OTW13- maluszki...Jokot prosi o głosy w Krakvecie!

Wszystkie zdjęcia ładne i widać, że kociaste dobrze trafiły

, ale najlepsze z Fastrygą rozwaloną błogo na łóżku. :1luvu:

**Adopcje: 12 >>**

Mam za sobą ciężki dzionek wizytowania się u lekarza ortopedy.
Rokowania mam nie fajne choć fotki ponoć nie są tak złe. Co jednak nic nie znaczy jak mnie uświadomiono.
Wyszłam obolała, bardzo zmęczona. Nie mogąc siedzieć przestałam wiele godzin czekając na kolejne kroki.
Nic tylko leczyć się.

Pinesia zaliczyłą wczoraj znów weta. Też nie jest fajnie z nią i jej oczkiem. Nie możemy kota jakoś ogarnąć bo świństwo nie chce jej odpuścić. Wszystko jej gra w głowinie. Reszta kota jest czysta. Wreszcie ją osłuchać się dało.Nie mruczała. Zmieniony został antybiotyk i zastosowany kolejny steryd. Poza tym jest radosna, ma apetyt co nas cieszy.
Idę poleżeć .Leki już wzięłam.

tak, trzeba mieć zdrowie do naszej służby zdrowia :roll:

za Pineskę, i za Ciebie oczywiście :ok:

violet pisze:tak, trzeba mieć zdrowie do naszej służby zdrowia

A, to wiadomo. Dlatego ja nie choruję - wykończyłoby mnie to.

A jak się ma Milady?

a ja coś wiem

Za Ciebie

, za Pinezkę :ok:

i za resztę podopiecznych :ok:

**Adopcje: 12 >>**

koteczekanusi pisze:
violet pisze:tak, trzeba mieć zdrowie do naszej służby zdrowia

A, to wiadomo. Dlatego ja nie choruję - wykończyłoby mnie to.

A jak się ma Milady?

To samo mówiłam... do listopada 2014. Nie zostawiono mi wyboru.

Mila trzyma się choć nadal się smarcze. Woda jej leci z nosia . Ale już nie dusi się. Wróciła też ostrożność i pewna doza nieśmiałości do nas. Ale je, kuwetkuje, pcha się na jedzenie. Jednak jej brakuje dawnego apetytu. Sierść zrobiła się ponownie ładna.
Bardzo ładnie współpracowała z nami podczas choroby. Jako jedyna nie jadła , wymagała kroplówek i sztucznego karmienia. Z podawaniem leków i zastrzyków też było ok. Chyba wiedziała ,że to dla jej dobra to wszystko. Wystrachała nas oboje łasząc się do ręki i prosząc o głaski. Mruczała jak najęta. Teraz wraca do normy. Mam nadzieję ,że wraca bo jej wielki brzuś niepokoi mnie i tak.

Koty śpią .Ja też śpię. Raczej podejmuję próby spania.
Ludzie dzwonią o koty i każdy spełnia warunki adopcji. To znaczy ,że ... nie otwiera okien i balkonu

. Lub ,jak ostatnia chętna, trzyma kota tylko w jednym pomieszczeniu. Na rozległą chatę kot wstępu nie ma. Nie byłam i nie jestem zachęcająca . Do tej pory nic na maila nie przyszło bym mogła uziemić umową adopcyjną i ankietą.
I pokazał się dawno nie widziany typ chętnego na kota ale nie chętnego umowie. Pytam takiego chętnisia po co do mnie dzwoni ? Jest wsio opisane i niech zacznie czytać tekst uważnie zanim numer wykręci.

Po wczorajszym międleniu u weta ludzkiego mam zły humor i spore boleści. Błogie polegiwanie, poruszanie się ostrożne po domku zmyliło moje odczucie bólu. Wyprowadził mnie doktorek z błędu oświadczając bym nie cieszyła się za bardzo bo dobrze nie jest. A boleśnie się o tym przekonałam jak kazał mi wykonywac figury :mrgreen:

różniste u siebie w gabinecie. Tak, tak u ortopedy byłam. :twisted:

Gdyby ktoś miał wątpliwości. A jeszcze boleśniej to do mnie dotarło jakam mało sprawna jak prześwietlenie na leżaka należało zrobić. Płasko i boczkiem. A to już cyrkowa fanaberia.

Fiodorek [*]19.11.2014

Pozdrawiam Was i życzę zdrowia

Jakim cudem dostałaś się do ortopedy

**Adopcje: 12 >>**

MalgWroclaw pisze:Jakim cudem dostałaś się do ortopedy

Dostałam skierowanie w listopadzie .Jak zadzwoniłam celem umowienia się otrzymałam odpowiedź, że zapisy są w grudniu .W grudniu wisząc oboje na telefonach,wreszcie dodyrdaliśmy się . Zapisano mnie na... koniec lutego . Na wieść o tym lekarz pierwszego kontaktu dobił pieczątkę"cito" stawiając autograf dodatkowo . By nie myślano żem fałszerstwo uskuteczniam . Jednak nie zdało się to na nic . Brak terminów . Choć przepisy nakazują wyznaczenie go w ciągu dwóch tygodni . Rozpoczęłam więc dzwonienie i ciągłe pytanie czy może coś, ktoś lub Bóg wie co się zmieniło . Odpowiedź zawsze taka sama . Do pewnego dnia. Byłam załamana i rozbita . Zadzwoniłam i coś chyba w głosie kobietę ruszyło bo wygrzebała jakiś wolny termin .Czasem warto nie odpuszczać .
Ot taka osobista historia"Trafiamy migiem do specjalisty"
Wiem, że ostatnimi czasy wątek zrobił się jedno tematowy . Zdominowany moim zdrowiem powoli przerabia się na ciąg smutków i żalów .Postaram poprawić się . Choć dla mnie to trudne chwile . Mało kiedy jestem skupiona na sobie . Teraz jednak robię to celująco:(
Chyba jednak najtrudniej jest pogodzić się z brakiem pełnego roboty dnia, gdy człek miał go wypełniony do ostatniej minutki . Bezczynność jest"mordercą" psychiki . Tak marzyłam o dniach tylko dla mnie. Marzenia pokretnie spełniły się . Należy bardzo uważnie je formułować:(

Teraz cito już nic nie znaczy, bo ludzie nie znają łaciny. Ale i tak Ci się udało szybko. Moja babcia mówiła, żeby uważać, czego się chce, bo się spełni.