takie traumy z dzieciństwa wg. obecnych trendów bywają zabójcze

Też konika nie miałam - do dziś żałuję

a ja miałam. Drewnianego. Koń był z niego taki dość symboliczny, ale dało się "pojeździć". Szary był.
Ale nie darzyłam go jakimś wielkim uczuciem, więc jakoś kiedyś zniknął, nawet nie zauważyłam kiedy...

Mialam pluszovego, karego
I na nim vłaśnie provadziłam do boju szarżę, a później ginęłam bohaterska śmiercią, z piersią łabędzią przeszytą kulami bolszevikóv
Nie musze dodavać iż marzeniem moim ogromnym był vybuch vojny, żebym mogła zamienić marzenia na rzeczyvistość?

Zresztą kiedyś malovniczo pravie topiłam się v stavie, v parku Poniatovskiego, bo okurat usiłovałam vprovadzić v życie marzenie o Vandzie co nie chciała Niemca Ale ponievaż bez movy do ludu się nie liczyło to jakis dobry człoviek vyciągnął mnie za kołnierz zza barierki

[felin]

Grzybka miala moja Babcia i tez mnie fascynowal, ale nie AZ. TAK, jak piesek ruszajacy glowa No i dopielam swego, tak bylam konsekwentna w marudzeniu i szlochach, ze w koncu sie doczekalam
Na szczescie mama nie miala wowczas auta i piesek mieszkal u mnie w pokoju, a nie pod tylna szyba samochodu

Ach te dziecięce traumy
Najbardziej zazdrościłam koleżankom i kolegom z podstavóvki, że vielu z nich mieszkało v jednoizbovym mieszkaniu i jeszcze vszyscy spali v jednym łóżku. A ja miałam vłasny pokój. Vłasny pokój viązał się z tym, że umyta i gotova do snu oglądałam dobranockę i niestety zaraz po niej odsyłano mnie do łóżeczka. A v salonie był televizor. Ci, którzy spali z rodzicami oglądali vszystkie niedozvolone filmy, a ja co? Parias normalnie. A później cała klasa się straszyła Belfegorem czy inną mumią, a ja nic, ciemna jak tabaka v rogu No obciach, c'nie?
Zresztą moi okrutni rodzice bardzo przestrzegali kategorii viekovych dla filmóv, i nie było przeproś, i nie było, że boli. I tak aż do liceum było. No nie udavało mi się przemycić v vieku lat poviedzmy 12, na film dozvolony od 18. Potvorna frustracja tovarzyska.
Kolejne traumy zviązane z samochodem to był rzeczony piesek oraz gałka przy dźvigni zmiany biegóv z zatopionym samochodzikiem v pięknej "pleksi". Pożądałam, pragnęłam, chciałam, podobało mi się i nic.
Miałam też inne tego typu traumy, ale mama zvłaszcza, zła kobieta, nieczuła była na moje pragnienia.
O sukience i vianuszku do komunii, już pisałam, nie?

casica, i tak miałaś nieźle - u mnie w ogóle nie było telewizora dopóki nie skończyłam jakichś 10 lat
Nie wiedziałam nawet co to jest "Pora na Telesfora"

[kwiat groszku]

a co z tą sukienką? i wianuszkiem?

jestem w trakcie przygotowań, więc ten-no-nie chcę dzieciu traumy zapodać...

[casica]

casica, i tak miałaś nieźle - u mnie w ogóle nie było telewizora dopóki nie skończyłam jakichś 10 lat
Nie wiedziałam nawet co to jest "Pora na Telesfora"

No to nie viem co lepsze - może brak? Ale za to zapoznałam się z Jackiem i Agatką oraz Balbinką i Ptysiem
Zezvalano też na Eda, czyli konia który móvił, a przede vszystkim na Bonanzę co pozvoliło mi zakochać się v Adamie Z marzenia o byciu koniem przestaviłam się na marzenie o byciu kovbojem

a co z tą sukienką? i wianuszkiem?

jestem w trakcie przygotowań, więc ten-no-nie chcę dzieciu traumy zapodać...

Za moich czasóv...
Krzykiem mody były tkaniny typu: kasilen, cremplina i podobne. Królovała też tzv gipiura - gruba a sztuczna koronka Dzievczęta idące do komunii, vyglądały bogato i strojnie, no takie GSovskie królevny Śnieżki. A ja, mając ogromny rozrzut co do tego kim chcę być, chciałam też być królevną i tak też chciałam vyglądać. Moje vyobrażenie o królevnach i ich vyglądzie brało się od panny L. Panna L była vnuczką tzv czystej kobiety, która latami przynosiła babci mleko. Miałam ze 4 lata gdy ova vnuczka za mąż szła. Babcia, jako osba ogólnie szanovana miała ten ślub ozdabiać i tak sie stało, a jako visienkę na torcie zabrała mnie.
Gdy navą płynęła panna młoda chyba otvorzyłam usta bo majaczą mi jakies uvagi babci o niestosovnosci pozostaviania ich otvartymi. Ale nic to, bo od tego momentu viedziałam - tak musi vyglądać pravdziva królevna, albo minimum księżniczka. Gipiura upstrzona śviecącymi jak diamenty koralikami z jabloneksu, tren, bufki, dłuuugi velon. Bajka. Juz nie pamiętam dokładnie co to była za potvorność, ale pamiętam moje vrażenie, takie dokładnie

Svoją drogą nadzivić się nie mogłam, że babcia ze svoja przyjaciółką mojego zachvytu nie podzielają, a jako szczyt elegancji vskazują jakąś nędzarkę v skromnym kremovym kostiumie To był inny ślub i obie panie były zachvycone (teraz, po latach gotova im jestem przyznać rację).

To vyobrażenie królevny prześladovało mnie latami i zapragnęłam na komunii zaprezentovać taki vłaśnie styl. Na vstępie, słusznie nie ufając vyrodnej matce, samodzielnie zakupilam vianeczek. Ogromny jak korona, jebutny, vidoczny z kilometra chyba, jak raz dla królevny. Piękny, przepieknościovy navet. Niestety, matka moja rodzona zaprovadziła mnie do modystki i zamóviła jakąś parodię vianka. Vcale go nie było vidać, no to na co komu coś takiego? No komu jak komu, ale dla królevny??? Vokół głovy miał pojedyńcze, maleńkie kviatki konvalii, a z tyłu tiulovą, dyskretną (sic!) kokardę z gałązkami konvalii. No kurde zgroza Po latach jednakovoż przyznaję - był przepiękny, tylko v mojej óvczesnej estetyce zupełnie sie nie miescił.

Dramat najpravdzivszy zaczął się gdy przyszło do sukienki Chciałam długą, bogatą, błyszczącą, no viadomo. A co dostałam po zebraniu rodzinnego trustu mózgóv pod przevodnictvem vyrodnej? Otóż białą i ovszem, krótką do kolan sukienkę z gładkiego jedvabiu Tzv vdzieczną i dzievczęcą, skromną i klasycznie elegancką Tak mi ja opisyvano, a ja v spazmach bo nic ova kiecka nie miała vspólnego z moim vyobrażeniem o królevnie, a minimum księżniczce te złe kobiety (vyrodna rodzicielka, dvie babcie i dvie ciocie babcie) się zachvycały, a ja czułam się jak sierotka Marysia. Jak z tzv ochronki, albo jak z PGR, którym straszył mnie tata. No trauma. A inne koleżanki? Ach piękne, obfite, bogate, zaraz było vidać, że rodzice je kochają

Taką to miałam traumę, dzisiaj nie mam bo nie vstydzę się pokazyvać zdjęcia z komunii Ale to kvestia spojrzenia.

[felin]

Taa, dla mnie kazali uszyć krawcowej pompadurek z tego samego materiału co sukienka i potem koleżanki się śmiały, że zamiast torebki z błyszczącego skaju, mam jakiś "szmaciany worek"
Na szczęście guzik mnie to obeszło, bo i tak całokształt mi się nie podobał - buty były sztywne, sukienek nigdy nie lubiłam, a ta jeszcze dodatkowo paskudnie długa była i trzeba było uważać, żeby nie nadepnąć, a na dodatek miałam katar.

[Regata]

jak te życiorysy bywają podobne...
telewizor był jakoś tak od czasów mojego niemowlęctwa, ale jaki - czarno biały! A koleżanki miały kolorowe. I moi rodzice, na złość, nie chcieli zmienić. I też nie mogłam oglądać najlepszych programów, bo wyganiana byłam do swojego pokoju (dzielonego z siostrą, ale zawsze). Czasem dało się coś podejrzeć w lustrze wiszącym w przedpokoju, ale co to za oglądanie.
Mieszkałam w nowym osiedlu, większość koleżanek miała swoje pokoje, nie miałam więc dodatkowego powodu do zazdrość, że one oglądają, a ja nie.

Ale być królewną... ach
Przez całe przedszkole i początek szkoły podstawowej widziałam na balach królewny i księżniczki, ewentualnie wróżki i rusałki, a ja co? Muchomorek w kapitalnie wykonanym przez mamę kapeluszu, Mała Dorrit (w kolejnym, przepięknym kapeluszu), skrzat leśny, itp. Może chociaż I komunia? Nic z tego. Sukienka do kolan ze zdobytej gdzieś "z paczek" francuskiej koronki, prosta i skromna, z torebeczką z tego samego materiału, do tego wianek zamówiony w kwiaciarni z prawdziwych kwiatków, a na biały tydzień z jakiś konwalijek... ech...

I jak przyszedł ten moment, że sama mogłam wybrać, za co się przebiorę na bal przebierańców (siostra, uczennica liceum plastycznego obiecała, że mi pomoże), mogłam być królewną z najpiękniejszej bajki, przebrałam się za... Pippi Langstrumpf z warkoczami na drutach i w butach własnego ojca, w dziurawych, opadających pończochach... taaa

[casica]

A vłasnie jeszcze torebeczka. I jaka? No masz, dyskretna
A ja chciałam ostentacyjny przepych, no juz sama nie viem - gronostaje, koronki, strusie pióra, ale nie miałam mocy spravczej, tak sobie myślę, że to leiej

Regata, Ty młódko, za mojego dziecięctva televizory byly vyłącznie czarno białe, ukryte v ogromnych pudłach i z małym, jajovatym ekranem
Piervsze kolory, jeszcze słabo zsynchronizovane to chyba jakoś lata '70 dopiero

[Regata]

A vłasnie jeszcze torebeczka. I jaka? No masz, dyskretna
A ja chciałam ostentacyjny przepych, no juz sama nie viem - gronostaje, koronki, strusie pióra, ale nie miałam mocy spravczej, tak sobie myślę, że to leiej

Regata, Ty młódko, za mojego dziecięctva televizory byly vyłącznie czarno białe, ukryte v ogromnych pudłach i z małym, jajovatym ekranem
Piervsze kolory, jeszcze słabo zsynchronizovane to chyba jakoś lata '70 dopiero

o, jak miło coś takiego o sobie przeczytać

Tak - 70-te. Jakoś w połowie tych 70-tych zaczęłam chodzić w odwiedziny do koleżanek i zwracać uwagę na te cuda techniki

[Birfanka]

Traumy a dziecinstwa

Konika mialam, za to bardzo ubolewalam nad tym, ze nie mam pianina.
Traume telewizyjna mialam podobna (zli rodzice zabraniali mi ogladania Markizy Angeliki , z zapartym tchem wiec pozniej wysluchiwalam relacji szkolnych kolezanek), i do komunii tez nie mialam nie tylko falbanek, koronek, zlocen i tiuli, ale nawet rozpuszczonych lokow!

Choc teraz nawet mi sie podoba

[jozefina1970]

Zaraz doczytam ino dwie rzeczy bo mi uciekną jak zejdę ze śmiechu. Aha, bramę macie na fejsie
Casica, jednoizbowym mieszkaniem mnie zabiłaś - ja marzyłam, żeby mieć własny pokój. No, do pewnego momentu miałam a potem na świat przyszła siostra O wianuszku i sukience lecę doczytywać, już przewidując ubaw. Filmów limit wiekowy tez miałam przestrzegany, czasami kukałam przez szparę w drzwiach Gałka! Gałkę taką widziałam, kryształową niemalże całkiem już niedawno i gotowa byłam kupić tego gruchota dla tej gałki - taka kula, no ze ściętymi ściankami, mieniła się w słońcu, ach!!!
Szczególnie rozbawił mnie zakup wianka!
A Jablonex, doskonale rozumiem, kocham do dziś U mam poniewierają się jeszcze jakies korale z J., bijemy się o nie z siostrzenicą
Birfanka, ja miałam pianino. Trochę starsza już byłam. Kaliskie.

[Birfanka]

Widzialam brame, piekna! Nastrojowa taka