Tu chyba najlepiej tłumaczą:
http://www.emedica.pl/szczeg_choroby.php3?nr=40&typ=1
Nadczynność przytarczyc
Polega na zwiększeniu w surowicy stężenia parathormonu – hormonu przytarczyc, którego nadmiar powoduje hiperkalcemię (wzrost poziomu wapnia) oraz hipofosfatemię (spadek poziomu fosforanów) we krwi. Przytarczyce to niewielkie narządy wewnętrznego wydzielania, położone w obrębie szyi tuż obok tarczycy. Nadczynność przytarczyc wpływa na kości, zęby, naczynia krwionośne, nerki, układ pokarmowy, ośrodkowy układ nerwowy i skórę.
Przyczyny
Gruczolaki przytarczyc (tzw. pierwotna nadczynność przytarczyc). Niekiedy mogą im towarzyszyć guzy innych narządów wewnętrznego wydzielania – choroba jest wówczas uwarunkowana genetycznie
Przerost przytarczyc w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek oraz zespołu upośledzonego wchłaniania w przewodzie pokarmowym (tzw. wtórna nadczynność przytarczyc)
Jedną z częstych przyczyn hiperkalcemii są przerzuty nowotworowe do kości. U tych chorych nie stwierdza się zmian patologicznych w przytarczycach
Czynniki sprzyjające zachorowaniu
Przebycie krzywicy lub niedobór witaminy D
Choroby nerek
Nadużywanie środków przeczyszczających
Nadużywanie preparatów naparstnicy
Sposoby zapobiegania
W chwili obecnej nie są znane sposoby zapobiegania pierwotnej nadczynności przytarczyc. W przypadku rodzinnego występowania choroby lub stwierdzenia guzów innych narządów wewnątrzwydzielniczych zalecane jest poradnictwo genetyczne. Wtórnej nadczynności przytarczyc można zapobiegać poprzez staranne leczenie chorób będących przyczyną niewydolności nerek i zaburzeń wchłaniania.
Badania dodatkowe
Badania biochemiczne krwi i moczu (poziom wapnia, magnezu, fosforanów)
Oznaczenie stężenia parathormonu we krwi
RTG kości
Ultrasonografia przytarczyc (niewielkie gruczolaki nie zawsze są możliwe do uwidocznienia)
Scyntygrafia przytarczyc
Ewentualnie tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny narządów szyi