OTW13- maluszki...Jokot prosi o głosy w Krakvecie!

[Goyka]

[*]

[Agneska]

Teraz płaczcie spokojnie. Za jej spokój. Kochani...

(*) dla malutkiej ślicznej Perełki

[kropkaXL]

Śpij maleńka,śpij cichutko
Asiu, Januszu-płaczę z Wami, choć Wasz ból jest nieporównywalny...

[ametyst55]

Perełko [']

[Romi85]

[']

[mateosia]

[*] Perełko...

[kussad]

[*]

[aannee99]

[*]

[mimbla64]

[zuzia96]

Perełko [*], śpij spokojnie kochanie...

[ankacom]

Tak bardzo to boli
Perełko

[ASK@]

Gdy Kot odszedł

Na dnie mojego oka
połyskliwa łza wezbrała
wyrwała się na wolność
po policzku spływała
niecierpliwie ręką
zetrzeć ją chciałam
lecz w połowie gestu
palce swe wstrzymałam

Pierwsza łza
to koralik smutku mojego
co ciągle zadaje pytanie
dlaczego, dlaczego?
dlaczego mnie to spotkało
ten ból i cierpienie
dlaczego dając miłość
niczego nie zmienię

Druga łza
co ręce moje zmoczyła
przypomina o winie
bo winna byłam
ręce moje głaskały
dając ukojenie
ale i ból zadawały…
już tego nie zmienię

Trzecia łza,
czwarta, piąta…
kolejna z oczu się toczy
jak wilgotny różaniec
jak paciorki zdziwienia
bo zmierzch znów nastaje
bo dzień znów się obudził
a Jego już ze mną

nie ma

ASK@

Jest ciężko. Do końca wierzyliśmy ,że się uda. Leki, karmienia, kroplówki ... Utrzymywany rytm dnia. Te same czynności, te same kocyki (prane i suszone wciąż i wciąż) ,te same odgłosy. Leżała ze mną, z nami na łóżku. Tulona, głaskana... Nie chciałam by tylko klatka, do której trafiła po operacji, była jej życiem. Choć stała w pokoju, przy oknie by mogła wyglądać, wśród nas by mogła nas widzieć, by mogła brać udział w domowym rozgardiaszu. Chciałam by czuła nas blisko, widziała ściany, koty, nasze twarze... czuła miękkość i ciepło kołderki. Liczyłam, że zawalczy bo kraty w około są przygnębiające.
Perełka nie miała sił. Chęci. Jak nie zareagowała na bliskość Figi przestraszyłam się.
Mamy straszne wyrzuty ,że zadaliśmy Jej tyle bólu. Samego bólu. Tylko bólu.

[MalgWroclaw]

Nieprawda, małe biedactwo na pewno wie, że dostało opiekę i miłość. Nie mogła wyzdrowieć, bo była zbyt chora

[ASK@]

Nieprawda, małe biedactwo na pewno wie, że dostało opiekę i miłość. Nie mogła wyzdrowieć, bo była zbyt chora

Nie wiem Małgosiu, nie wiem czy czuła jaka jest ważna. Nie wiem.
Ale nie przestanę dziwić się ,że opiekunowie niczego nie widzieli. Można od razu nie zauważyć. Można. Ale mieli tylko Perełkę więc jak można było "przegapić" jej marny stan i nie jedzenie. Bo ona wiele miesięcy nie dojadała. Odchodziła. A nie tylko od Wigilii.

Jestem zmęczona. Bardzo. Jednak życie toczy się dalej. Musimy zadbać o inne kociki. Pinecha powinna iść do okulisty. Już czas. Napisałam maila do lecznicy z prośbą o podanie terminów. Boję się ,że jak przyłożę głowę do poduszki to padnę.
Janusz poszedł do pracy. Wiem, że maraton Perełkowy dał mu w kość. Kochał tą bidulę bardzo. Nawet on, wieczny pesymista, nie dopuszczał myśli o Jej przegranej.

Słowa " życie toczy się dalej" są okrutne i przygnębiające.
Nie znaczące jednak tego ,że Perełka została zapomniana. Odcisnęła trwałe piętno na naszych duszach. To był cudny, piękny fizycznie i z charakteru kot.
Słowo " był" jest równie okrutne i przygnębiające.

[evik75]

Bardzo współczuję, Perełko [*], biegaj radośnie za TM...